หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 191

สถานการณ์ของเอเลเนอร์แตกต่างกับฉัน ฉันไม่สามารถตั้งครรภ์ได้อีกแล้ว ต่างจากเอเลเนอร์ที่แม้ว่าร่างกายเธอยังอ่อนแอจากการเอาไตออกก่อนหน้านี้ แต่เธอก็ยังตั้งครรภ์ได้อีกครั้ง แม้ว่าเธอจะแท้งเด็กคนนี้ก็ตาม

แต่สุดท้ายแล้วเธอก็ยังคงยืนกรานที่จะเก็บเด็กไว้

และเธอก็เต็มใจที่จะเสี่ยงชีวิตเพื่อลูก

"คุณชอว์ พ่อแม่ของฉันรักกัน ท่านทิ้งจดหมายไว้หลังจากฉันเรียนจบ และพวกท่านก็ไปเที่ยวรอบโลก ฉันโดนบังคับให้รับตำแหน่งซีอีโอ เป็นผู้มีอำนาจสูงสุดซึ่งได้รับการศึกษาอย่างดี ฉันมีชีวิตที่สุขสบายมาตลอด จนกระทั่งได้พบแอนดรู..."

เอเลเนอร์ปล่อยมือฉันแล้วลูบท้องเบา ๆ พร้อมกับพูดอย่างอ่อนโยน "เขาสอนฉันให้รู้ว่าการที่หัวใจแตกสลายนั้นมันรู้สึกยังไง ความต้องการบางสิ่งที่ไม่เคยมีมันรู้สึกยังไง ความรู้สึกที่ทำให้หวาดกลัวตลอด ในตอนที่ฉันใช้เวลาอยู่กับเขา ฉันเป็นห่วงอยู่ตลอดว่าเขาจะปลอดภัยไหม และฉันก็วิตกกังวล! เพราะเขามักจะสร้างปัญหาและก่อเรื่องอยู่เสมอ เขาเป็นพวกอารมณ์ร้อนและกระวนกระวายง่าย เขามีแต่ข้อบกพร่องเต็มไปหมด แอนดรูแตกต่างจากผู้ชายคนอื่นที่ฉันเคยรู้จักมา และที่ผ่านมาฉันก็ไม่เคยคิดว่าจะตกหลุมรักผู้ชายแบบนี้!"

แต่ความจริงคือ เอเลเนอร์ตกหลุมรักอย่างลึกซึ้ง

และเธอก็มีจุดจบที่แสนเจ็บปวดเพราะแอนดรู

ฉันรู้สึกแย่และเอื้อมมือไปจับแก้วน้ำ เอเลเนอร์เอียงหัว จ้องมองนกกระจอกที่กำลังร้องจิ๊บ ๆ ข้างนอกหน้าต่าง และพูดว่า "แม้ว่าในสายตาคนอื่น เขาจะเป็นผู้ชายที่ไม่มีพรสวรรค์อะไร แต่เขาดูแลฉันอย่างดี เขาสละชีวิตเพื่อฉันได้ ฮ่าฮ่า คิดแล้วก็ทำให้ใจสั่นเหมือนคนพึ่งมีความรักเลยนะ"

เธอหลับตาลงแล้วพูดด้วยความเศร้า "เธอถามฉันว่าทำไมถึงทำแบบนี้ ฉันตอบเธอได้ว่าฉันไม่ได้เก็บลูกไว้เพราะเขา แต่ฉันอยากจะเติมเต็มความปรารถนา"

ฉันถามอย่างลังเล "ความปรารถนาอะไร?"

เธอตอบ "ความรักที่ซื่อสัตย์ไง ที่เธอโพสต์ในเว่ยป๋อ และนั่นมีแค่เพียงคนเดียวในชีวิตที่เราอยากจะทุ่มเทให้"

ความรักที่ซื่อสัตย์...

แคโรลุกขึ้นทันที เอเลเนอร์มองฉันด้วยความประหลาดใจ ฉันได้แต่ยิ้มเจื่อนส่งกลับไปแล้วถาม "ห้องน้ำไปทางไหน?"

เอเลเนอร์ชี้ทางไปห้องน้ำให้ ขาเรียวรีบก้าวไปที่อ่างล้างหน้าแล้วกวักสาดน้ำเย็นใส่หน้าตัวเองอย่างบ้าคลั่งยัง ภาพของดิกสันอยู่ในความคิดและจิตใจอย่างไม่เคยจางหาย

'แค่เพียงคนเดียวในชีวิต' นั่นคือรักเดียวของฉัน แต่ถ้าพลาดเลือกผิดคนมันก็จบ

สุดท้ายแล้ว ฉันก็เลือกดิกสัน

และมันทำให้ฉันอยากจะล้มเลิกความคิดที่จะรักแค่คนคนเดียวไปตลอดชีวิตเสียตอนนั้น

ยังไงฉันก็ไม่ยอมยกโทษให้ดิกสัน

ความรักฉันที่แตกสลายไปแล้ว

ในตอนนี้ มันก็ผ่านมาสี่เดือนแล้วที่ดิกสัน...

ความรู้สึกในใจกำลังตีกันวุ่นวายไปหมด มันทำให้ฉันไม่กล้านึกถึงเขาอีก

มือบางสาดน้ำเย็นล้างหน้าอีกเพื่อให้ตัวเองใจเย็นลง ก่อนจะเดินออกมาแล้วถามเอเลเนอร์ "เธอตัดสินใจแล้วใช่ไหม?"

"อืม ฉันไม่ค่อยมีเพื่อนที่เมืองถง เมื่อเวลานั้นมาถึง หวังว่าคุณชอว์จะอยู่กับฉัน และหวังว่าคุณจะช่วยฉันเก็บมันเป็นความลับ"

เอเลเนอร์เรียกฉันมาเพื่อระบายความทุกข์ในใจ

เธอยังหวังว่าฉันจะอยู่กับเธอในช่วงวิกฤต

เธอช่างโดดเดี่ยวเหลือเกิน

และก็เหมือนกับฉันไม่ใช่เหรอ?

สี่เดือนที่ผ่านมานี้ช่างโดดเดี่ยวเหลือเกิน

เรานั่งคุยกันต่ออีกพักใหญ่ ก่อนที่ฉันจะบอกขอตัวแล้วออกจากบ้านเพื่อไปที่บาร์ต่อทันที

ทว่าดื่มแอลกอฮอลล์ไปไม่ถึงครึ่งขวดก็เมาแล้ว

ฌอนโทรหาฉันแล้วพูดว่า "ที่รัก คุณอยู่ที่บาร์เหรอ?"

ฉันขมวดคิ้วแล้วถามว่า "คุณรู้ได้ยังไง"

"ผมเห็นคุณไง หันหลังมาสิ"