“ใช่ เขาเตรียมไว้ให้เราทั้งคู่”
ซัมเมอร์ตอบพร้อมเดินเข้ามาหยิบกล่องเค้กในมือฉันไปเปิด เพื่อเอาออกมาจัดวางบนโต๊ะในห้องอาหาร
“เขาไปเพราะรู้ว่าฉันจะมาใช่ไหม?” ฉันเดานะ
ซัมเมอร์ยิ้มตอบ “ประมาณนั้น เขากลัวว่าตัวเองจะทำให้เสียบรรยากาศ”
“เอ้า งั้นก็แปลว่าฉันเข้ามาขัดจังหวะพวกเธอนะสิ?”
ขณะที่กำลังรู้สึกแย่มเพื่อนสาวก็ตัดเค้กเป็นชิ้นเล็ก ๆ แล้วแบ่งใส่จานให้
“เราเป็นเพื่อนรักกันนะ เธออย่าคิดมากเลย” ซัมเมอร์หัวเราะ “ถ้าฉันไปหาเธอ แซคคารี่ก็จะแยกออกไป เพื่อให้เราได้ใช้เวลาส่วนตัวแบบผู้หญิง ๆ เหมือนกัน ถูกมั้ย? นอกเสียจากว่าเขาอยากฟังเรานั่งนินทาเหมือนกัน คิดอย่างนั้นมั้ย?”
มือเรียวเอื้อมไปรับจานเค้กพลางหัวเราะ “คงเป็นแบบนั้นแหละ”
ซัมเมอร์ถามต่อ “แล้วเธอมาทำอะไรที่เมืองอู๋ล่ะ?”
“เดี๋ยวอีกพักใหญ่ แซคคารี่ก็จะมาทำธุระที่นี่เหมือนกัน ฉันแค่มารอเขาจัดการธุระให้เสร็จ แล้วค่อยไปที่อื่นต่อด้วยกัน แต่เขาไม่ได้บอกว่าจะไปที่ไหน ฉันเลยได้แต่นั่งลุ้นอยู่แบบนี้”
ไม่แน่ใจวว่าจะเรียกมันว่าเดตได้ไหม เพราะที่ผ่านมาเราก็ไม่เคยไปเดตกันจริง ๆ จัง ๆ เลย
“อ่อ แล้วก็เรื่องของโจเซฟ... แคโร ฉันยังไม่ได้แก้แค้นให้เขาเลย อีกอย่างคนในตระกูลคอนเนอร์ก็เป็นครอบครัวที่โจเซฟรัก”
ได้ยินแบบนั้น ฉันก็ถามเธอกลับ “ใจอ่อนแล้วใช่ไหม?”
“อืมมม ฉันไม่รู้จะทำยังไงดี”
เธอเปิดช่องให้ฉันแทรกถามอีกแล้ว “หรือเธอกลัวว่าชาร์ลสจะเกลียดเธอ?”
ซัมเมอร์ส่ายหน้าพร้อมเอ่ยเสียงหนักแน่น “ชาร์ลสไม่เกลียดฉันหรอก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ