เขาก็คือ วอลเลซ
เขาหาฉันเจอได้ยังไง?
ทำไมถึงเป็นเขาในช่วงเวลาที่สำคัญเช่นนี้?
ทำไมถึงไม่ใช่ชายคนที่หัวใจฉันร้องเรียกหา?
ไม่! ฉันไม่ต้องการเขา หรือแม้กระทั่งคิดถึงเขา!
ฉันเกลียดเขา! เกลียดสิ่งที่เขาทำกับฉัน!
เขาทำให้ฉันเจ็บช้ำขนาดนี้ได้อย่างไร?
...
ณ ที่ซ่อนตัว แซคคารี่คอยจ้องมองร่างที่ไม่ขยับเขยื้อนของหญิงสาวอย่างไม่คลาดสายตา ดวงตาเธอเบิกกว้าง ยินยอมให้หิมะโปรยปรายลงมาปกคลุมตากลมโตคู่นั้น
คำพูดของเธอที่ว่า “ฉันกำลังจะตาย!” ยังดังก้องอยู่ในหัวตลอดเวลา
เขา... ไม่เคยคาดคิดว่าเธอกำลังจะตาย!
เขาทนไม่ได้กับผลลัพธ์เช่นนี้!
เขารู้ว่าการกระทำของเขามันทำร้ายเธอ
แต่ทว่า เมื่อมองไปที่ปืนไรเฟิลที่พร้อมรับคำสั่งตลอดเวลาเหล่านั้น เขาจำเป็นจะต้องทำ!
ถ้าเขาไม่ระวังในการกระทำของตัวเอง หญิงสาวที่นอนอยู่บนหิมะนั่นคงโดนสาดด้วยห่าฝนแห่งกระสุน
เขามั่นใจว่า ชายที่ครั้งหนึ่งเคยสอนเขาให้ฆ่าศัตรูอย่างเลือดเย็นจะต้องทำอะไรแบบนั้นแน่!
คริสที่เห็นเขายืนอยู่ตรงนั้นมาสักพัก เดินมาหา
ก่อนพูดขึ้นอย่างไม่เป็นมิตร “คาดไม่ถึงใช่ไหมล่ะ? หลังจากที่แกจากไปและไม่ต้องการกลับมาอีก แต่ฉันก็ยังตามจับและพาแกกลับมาได้ราวกับนักโทษ!”
หลายปีที่ผ่านมา คริสพยายามที่จะจับตัวแซคคารี่ แต่ทว่า คนของเขากลับถูกฆ่าตายซ้ำแล้วซ้ำเล่า!
เมื่อคืนก่อน คริสใช้โอกาสที่แซคคารี่กลับมาที่ประเทศพร้อมกับผู้ติดตามเพียงไม่กี่คน ดักสกัดเฮลิคอปเตอร์ของเขาในระหว่างทาง!
ขณะเดียวกัน แซคคารี่ที่กำลังเดินทางกลับประเทศ หวังเพียงว่าจะได้เจอกับแคโรไลน์เป็นการส่วนตัวที่หนานจิง และพาเธอไปฟินแลนด์
ไม่น่าเชื่อว่าเพียงแค่การเซอร์ไพร์สธรรมดา จะทำให้เขากลายเป็นคนร้ายที่ทำร้ายเธอ
ทั้งหมดเป็นความผิดของเขาเองที่ประมาทในคืนก่อน!
เขาที่ตัวคนเดียวในตอนนี้ ไม่มีอะไรต้องกลัวอีกต่อไป!
อย่างไรก็ตาม แซคคารี่ไม่คาดคิดว่าคริสจะวางกับดักที่คฤหาสน์ของเขา เพื่อจับตัวแคโรไลน์!
ขณะเดียวกัน อาจารย์ซิลาสสังเกตเห็นว่าเด็กน้อยที่เติบโตมาเคียงข้างเขา ในตอนนี้เริ่มที่จะเป็นอิสระแล้ว!
เขารู้ว่า นี่คือเวลาที่แซคคารี่จะต้องได้รับบทเรียน!
ตัวอย่างเช่น อาจารย์ซิลาสต้องการให้แซคคารี่เข้าใจอย่างชัดเจนว่าเขายังคงเป็นหัวหน้าอยู่!
เช่นเดียวกับแซคคารี่ ไม่ว่าเขาจะมีอิทธิพลมากเพียงใดต่อโลกภายนอก แต่ที่นี่เขาก็เป็นเพียงแค่นักโทษ!
ถ้าอาจารย์ซิลาสอยากให้เขาตาย เขาก็ต้องตาย!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ