“อย่ากังวลไปเลยค่ะแม่”
สีหน้าของแม่ดูแย่มาก ฉันจึงหันไปบอกพ่อแทน “พ่อคะ พาแม่กลับบ้านเถอะ เดี๋ยวคลอดแล้วหนูจะไปหา”
ร่างเล็กไม่อยากทำตัวห่างเหิน ทว่าที่สำคัญที่สุดคือ ฉันไม่สามารถทำอะไรดิกสันหรือต่อว่าเขาได้ หากพวกท่านยังอยู่ที่นี่
ฉันกลัวว่าเขาอยู่ดี ๆ เขาจะคลั่งขึ้นมา!
อาการป่วยของเขายังไม่หายดี
และได้แต่สงสัยว่าการเข้ารับการรักษาที่อเมริกาจะช่วยเขาได้มากน้อยเพียงใด
ฉันอดทนมานานกว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ และไม่สามารถอดทนต่อสิ่งผิดพลาดหรืออันตรายที่อาจจะเกิดได้อีก!
คุณพ่อยอมทำตามคำขอ ทว่าก่อนเดินออกไปพร้อมแม่ ท่านก็เอ่ยย้ำอีกครั้ง “ทุกการตัดสินใจนั้นเป็นของลูก และเราเชื่อว่าลูกมีเหตุผลที่ให้เรากลับไป อย่าลืมโทรหาเราหลังจากนี้ด้วยนะ”
ริมฝีปากบางฝืนยิ้ม “ขอบคุณนะคะ พ่อ”
เมื่อพวกท่านกลับไป ร่างเล็กก็ตะโกนเรียกลีโอทันที “จากนี้อีกสองอาทิตย์ ห้ามให้ใครเข้ามาเยี่ยมฉันเด็ดขาด”
“รับทราบครับ”
ผ่านมาสองวัน ร่างกายของฉันก็แย่ลง เหล่าสูตินรีแพทย์และพยาบาลต่างพากันวิ่งวุ่น เตรียมเครื่องมือพร้อมเอาฉันลงเตียงผ่าตัด ความรู้ในตอนนี้ทั้งกลัดกลุ้มและเหน็ดเหนื่อย
เล็บจิกลงที่เสื้อของคุณหมอ ก่อนขอร้องเสียงแหบพร่า “ไม่ต้องสนใจเรื่องอื่น ช่วยลูกฉันก่อน!”
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันต้องคลอดพวกเขา
“เลิกพูดแล้วเก็บแรงคุณไว้ซะ”
เนื่องจากสภาพร่างกายที่ไม่เอื้ออำนวย ทำให้คลอดธรรมชาติไม่ได้ หมอเริ่มฉีดยาบล็อกหลังให้ ตัวยาออกฤทธิ์เร็วจนไม่รับรู้ถึงความเจ็บปวด แต่ดูร่างกายไม่แกร่งเท่าจิตใจ ไม่นานสติของฉันก็ดับวูบไป
“คุณแม่อาการโคม่าแล้ว เธอเสียเลือดเยอะเกินไป”
...
ดิกสันที่เดินออกมาจากห้อง เปลี่ยนทิศไปหาหมอคนหนึ่งแทน เขานั่งลงตรงข้ามเธอแล้วถาม “เธอโดนตระกูลชอว์จ้างมาใช่ไหม?”
หมอหญิงตอบกลับ “ทำไมเหรอคะ?”
“ฉันสืบเรื่องของเธอมาสี่เดือน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ