หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 223

ฉันถามหมออย่างกังวล “มันจะส่งผลต่อร่างกายเธอนานแค่ไหน?”

“อย่างมากก็ เดือนกว่า ๆ”

แอนดรูที่ได้ยินแบบนั้นก็ตัวสั่นเทิ้มทันที ชายหนุ่มไม่มีความกล้าแม้กระทั่งเปิดประตูห้องพักของเอเลนเข้าไป แคโรเปิดประตูเข้าไปก่อนจะเห็นเอเลเนอร์หันหน้ามองออกไปนอกหน้าต่างอย่างเหม่อลอย

“แอนดรูยังอยู่ข้างนอกนะ” ฉันย้ำกับเธอ

“อืม ปล่อยเขาไป”

ขาเรียวก้าวเข้าไปนั่งข้างคนป่วยพลันเอ่ย “เขาอยากให้เธอยกโทษให้”

เอเลนตอบแบบเดิม “ไม่มีทาง”

เธอยังคงยืนยันคำเดิม มันไม่มีช่องให้แอนดรูแทรกตัวเข้าไปในใจนั้นได้เลย

แต่เมื่อสามวันเกิดเธอก็ยังพูดอยู่เลยว่ายังรักแอนดรูอยู่

“เพราะอะไรเหรอ?”

“คุณชอว์ ฉันรักเขาก็จริง แต่ในชีวิตนี้แค่รักมันไม่เพียงพอสำหรับคำว่าคู่ชีวิตหรอกนะ มันยังมีทั้งศักดิ์ศรี ทัศนคติ ขอบเขตและการเคารพรักในตัวเอง ศักดิ์ศรีและทัศนคติบอกฉันว่าไม่ควรยกโทษให้คนอย่างเขา”

เธอพูดพลางหันมามองฉัน “ฉันไม่เหมือนกับเธอ ฉันไม่สามารถยอมรับความปัจจุบันแล้วลืมความเจ็บปวดในอดีตได้ คุณชอว์ ถ้าเราอยากย้อนกลับไปแก้ไขมัน ทั้ง ๆ ที่เจ็บขนาดนั้น งั้นก็แปลว่าความเจ็บปวดกว่าเราจะผ่านมันมาได้นั้นก็ต่างกับเรื่องล้อเล่นใช่ไหม?”

ฉันเริ่มเครียดพลันตอบกลับ “มันก็ถูกของเธอ”

เอเลเนอร์จะพูดแบบนั้นก็ไม่ผิด เพราะในชีวิตจริงมันไม่ได้มีแต่ความรัก แต่ยังมีศักดิ์ศรีและขอบเขตของแต่ละคนด้วยเช่นกัน

แอนดรูเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเธอ นั้นทำให้เอเลนไม่ยกโทษให้อีกฝ่าย เหมือนฉันกับดิกสันเมื่อก่อน

แคโรคิดก่อนจะนึกได้ว่าในหมู่พวกเราทั้งหมด เอเลเนอร์คือคนที่จริงจังและเข้าใจในเรื่องความรักมากกว่าใครทั้งหมด

ร่างเล็กก้าวออกมาจากโรงพยาบาลด้วยความรู้สึกที่อ่อนลง และในที่สุดก็เข้าใจว่าควรทิ้งอดีตไปเสียที่ ทว่าฉันก็ยังไม่รู้วิธีรับมือกับแซคคารี่

ฉันไม่สามารถเข้าไปในใจของเขาได้

และฉันก็บอกความในใจของตัวเองไม่ได้อีกแล้ว

ทันใดนั้นคำพูดที่แซคคารี่ที่พูดกับฉันตอนอยู่ที่คฤหาสน์ก็ผุดขี้นมาในหัว เขาเคยบอกว่า ฉันควรให้ค่าความรู้สึกของตัวเองให้มาก

แซคคารี่สอนให้ฉันซื่อสัตย์กับตัวเองมาตลอดตั้งแต่ต้น

ฉันสูดหายใจเข้าลึก ๆ เตรียมตัวออกจากโรงพยาบาล ทว่ากลับต้องตกใจเมื่อเห็นร่างสูงที่กำลังยื่นสูบบุหรี่อยู่ตรงลานจอดรถ แต่พอกำลังคิดว่าทำไมอีกฝ่ายถึงมาอยู่ที่นี่ เสียงโจชัวร์ก็ดังขึ้นมาจากทางด้านหลังเสียก่อน “เบล เธอมาทำอะไรที่นี่?”