หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 180

เพราะหนึ่ง ฉันสงสารเอเลเนอร์

และสอง ฉันไม่อยากติดค้างดิกสัน

มือบางปาดน้ำตาออกจากแก้มแล้วหันไปพูดกับแอนดรู “เธอคือ เอเลเนอร์ สโตน จบปริญญาเอกจากสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ สหรัฐอเมริกา และเป็นประธานบริษัทสโตน คอปเปอเรชั่น เธอควรจะมีความสุขกับชีวิตที่สวยหรูของตัวเอง! แต่กลับเลือกที่จะใช้ชีวิตอย่างหลบซ่อนกับนาย แถมยังยอมบริจาคไตให้ผู้หญิงที่นายรักอีก! นายรู้ไหมว่าทำไมคนดี ๆ อย่างเอเลเนอร์ถึงยอมทำขนาดนี้? นายรู้อยู่แก่ใจว่าเธอรักนาย”

ใบหน้าหล่อตึงเครียดและวิตกขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินประโยคนั้น แอนดรูผุดลุกผุดนั่งเหมือนต้องการวิ่งไปหาเอเลนเนอร์ แต่มันไม่มีประโยชน์ เพราะเอเลเนอร์ไม่ได้อยู่ตรงนี้อีกต่อไปแล้ว

ฉันยังคงร้องไห้พึมพำไม่หยุด “ฉันรู้ ว่าตัวเองจะเป็นคนสุดท้ายที่โทษนาย เรื่องที่เกิดขึ้นกับควินซี่...เรื่องที่พ่อแม่ฉันเอาไตของเธอมา มันเป็นความผิดฉันหรือไง! พวกเขาปิดบังฉัน แล้วจะให้ฉันทำยังไง? ฉันพึ่งมารู้ตัวด้วยซ้ำว่าโดนเปลี่ยนถ่ายไตมา ฉันโคตรรู้สึกแย่ที่ใช้ไตของเธอ ถ้าเลือกได้ ฉันก็ไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้...”

ถ้าเธอไม่ช่วยฉัน เรื่องทุกอย่างคงไม่เป็นแบบนี้!

แอนดรูยังคงนั่งขดกอดตัวเองอยู่ตรงที่เดิมราวกับคนไร้สติ ทุกคนล้วนเจ็บปวดจากสิ่งที่เกิดขึ้น ฉันปรายตามองเขาก่อนจะลุกเดินออกมา ขาเรียวก้าวออกจากโรงพยาบาลมาสู่ถนนที่มีไฟสลัวด้านนอก

แคโรหยุดเดินพลันร้องไห้ออกมาอีกครั้ง มันเป็นความรู้สึกแย่ ๆ ที่วนเวียนอยู่ในใจซ้ำแล้วซ้ำอีก ฉันเสียใจที่ใช้ไตของควินซี่ ฉันเสียใจที่เอเลเนอร์เป็นคนบริจาคไต และเสียใจที่ตัวเองทำอะไรไม่ได้เลยซักอย่าง!

ทำไมถึงรู้สึกไร้ประโยชน์กับทุกอย่างบนโลกขนาดนี้นะ?

มีอำนาจอยู่ในมือตั้งเท่าไหร่ แต่กลับปล่อยให้เกิดปัญหาขึ้นมาตลอด

“เด็กน้อย ทำไมถึงชอบร้องไห้ทุกครั้งเลยนะ?”

พลันเสียงนุ่มทุ้มของใครบางคนก็ดังขึ้น ร่างเล็กเงยหน้าขึ้นสบตากับดวงตาวาวสวยของแลนซ์ พลางลุกขึ้นยืนเอ่ยปนประหลาดใจ “คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ที่นี่?”

เขารู้เสมอว่าฉันอยู่ที่ไหน

ดูเหมือนว่าการปฏิเสธครั้งนั้นจะไม่ได้ทำให้เขาถอยห่าง แต่มันกลับทำให้อีกฝ่ายกล้าเดินเข้ามามากขึ้น ดูได้จากสองอาทิตย์ก่อนที่เขาเดินมาส่งฉันที่อพาร์ตเมนต์ นั่นไม่ใช่แลนซ์ในอดีตที่ฉันรู้จักเลย