เขาอยู่กับเราตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ แถมยังพยายามรวบหัวรวบหางเราทั้งคู่ จนเราได้คบกันในที่สุด
ร่างเล็กนั่งดูดาวต่อไปอย่างมีความสุข และแซคคารี่ก็เริ่มเอาเครื่องครัวกับเตาออกมาจุดเพื่อเตรียมอาหาร เขาใช้หิมะรอบ ๆ ล้างพวกมันให้สะอาดก่อนเทน้ำเปล่าสำหรับทำอาหารลงไป
ท่าทางการล้างของเขาช่างน่าเอ็นดู
แคโรลุกเดินไปหาอีกฝ่ายและช่วยกันล้างผัก ร่างบางนั่งย่อตัวลงข้างกันพร้อมแจ็คเก็ตตัวหนา
“ทำไมถึงเก่งไปซะทุกเรื่องเลยนะ?” ฉันถามยิ้ม ๆ
เสียงเรียบตอบกลับ “สังคมรอบข้างบังคับให้เราต้องทำ”
ใบหน้าสวยหันมองทันควัน “หืม?”
แซคคารี่จุดเตาพลางอธิบาย
“ตั้งแต่ที่ฉันออกจากตระกูลชิคในตอนนั้น ฉันก็ได้เร่ร่อนคนเดียวไปทั่ว เพื่อเรียนรู้ทักษะการใช้ชีวิต จากทีละนิดละหน่อย จากที่นั่นที่นี่ จนได้เรียนรู้อะไรหลาย ๆ อย่าง”
ขณะที่เล่า ใบหน้าเรียบตึงก็ดูผ่อนคลายลง นั่นทำให้ฉันรวบรวมความกล้าและถามออกไป “พี่รอง ที่ผ่านมาคุณเคยเจอผู้หญิงที่ทำให้ใจเต้นแรงมาก่อนไหม?”
พลันร่างสูงก็หันมามองฉัน
ด้วยสายตาร้อนแรงที่ส่งมาให้กัน ทำให้แคโรเคอะเขิน “มีอะไรติดหน้าฉันเหรอ? หรือว่าฉันถามอะไรแย่ ๆ ออกไปหรือเปล่า?”
“มีอยู่หนึ่งคนที่สามารถทำให้ใจฉันเต้นผิดจังหวะได้”
ได้ยินแบบนั้น ความกล้าที่เคยมีก็กลายเป็นศูนย์
“ใครเหรอคะ?”
ร่างสูงที่นั่งอยู่ตรงหน้าท่ามกลางกลุ่มดาวนับล้านและผืนฟ้ากว้างด้านหลัง นัยน์ตาคู่คมจ้องมองเข้ามาในดวงตาของฉันอย่างลึกซึ้ง พร้อมเอ่ยเสียงเบา
“เธอไง”
นั่นเป็นครั้งแรงที่แซคคารี่เปิดเผยความรู้สึกให้ฉันได้รับรู้
แคโรหัวเราะราวกับคนโง่ที่ได้รับคำตอบที่ตนรอคอยมาแสนนาน ร่างสูงลุกขึ้นยืน ก่อนคว้าสเวตเตอร์สีดำจากที่รถออกมาเปลี่ยน
เห็นแบบนั้นร่างบางก็โพล่งถามทันที “คุณไม่หนาวบ้างเหรอ?”
อากาศที่นอร์เวย์หนาวอย่างกับตู้เย็น ทว่าอีกคนกลับใส่เพียงสเวตเตอร์ตัวเดียวทั้งวัน แค่ตัวเดียวมันจะไปพออะไร
เขาตอบกลับเสียงเรียบ “ไม่”
“อ๋อ แล้วคุณชอบกินอะไรเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ