ฉันรีบเอ่ยขอโทษเขาทันที “ขอโทษค่ะ”
ริมฝีปากหนายกยิ้มฝืดพลางเอ่ยถาม “เด็กยังอยู่ข้างในหรือเปล่า?”
สิ่งแรกที่เขาถามหลังจากที่เราห่างกันไปคือเรื่องลูก!
นั่นทำให้ฉันเข้าใจในทันทีว่าเขาไปอยู่ที่นั่น ในคืนนั้นก็เพื่อฆ่า!
ฆ่าร่างเล็ก ๆ ที่กำลังเติบโตอยู่ในท้องของฉัน!
แคโรไม่ตอบทว่าถามกลับแทน “คุณกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“เมื่อกี้” เขาตอบ
เสียงเข้มนั่นทุ้มลึกและช่างเย็นชา นัยน์ตากลมจ้องมองอีกคนอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ พร้อมความรู้สึกมากมายที่กำลังตีกันอยุ่ในอก ขาเรียวก้าวไปยืนข้างร่างสูงด้วยความกังวล ก่อนจะเอ่ยออกไปอย่างนุ่มนวลและสุภาพ “ฉันรู้ว่าตัวเองเป็นสาเหตุที่ทำให้ชีวิตหน้าที่การงานของคุณต้องพังลง! ใจของฉันเจ็บปวด และรู้สึกผิดต่อคุณมาก ฉันทรยศความจริงใจที่คุณมีให้! ฉันไม่ต้องการให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ แต่ฉันเคย...”
แซคคารี่พยายามอดทนและเพิกเฉยต่อคำพูดนั้น นัยน์ตาคู่คมมองต่ำแล้วสบตากับฉัน แววตานั่นเต็มไปด้วยความห่างเหิน ใจดวงน้อยเจ็บปวดยิ่งกว่าเดิมเสียอีก!
“ยังจำได้ไหมว่าฉันเคยบอกว่ายังไง?”
แคโรชะงักเมื่อจู่ ๆ อีกคนก็ถามออกมาแบบนั้น มือเรียวค่อย ๆ ยื่นออกไปจับที่ปกเสื้อของร่างสูงอย่างระมัดระวัง
พอเห็นท่าทีของฉัน แซคคารี่ก็มองอย่างพิจารณา
เขาถามเสียงเรียบ “กลัวว่าฉันจะหายไป?”
ร่างเล็กส่งเสียงอืมกลับแผ่วเบา และเพียงพริบตา แซคคารี่ก็คว้าฉันเข้าไปกอดแน่นจนได้ยินเสียงหัวใจของอีกฝ่าย
ฉันถามอย่างประหลาดใจ “พี่รอง คุณไม่โทษฉันเหรอ?”
แขนเล็กโอบกอดชายหนุ่มกลับพร้อมแนบหูฟังเสียงเข้มตอบกลับ “ที่รัก เธอลืมไปสิ่งที่ฉันเคยพูดไปแล้วเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ