หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 206

แซคคารี่ไม่ได้ตอบฉัน เขามองมาที่ฉันอย่างเฉยเมยและมองออกไปนอกหน้าต่างที่แสงจันทร์จาง ๆ

เขาใจร้ายและไร้ความปรานี

มันเป็นเรื่องที่น่าสะเทือนใจจริง ๆ

ฉันรู้สึกสูญเสีย ฉันกลับไปที่ห้องและนอนลง จิตใจของฉันยังคงนึกถึงสิ่งที่ซัมเมอร์บอกและ แซคคารี่พูด มีคนหนึ่งขอให้ฉันเดินหน้าต่อไป ในขณะที่อีกคนหนึ่งขอให้ฉันมีความรับผิดชอบมากขึ้นด้วยหัวใจของฉัน

หัวใจของฉันดิ้นรน ส่วนหนึ่งของฉันยังคงมีความรู้สึกต่อดิกสัน ในขณะที่อีกส่วนหนึ่งของฉันรัก แซคคารี่ไปแล้ว หลังจากที่ดิกสันเสียชีวิตไปแล้ว ฉันก็คิดเสมอว่าฉันจะไม่มีวันตกหลุมรักใครอีกแล้วในชีวิตของฉัน

ตอนนี้ แซคคารี่...

ฉันไม่รู้ว่าความรู้สึกที่แท้จริงของฉันที่มีต่อแซคคารี่คืออะไร แต่ฉันเป็นผู้หญิงที่โตแล้ว และฉันเข้าใจว่าเขาเป็นอันตรายต่อฉันแค่ไหน

ดิกสันเป็นอดีตของฉัน และแซคคารี่คืออนาคตของฉัน เขาจะปกป้องฉันตลอดเวลาและทำให้ฉันมั่นใจในความปลอดภัยและสุขภาพของฉัน

เมื่ออยู่กับเขา ฉันก็ไร้กังวล ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันต้องการในช่วงชีวิตของฉัน ฉันไม่ต้องใช้ชีวิตที่โอชะและเหนื่อยล้า

ใช่ ต่อหน้าแซคคารี่ ฉันไม่จำเป็นต้องสวมเสื้อผ้าหรูหรา ฉันอาจจะอยู่ในชุดสบาย ๆ ก็ได้และผมของฉันก็ยุ่งเหยิงยังได้ ฉันไม่จำเป็นต้องสมบูรณ์แบบ

ฉันไม่จำเป็นต้องแต่งหน้าทุกวัน

ฉันสามารถเป็นตัวของตัวเอง

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ตราบใดที่เขาอยู่เคียงข้างฉัน ฉันจะไม่กลัว ฉันรู้ว่าฉันสามารถพึ่งพาเขาได้ทั้งหมด

เขาจะไม่มีวันทำให้ฉันผิดหวัง

การได้รักใครสักคนอย่างเขา คงจะสมบูรณ์แบบ

คืนนั้นฉันนอนไม่หลับเพราะฉันเอาแต่คิดเรื่องต่าง ๆ มากมายในหัว และฉันนอนไม่หลับมาสองวันแล้ว

เมื่อฉันตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้น ใบหน้าของฉันตึงมาก และมีรอยฟกช้ำมากมาย ฉันลงไปชั้นล่างเพื่อมองหาครีมที่จะทากลบเกลื่อนมัน อย่างไรก็ตาม ฉันไม่เห็นแซคคารี่อยู่เลย

หลังจากที่ฉันทาครีมแล้ว ฉันก็เปิดประตูของคฤหาสน์และเดินออกไป แต่ฉันไม่พบแซคคารี่รอบ ๆ ฉันรีบกลับไปที่คฤหาน์และมองไปทั่วสถานที่

ยังไม่มีวี่แววของแซคคารี่

ฉันนั่งบนโซฟารอเขา เกือบเที่ยงแล้ว และเสียงออดก็ดังขึ้น ฉันรีบลุกไปเปิดประตู ใบหน้าของฉันเต็มไปด้วยความผิดหวังเมื่อเห็นคนที่ประตู เมื่อเห็นฉันเป็นแบบนี้โจชัวร์ก็ถามว่า “ผมดูไม่ควรต้อนรับงั้นหรือ?”

ฉันเหล่มองเขาแล้วถามว่า “ทำไมนายถึงมาที่นี่?”

“พี่ ขอให้ผมพาคุณกลับไปที่เมืองถง”

ฉันถามอย่างหดหู่ “แล้วเขาล่ะ?”

“เขาออกจากฟินแลนด์เมื่อคืนนี้”

แซคคารี่จากฉันไปอย่างเงียบ ๆ!

เขาใจร้ายขนาดนั้นเลยเหรอ!

โจชัวร์จับไหล่ฉันนั่งบนโซฟาแล้วพูดว่า “เบล ผมมีคำถามสำหรับคุณนะ”

ผมสงสัยว่า “มันคืออะไร?”

“เธอหมายความว่าอย่างไรเมื่อเธอพูดว่า ‘โจชัวร์เป็นคนบอกว่าเขารักฉันงั้นเหรอ?’”

ฉันเคยอายเมื่อได้ยินเช่นนั้น ฉันเพิ่งพยายามอ้างโจชัวร์เป็นคนพูดแบบนั้นเมื่อคืนนี้ แต่ฉันไม่ได้คาดหวังว่าแซคคารี่จะบอกเรื่องนี้กับเขา!

ฉันแสร้งทำเป็นไม่รู้และพูดว่า “นายกำลังพูดถึงอะไร?”

โจชัวร์ตบหัวฉันและบ่นด้วยความขุ่นเคือง “ผมไม่ใช่คนที่ช่วยคุณจากกระสุนเหรอ? พี่ โทรหาผมเพื่อชี้แจงเรื่องต่าง ๆ เขาบอกให้ผมรับผิดชอบในสิ่งที่ผมทำและบอกผมว่าอย่าทำซ้ำอีก จากนั้นเขาให้ผมบินมาฟินแลนด์ในตอนกลางคืน เพื่อมารับคุณและพาคุณกลับไปที่เมืองถง คุณไม่พบปัญหาจะเกิดขึ้นตามมาแบบนี้บ้างหรือไง?”

เมื่อเช้าตรู่ในฟินแลนด์ มันเป็นเวลาเกือบค่ำในเมืองถง

ฉันรีบถามว่า “แล้ว นายบอกความจริงกับเขาไหม?”

โจชัวร์เลิกคิ้วและถามว่า “เดาสิ”

ฉันพูดไม่ออก

ฉันเดาว่าปากของโจชัวร์พูดออกไปอย่างแน่นอน