หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 253

พออ่านข้อความของเขาแล้ว ฉันก็เศร้าขึ้นมานิด ๆ ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ ที่แอนดรูผู้ยิ่งใกล้กลายเป็นไอ้หมาขี้แพ้แบบนี้?

แต่ว่า มันก็เป็นผลจากกระทำของเขาเองล้วน ๆ

ฉันไม่ใช่เอเลน ฉะนั้นจะให้ยกโทษแทนกันมันก็ไม่ใช่ แต่แอนดรูคือครอบครัวของฉัน ในใจลึก ๆ ถึงยังคอยหวังให้พวกเขาคืนดีกัน

ขณะที่กำลังคิดถึงเรื่องของสองคนนั้น แอนดรูก็ส่งข้อความกลับมา

แอนดรู: “ที่ฉันบอกเธอ ก็เพราะหวังว่าเธอจะช่วยฉันได้...”

นิ้วเรียวรีบพิมพ์ตอบทันที

แคโรไลน์: “ขอโทษนะแอนดรู ฉันก็ไม่รู้ว่าเธออยู่ที่ไหน เธอไม่ได้ติดต่อหาฉันเลย แต่เธอเป็นถึงประธานบริษัทของตระกูลสโตน ถ้าเธอไม่อยากเห็นหน้านายจริง ๆ เธอคงทำมากกว่านี้อีก!”

แอนดรู: “ฉันรู้”

อีกฝ่ายตอบกลับมาแค่นั้น แคโรนิ่งไปอย่างใช้ความคิด ก่อนจะพิมพ์ส่ง

แคโรไลน์: “แล้วเด็กอยู่ที่ไหน?”

แอนดรู: “เธอพาลูกไปด้วย”

มือเรียวโยนโทรศัพท์ไปอีกทางอย่างจนปัญญา เธอไม่รู้จะตอบญาติชายคนนี้อย่างไรดี

หลังจากนั้นต่อให้ล้มตัวนอนต่อยังไงก็นอนไม่หลับ แค่หลับตา ความคิดมากมายก็แล่นเข้ามาในหัวไม่หยุด แซคคารี่หันกลับมากอดฉันไว้

“หืมมม? นอนไม่หลับเหรอ?”

เสียงแหบพร่าบ่งบอกว่าอีกฝ่ายพึ่งตื่น