หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 374

เมืองถงได้ชื่อว่าเป็นอีกเมืองที่ฝนตกชุก เหมือนกับเมืองอู๋ ที่มีทั้งลมพายุทั้งฝน ใบหน้าสวยเงยขึ้นพลางส่งยิ้มบางให้คนตรงหน้า ตอนนี้ความรู้สึกอึดอัดเริ่มลดลงไปนิดหน่อย

เขามองฉันด้วยสายตาอ่อนลง พลันคิ้วเข้มก็ขมวดอีกครั้งเมื่อฉันใส่สันสูงกลับแล้วยืนขึ้น “ช่วยหลีกทางด้วยค่ะ”

ร่างสูงใหญ่ที่อยู่ใต้ร่มถูกบดบังด้วยห่าฝน ทว่าอีกคนกลับเดินเข้ามาพร้อมแตะมือที่ข้างแก้มเนียนเบา ๆ ฉันไม่เขินอายเหมือนเมื่อก่อน แต่อยากไล่เขาไปมากกว่า พลันเสียงเข้มก็เอ่ยขัด “เบล เธอเกลียดฉันเหรอ?”

มือเย็นของเขาขัดกับเลือดอุ่นที่ไหลทั่วกายบาง มันทำให้อยากผละร่างออกจากอีกคน ราวกับเราสองคนกลายเป็นคนแปลกหน้าไปแล้ว!

อารมณ์ครุกกรุ่นทำให้ถอยหลังออกมาทันที “คุณเป็นบ้าอะไรเนี่ย? อย่ามาแตะต้องฉันนะ!”

แซคคารี่ชะงักไป “เธอจำฉันไม่ได้เหรอไง?”

จำไม่ได้เลยซักนิด

หึ หรือถ้าพูดให้ถูกก็คือ ฉันไม่อยากจำ

ความเจ็บจี๊ดแล่นไปทั่วหัวใจ

มันเจ็บจนทนไม่ไหว

ริมฝีบางบางเม้มแน่น พลันหมุนตัวออกมาอีกทาง

เดรสหรูเว้าหลังสีดำชุ่มไปด้วยหยาดฝน ร่างเล็กเดินผ่าฝนออกไปด้วยความเหนื่อยล้าในจิตใจ ไหล่ที่ห้อลงทำให้หญิงสาวดูอ่อนแอราวกับไร้ชีวิต

แคโรแอบเหลือบตามองด้านหลัง แต่ก็ไม่เห็นใครตาม ฉันกำชายกระโปรงแน่นพร้อมหลับตาลง แต่เสียงร้องครึ้มของฟ้าและแสงสว่างว้าปของฟ้าผ่าทำให้ต้องลืมตาขึ้นมองอีกครั้ง

ฝนตกหนักกว่าเดิมอย่างกับจะจมเมืองทั้งเมืองให้ได้อย่างนั้นแหละ ฉันได้แต่พึมพำกับตัวเอง “น่าเบื่อชะมัด”

ชีวิตช่างน่าเบื่อ

ยิ่งมาเจอเขายิ่งโคตรน่าเบื่อเข้าไปใหญ่

ขาเรียวเดินเข้าลิฟต์เพื่อกลับขึ้นไปบนอพาร์ตเมนต์ ลอเรนยังหลับอยู่ที่โซฟาในห้องรับแขก ฉันเลยเดินไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดในห้องนอน ก่อนจะเอาผ้าห่มออกมาให้เธอ