ทำไมฉันถึงจะไม่อยากแต่งงานกับแซคคารี่กันล่ะ? ความฝันสูงสุดของฉันคือแต่งงานกับเขา และกลายเป็นคุณนายชิค
ฉันกุมมือหนานั้นไว้แน่น
เสียงใสกล่าวอย่างรวดเร็ว “แต่งค่ะ”
ร่างสูงยิ้ม “ยัยบ๊อง”
“พวกคุณกระซิบกระซาบอะไรกัน?”
นั่นคือมาร์ตี้ เขาขัดจังหวะและยกแก้วไวน์ขึ้น ก่อนจะอวยพร เขาชนแก้ว “ขอให้คุณทั้งคู่นั้นมีแต่ความสุข และฉันขอให้ฉันได้เจอเนื้อคู่เร็ว ๆ นี้”
ในตอนที่มาร์ตี้พูดประโยคที่สอง เขาชำเลืองมองไปที่ยารา ขณะที่เธอกำลังเพลิดเพลินกับสเต็กของเธออย่างช้า ๆ
ดูเหมือนเธอจะเพลิดเพลินกับอาหารจานนั้นเอามาก ๆ
แซคคารี่ยกแก้วขึ้น พร้อมกับตอบมาร์ตี้ “นายไม่เจอเนื้อคู่เร็ว ๆ นี้หรอก”
มาร์ตี้ตกตะลึง “นั่นมันคำสาปแช่งเหรอ?!”
แซคคารี่เหล่มอง ก่อนจะเมินเขา ขณะเดียวกัน มาร์ตี้เดินเข้าไปหายารา ก่อนจะบ่นอย่างน่าสงสาร “เขารังแกฉัน”
ยารามองมาร์ตี้ ก่อนถามขึ้น “ฉันดูเหมือนคนที่จะเอาชนะเขาได้เหรอ?”
แน่นอนว่ายาราไม่มีทางเอาชนะแซคคารี่ได้ แต่เจตนาที่แท้จริงของมาร์ตี้ไม่ใช่การแก้แค้น เขาแค่ต้องการคุยกับยารา ทว่าเธอไม่ค่อยอยากคุยกับเขาสักเท่าไหร่
ด้วยท่าทีเฉยเมยของยารา ทำให้มาร์ตี้หมดอารมณ์ และหยุดกิน เขาถามโจชัวร์ “ที่นี่มีอุปกรณ์ร้องเพลงบ้างไหม?”
โจชัวร์ลุกขึ้น และกลับมาพร้อมไมโครโฟน
“มีสิ ฉันจะเริ่มด้วยเพลงนี้”
เสียงของโจชัวร์ช่างชัดเจนและผ่อนคลาย เขาร้องเพลง ‘Time in a Haste’ ได้อย่างน่าหลงใหล และยังร้องเพลง ‘Bump of Life’ อีกด้วย
มาร์ตี้คว้าไมโครโฟนมาจากโจชัวร์ และถามฉันว่ามีเพลงที่อยากฟังหรือเปล่า ทำให้ฉันนึกถึงเพลงที่ได้ยินในทางเดินรถไฟใต้ดินขึ้นมาได้
ฉันถาม “นายร้องเพลง ‘Someone Like Me’ ได้ไหม?”
“แน่นอน” มาร์ตี้ยิ้ม
มาร์ตี้ร้องเพลงเพราะเช่นเดียวกัน ชายหนุ่มทั้งหมดที่อยู่รอบตัวฉันนั้นหล่อเหลา ร่ำรวย และมีความสามารถ พวกเขาช่างโดดเด่นเป็นที่น่าจดจำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ