“รักเหรอ? คิดจะใช้คำนั้นมาผูกมัดฉันหรือไง?”
คำถามนั้นตรงและเชือดเฉือน แซคคารี่หันกลับไปมองเอ็มมี่ด้วยแววตาร้ายกาจ “แต่รักของเธอมันกำลังขวางทางฉัน”
เอ็มมี่ชะงักพร้อมถอยหลังไปก้าวหนึ่งเชิงยอมแพ้
“ได้ จะทำอะไรก็ทำ ฉันไม่สนใจตระกูลฮูลหรอก! นอกจากนี้ มาร์ตี้ก็เหมาะกับตำแหน่งนั้นมากกว่าฉัน ฉันขอพูดอีกครั้งตรงว่า ฉันไม่สนใจตระกูลห่าเหวนี่อีกแล้ว ทำตามใจนายซะให้พอ!”
แต่ร่างสูงกลับนิ่งเฉยราวไม่ได้ยินคำพูดของหญิงสาว อย่างกับว่าความรักของเธอ ความโกรธ และความเจ็บปวดที่พรุ่งพล่านออกมาเป็นเพียงละครตลกที่กำลังฉายอยู่ต่อหน้าเขาเท่านั้น!
แซคคารี่หันไปพูดกับมาร์ตี้อีกครั้ง “มาร์ตี้ จากนี้ไป ห้ามให้เธอมาเจอฉันอีก รวมทั้งห้ามย่างก้าวเข้ามาเหยียบเมืองถงเช่นกัน”
เอ็มมี่แสยะยิ้ม “ฮาฮ่า! ช่างเย็นชาและไร้หัวใจเสียจริง ไม่ต้องห่วง ฉันไม่สนเรื่องของนายอีกแล้ว!”
หากให้พูดแล้ว ในโลกนี้มีเพียงเอ็มมี่คนเดียวที่กล้ายืนต่อล้อต่อเถียงกับแซคคารี่แบบนี้ พอพูดจบสาวเจ้าก็ชักหน้าตึงใส่ร่างสูงพลันหันหลังก้าวฉับ ๆ ออกไปจากคฤหาสน์ทันที และสถานการณ์ก็กลับมาสงบดังเดิม!
เมื่อน้องสาวเดินจากไป มาร์ตี้ก็รีบพูด “นายไม่เห็นต้องโกรธเธอขนาดนั้นเลย ยัยแสบเอ็มมี่นั่น นายก็รู้หนิว่าลึก ๆ แล้วเธอเป็นคนยังไง?”
เสียงเข้มตอบกลับเบา ๆ “ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธออีก”
“เดี๋ยวผ่านไปซักพัก เธอก็จะกลับมาขอโทษนายเหมือนครั้งก่อน ๆ”
แซคคารี่ถามกลับ “คิดว่าฉันพูดเล่นเหรอ?”
“แต่ที่นายพูดเมื่อกี้มัน...”
มาร์ตี้นิ่งไปก่อนจะเบิกตากว้างด้วยความช็อค ส่วนพี่รองของกลุ่มเพื่อนก็ทำเพียงลุกนั่งบนเก้าอี้อาบแดด พร้อมพูดูข่มอารมณ์ “เอ็มมี่ไม่เหมาะที่จะรับช่วงต่อ ตระกูลฮูลจะมีแต่เสียกับเสียหากตกอยู่ในมือของเธอ แถมนายก็ได้ยินไม่ใช่เหรอ เธอไม่ดูดำดูดีสนใจตระกูลของตัวเองด้วยซ้ำ!”
“เธอพูดแบบนั้นเพราะโมโหน่ะสิ” มาร์ตี้พยายามอธิบาย
แดดยามเที่ยงที่ร้อนระอุขึ้น ทำให้คนห่วงผิวขาวจะไหม้ดำอย่างมาร์ตี้เริ่มไม่สบอารมณ์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ