ลอเรน: [แต่พี่แคโร พี่ชายยังไม่รู้เรื่องนี้นะ]
แคโรไลน์: [แล้วคิดจะบอกเขาตอนไหน?]
ลอเรน: [น่าจะหลังปีใหม่]
อีกไม่กี่วัน ปีใหม่ก็จะมาถึงแล้ว
ฉันอยากจะอยู่กับแซคคารี่มาก
และคิดถึงเขามากอีกด้วย!
มือเรียวทิ้งโทรศัพท์ไปอีกทาง พร้อมนั่งลงบนโซฟาอย่างเหม่อลอยและนัยน์ตาแดงเรื่อ เมื่อพยาบาลสังเกตเห็น เธอก็รีบถามอย่างห่วงใย “คุณชอว์ เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าคะ?”
“คุณป้า ฉันอยากเจอใครบางคนมากเลยค่ะ”
เธอไม่ได้ถามต่อว่าเป็นพ่อของเด็กหรือไม่
“ถ้าคุณอยากไปเจอ ก็ไปเถอะค่ะ” เธอพูดพร้อมรอยยิ้ม
“ถ้ามันง่ายอย่างนั้นก็ดีนะสิคะ” ฉันตอบกลับ
พลันอีกคนก็เอ่ยเสียงนุ้มอย่างปลอบโยน “การเดินทางในสมัยนี้มันสะดวกขึ้นมากแล้ว คุณสามารถเดินทางไปที่ไกล ๆ ได้ในวันเดียว ไม่เหมือนกับสมัยของฉัน สามีฉันเสียไปเร็วกว่าที่คิด และฉันไม่สามารถไปเจอเขาก่อนหมดลมหายใจได้”
คำพูดของเธอทำให้จิตใจฉันสั่นไหว
แคโรลังเลอยู่นาน ก่อนจะตัดสินใจบินไปฟินแลนด์ในวันปีใหม่ด้วยเครื่องบินส่วนตัวของตระกูลชิค
ระยะทางจากเมืองถงไปฟินแลนด์ ใช้เวลาประมาณห้าชั่วโมง
และในที่สุดฉันก็มายืนอยู่บนถนนของฟินแลนด์อีกครั้ง
ทว่ายังไม่เบนเข็มไปที่เมืองเอสปู เพราะไม่แน่ใจว่าแซคคารี่ยังอยู่ที่นั่นหรือเปล่า ฉันไม่สามารถตรวจสอบหาที่อยู่ของเขาได้ และอีกใจก็ไม่อยากทำด้วย ฉันไม่อยากให้แซคคารี่ต้องมาเสียสมาธิเพราะฉัน
ตอนนี้เป็นช่วงเวลาเช้าตรู่ของฟินแลนด์ หญิงสาวเดินไปนั่งเล่นรอเวลาอยู่ที่ร้านน้ำผลไม้ข้างทาง ก่อนจะเดินเล่นไปตามที่ต่าง ๆ ในช่วงสาย พอตกเย็นก็เดินเข้าห้างสรรพสินค้าเพื่อเลือกซื้อของขวัญให้ชายหนุ่ม
ฉันเลือกนาฬิกาโรเล็กซ์ราคาแพงให้เขา
และเก็บมันไว้ในกระเป๋าอย่างทะนุถนอม
เมื่อซื้อของเสร็จก็ก้าวขึ้นรถมุ่งไปยังเมืองเอสปูพร้อมทีมบอดี้การ์ด
รถคันสวยหยุดลงในเวลาต่อมา ขาเรียวก้าวลงจากรถ พลางหันมาสั่งให้คนของเธอรออยู่ด้านนอก!
คฤหาสน์หลังใหญ่ยังคงเปิดไฟสว่างไสวทั่วทั้งหลัง
บ่งบอกถึงการมีอยู่ของคนด้านใน
หรือว่าแซคคารี่จะอยู่ในนั้น?
เขาอาจจะไม่ได้ออกไปไหนในวันนี้ก็ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ