เขาสวมแหวน
แซคคารี่เก็บแหวนนั่นไว้ และสวมมันในคืนงานหมั้นของเรา เขาสวมใส่มันในฐานะแหวนหมั้นจากฉัน
แซคคารี่ก้มหัวลงจูบหน้าผากฉัน ฉันกอดร่างสูงนั้นไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
เจ้าของเสียงทุ้มพูดขึ้นอย่างอ่อนโยน
“เบล เมื่อเรามีเวลาว่าง ฉันจะพาไปพบใครคนหนึ่ง”
ถ้าแซคคารี่ตั้งใจจะพาฉันไปพบใคร คน ๆ นั้นจะต้องเป็นคนที่สำคัญกับเขาอย่างแน่นอน
ฉันเงยหน้าขึ้น จ้องมองเขา
“แน่นอนค่ะ เราจะไปพบใครเหรอคะ?”
เขากระแอมเบา ๆ “คนที่ทำให้ฉันยังมีชีวิตอยู่”
เขากอดเอวบางของฉัน จากนั้นเราเดินไปที่ระเบียง มาร์ตี้และโจชัวร์ทั้งคู่ต่างถือไมโครโฟนไว้ และกำลังร้องเพลง ขณะเดียวกัน ยาราปีนขึ้นไปบนบ้านต้นไม้ที่อยู่บนต้นวูถง และมองไปที่พวกเขา
เสียงเล็กเอ่ยขึ้น “บ้านของเราคึกครื้นมีชีวิตชีวาทุกวันเช่นเดียวกับยารา... แม้ว่าเธอดูเหมือนคนร่าเริง แต่ปกติแล้วเธอเป็นคนเงียบ ๆ”
แซคคารี่ส่งเสียงเป็นการตอบรับ
“เธอค่อนข้างโดดเดี่ยว” เขาพูด
“โดดเดี่ยวยังไงเหรอ?” ฉันถามอย่างสงสัย
“เธอเป็นอัจฉริยะตั้งแต่ยังเด็ก ปกติแล้วเด็กอัจฉริยะนั้นจะโตไว และไม่ค่อยมีช่วงเวลาเล่นสนุกในวัยเด็ก เมื่อพวกเขาโตขึ้น พวกเขาจึงชอบความสนุกสนาน”
แซคคารี่และยารานั้นเป็นคนประเภทเดียวกัน
“แล้วคุณล่ะ?” ฉันถามแซคคารี่
“หืม?”
ริมฝีปากบางยิ้ม “คุณโดดเดี่ยวหรือเปล่า?”
“ไม่เลยตั้งแต่มีเธออยู่ข้าง ๆ”
แซคคารี่พูดจาหวาน ๆ ได้ไหลลื่นขึ้น
ฉันหยอกเขา “คุณคิดว่าฉันร่าเริงหรือเปล่า? นั่นแปลว่าฉันพูดมากเหรอ?”
แซคคารี่ตอบคำถามอย่างจริงจัง “เธอรู้ตัวเธอเองดีที่สุด”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ