ร่างเล็กหัวเราะถูกใจ เห็นแบบนั้นร่างสูงก็ถามต่อ “ไปเต้นกันหน่อยมั้ย?”
เหมือนกับครั้งนั้นที่เราเต้นด้วยกันที่ผับ มันเป็นครั้งแรกเลยที่รู้สึกดีราวกับได้รับการปลดปล่อย
นอกจากชวนเต้นแล้ว ฌอนยังยื่นบุหรี่ที่ตัวเองกำลังสูบอยู่มาให้ฉันด้วย
ถึงจะไม่คิดมากเรื่องที่เราเคยจูบกัน
แต่มันก็ทำให้ฉันลังเลยนิดหน่อย ร่างสูงจึงจับข้อมือบางไว้ แล้วลากให้เดินตามออกไปที่ฟลอเต้นด้านหน้า ฌอนเริ่มขยับเต้นนำ พร้อมฉันที่เต้นตามในทันที แต่พอเต้นไปได้พักหนึ่ง อีกฝ่ายก็โน้มตัวลงมากระซิบที่ข้างหูเสียงแผ่ว “ที่รัก คืนนี้เธอดูเร่าร้อนกว่าปกติอีกนะ”
แคโรกรอกตา พลันเอ่ย “เลิกเล่นได้แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็เป็นข่าวติดเทรนกันอีกหรอก แล้วคราวนี้พวกเขาก็จะเรียกฉันว่าอีตัว”
“เห้อ จะสนคนอื่นทำไมนักหนา”
พลันแขนแกร่งก็โอบกอดกายบางไว้แน่น จนต้องเอ่ยเตือน “พอได้แล้ว”
ฌอนยอมปล่อย ใบหน้าหล่อทะเล้นขยิบตาส่งมาให้ “น่าเบื่อ เราแค่เต้นกันเฉย ๆ เอง”
ฉันจับมือของเขาไว้ “เราเต้นด้วยกันได้ แต่ไม่ใช่แนบชิดแบบนั้น ฉันไม่เป็นข่าวอีกนะ”
“โอเค ก็ได้ ฉันฟังเธอก็ได้”
เขาบอกจะทำตามที่บอก แต่ก็ยังดึงฉันเข้าไปกอดไม่เลิก
ฉันรีบผละออกมาทำเชิงเอ่ยชวน “เราไปหาอะไรดื่มกันดีกว่า”
คอเริ่มแห้งหลังจากเต้นอยู่นาน แต่ยารากับคนอื่น ๆ ก็ยังมาไม่ถึง อาการมึนจากแอลกอฮอล์เป็นตัวเร่งให้ฉันกดโทรออกหาเธอ
เด็กสาวรับสาย “ขอโทษนะ ตอนนี้รถติดมากเลย”
ฉันถามกลับ “แล้วอีกนานไหม?”
“เกือบชั่วโมงกว่า ๆ ได้”
มือเรียวกดวางหลังจากได้ยินคำตอบ ความมึนตึงทำให้ต้องเอนร่างนอนไปกับโซฟาตัวยาว ดวงตาเบลอ ๆ มองไปยังชั้นสามที่มีชายหนุ่มคุ้นตายืนอยู่
ร่างเกร็งไปชั่วขณะ ก่อนหันไปถามร่างสูงข้างตัว “นั่นใครน่ะ?”
ฌอนขมวดคิ้ว “หมายถึงใคร?”
พลันมือเรียวก็ยกชี้ไปยังชั้นสามด้านบน ฌอนมองตามพร้อมถาม “หมอนั่นโผล่มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ