หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 388

“พระเจ้าช่วย ยัยพวกนี้มันตัวปัญหาชัด ๆ! พวกหัวหน้าแค่สั่งให้เรามาจับตัว แต่แม่งไม่บอกสักคำว่ายัยสองคนนี้มีแบ็คใหญ่ขนาดไหน! ถ้าพวกนั้นได้ตัวยัยพวกนี้แล้วทิ้งพวกเรา เราจะไม่โดนหมายหัวกันหมดเหรอวะ?”

พลันเสียงตะโกนดุดันก็ดังขึ้นข้างหู “เปลี่ยนแผนดีกว่าพวก ทิ้งรอยไว้บนถนนให้พวกนั้นตามหา ไม่งั้นเราซวยแน่ถ้าผู้ชายสองคนนั้นหายัยพวกนี้ไม่เจอ! ถ้าพวกหัวหน้าอยากโยนความผิดให้เรา มันก็ต้องแทงข้างหลังกันหน่อย”

“ผู้ชายสองคน? หมายความว่ายังไง?”

อีกเสียงเอ่ยตอบ “แซคคารี่ ชิค กับ ชาร์ลส คอนเนอร์ ไงล่ะ”

พวกเขารีบอุ้มฉันกับซัมเมอร์ขึ้นรถ เสียงการแสดงเปียโนของแลนซ์ยังคงดังออกมาจากฮอล ทำให้พวกบอดี้การ์ดของฉันที่รออยู่ด้านนอกไม่ได้เอะใจว่าอาจจะเกิดอะไรขึ้น ทว่าโชคดีที่คนพวกนี้ยังทิ้งรอยไว้ให้พวกเขาตาม

นอกจากนี้ โทรศัพท์ที่ฉันใช้ยังเป็นของตระกูลชิคที่ผลิตเพื่อคนในตระกูลเท่านั้น เมื่อพวกเขาจับสังเกตได้ ก็จะรีบตามหาเราทั้งคู่ทันที

สิบนาทีต่อมา เสียงเฮลิคอปเตอร์ดังกังวาลอยู่ภายนอก กลุ่มชายฉกรรจ์อุ้มเราขึ้นไปบนเฮลิคอปเตอร์ พร้อมหยิบมือถือฉันไป

“หืม? จีพีเอสยังทำงานอยู่”

อีกคนพูดต่อ “พวกมันรู้ตัวแล้ว”

“บินไปที่ชายแดนก่อน”

หลังจากนั้นเฮลิคอปเตอร์ก็ทะยานขึ้นฟ้า

แคโรลืมตาพรึบขึ้นมองชายตรงหน้าทันที อีกฝ่ายชะงักไปนิด พลันหันไปคุยกับคนข้างตัว “เห็นไหม บอกแล้วว่ายัยนี่แกล้งทำ แต่มึงก็ไม่เชื่อกุ”

ร่างเล็กกระพริบตาปรับโฟกัส พลางเอ่ย “พวกนายเป็นใคร?”

ด้วยประสบการณ์มากมายที่ผ่านมาในช่วงปีกว่า ทำให้ฉันหัดควบคุมจิตใจของตัวเองในนิ่งสงบ ไม่ว่าจะต้องเจอกับอะไร!

“อืมมม ลองเดาดูสิ”

ฉันถามกลับ “นายอายุเท่าไหร่?”

“ยี่สิบสี่” เขาตอบ

หญิงสาวตอบเสียงเรียบ “งั้นเราก็อายุเท่ากัน”

“ฌอง วอลเลซ เธออยากพูดกับนายว่ะเพื่อน”