หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 241

ทันใดนั้น ฉันก็เข้าใจได้ทันทีเลยว่าสิ่งที่พ่อบ้านคนนั้นบอกว่า “นายท่านกับภรรยา... จริง ๆ แล้ว... ไม่ได้...” หมายถึงอะไร

เขาต้องการจะบอกว่าพ่อแม่ของฉันยังมีชีวิตอยู่!

แคโรกอดชายวัยกลางคนตรงหน้าแน่น ราวกลับว่าอีกฝ่ายจะหายไปได้ทุกเมื่อหากคลายอ้อมกอดลง

พลันอีกเสียงที่ดังขึ้นจากด้านหลังก็ทำให้ฉันตกใจกว่าเดิม “แคโร”

นัยน์ตาคู่สวยเบิกกว้าง “แม่!” ฉันร้องเสียงดัง

“เข้ามาสิ เข้ามานั่งคุยกันก่อน”

คุณแม่บอกให้พวกเราเข้าไปนั่งคุยกันด้านใน ห้องนั่งเล่นนั่นค่อนข้างสะอาดและเป็นระเบียบเรียบร้อย แถมยังมีเปียโนรุ่นเก่าคลาสสิคตั้งอยู่อีกหนึ่งหลัง ฉันนึกออกเลยว่าแม่คงเดินเข้ามาเล่นมันทุกวัน

มือบางเอื้อมไปจับมือของคนเป็นแม่ไว้แน่น พลางรับฟังเสียงอ่อนโยนนั่น

“เราขอโทษที่ทิ้งลูกไปนะ”

ฉันทบทวนความรู้สึกของตัวเองก่อนเอ่ยปากถาม “แล้วทำไมถึงทำแบบนั้นล่ะคะ?”

ทำไมพวกท่านถึงพากันหายไปแล้วทิ้งฉันไว้คนเดียวตั้งแต่อายุสิบสี่ด้วย?

“พ่อของลูกกับแม่ต่างก็ประสบปัญหาด้านการเงิน เพราะคนหักหลังและต่อต้านเรา แคโร แม่ขอโทษจริง ๆ นะ”

เก้าปี ตั้งเก้าปีเต็ม ๆ ที่พวกท่านหลบหายไปจากชีวิตของฉัน!

ใครที่เป็นคนหักหลังพวกเขากัน?!

แม่กอดฉันแน่นพร้อมกับร้องไห้ออกมาไม่หยุด จนพ่อต้องเดินเข้ามาลูบไหล่เชิงปลอบโยน

“คุณควรจะมีความสุขที่เจอลูกสิ”

แคโรถามทั้ง ๆ ที่ยังกอดคนเป็นแม่ไว้ “ใครเป็นคนหักหลังพ่อเหรอคะ?”

ใครกันที่กล้าท้าทายอำนาจของตระกูลชอว์แบบนั้น?!