หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 378

ร่างสูงข้างตัวแผ่รังสีเย็นยะเยือกออกมาเต็มเปี่ยม แคโรหลับตาลงอย่างเหนื่อยหน่าย พลางหันไปบอกชายหนุ่มหน้าหล่ออีกคนที่ยังทำหน้าเลิกลักกับสถานการณ์ตรงหน้า “โทษทีนะ ฉันไม่มีแฟนหรอก แต่ว่าก็ให้เบอร์คุณไม่ได้ เพราะเราไม่ได้รู้จักกัน”

อีกฝ่ายพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะเกินออกไป ร่างเล็กหมุนตัวออกจากอ้อมแขนหนา พลันปรายตามอง “เราก็ไม่ได้รู้จักกัน”

แซคคารี่ยังคงนิ่งทว่าขบริมฝีปากแน่น นัยน์ตาคู่คมมองมาที่ช่วงเอวคอดด้วยสายตาไม่พอใจ แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา

ฉันหมุนตัวเดินไปอีกทาง แต่ชั่วพริบตา มือหนากลับคว้าข้อมือบางไว้จนต้องหันมอง

“เบล เธอไม่อยากคุยกับฉันเหรอ?”

แปดเดือนก่อน ฉันคิดถึงเขา คิดถึงมาก ๆ จนไม่อยากให้หนีจากกันไปไหน ฉันบินไปฟินแลนด์ถึงสองครั้ง ไม่สิ ถ้ารวมตอนที่อีกฝ่ายอยู่ในคุกก็รวมเป็นสามครั้ง แต่ทั้งสามครั้งนั้น ไม่เคยมีสักครั้งที่ฉันจะได้เห็นคนตรงหน้า!

แล้วมันเป็นความผิดเขาใช่มั้ย?!

ฉันไม่กล้าโยนความผิดให้เขาหรอก

ถึงได้เลือกเก็บทุกอย่างไว้กับตัวเอง

และจะให้โทษเขาเรื่องเด็ก ๆ ก็ไม่ได้

เพราะฉันเป็นคนเลือกที่จะเก็บพวกเขาไว้ และให้กำเนิดเอง

แค่คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น น้ำตาก็แทบจะไหลออกมา “ฉันไม่รู้จักคุณ”

แซคคารี่ยื่นนิ่ง แต่ดวงยังคงจับจ้องมองอย่างลึกซึ้ง

ฉันทนสายตาของเขาไม่ไหว และรีบหันหลังก้าวออกมาทันที เขาก็ไม่ได้รั้งไว้อย่างเคย เมื่อวิ่งออกมาถึงรถ ร่างบางก็ทิ้งตังลงนั่งพลางมองข้อมือของตัวเองที่โดนมือหนาจับไว้เมื่อครู่ ความอุ่นร้อนและกลิ่นหอมยังติดอยู่จาง ๆ

ฉันคิดถึงเขามาก ๆ อยากวิ่งเข้าไปกอดอีกคนแน่น ๆ

และอยากเล่าเรื่องแย่ ๆ ทีกำลังเผชิญอยู่ในตอนนี้ให้เขาฟัง

แต่ก็ไม่กล้าพอ

ในใจลึก ๆ ฉันยังเสียใจที่เคยทำร้ายเขา

เรื่องของเรามาเลยเถิดมาถึงขั้นนี้ได้ยังไงนะ?

ฉันขับรถกลับไปอพาร์ตเมนต์ ก่อนจะทิ้งตังลงนั่งที่โซฟาอย่างหมดแรง ทว่าไม่นาน ทักเกอร์ก็โทรเข้ามารายงาน “คุณหมอฆ่าตัวตายเมื่อวานนี้ครับ ส่วนสามีและลูก ๆ ของเธอก็ไม่รู้สาเหตุที่เธอทำแบบนั้นเหมือนกัน พยานสำคัญของเราไม่เหลือแล้ว”

ถ้าอย่างนั้น จากนี้ก็เหลือแค่ดิกสันคนเดียว ที่รู้ว่าลูกของฉันอยู่ไหน