หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 457

ในวันนั้นดวงอาทิตย์ในเมืองอู๋ช่างอบอุ่น มันสาดส่องไปที่ร่างของชายผู้นั้น ทำให้เขาดูเปล่งประกายอย่างน่าพิศวง ทำไมคนที่ควรจะมีจิตใจอ่อนโยนถึงใช้คำพูดโหดร้าย เพื่อทำร้ายจิตใจอันบอบบางของฉัน

หญิงสาวถอนหายใจลึก ๆ และพูดขึ้น “มันไม่ใช่เรื่องของคุณ”

ปลายสายอีกด้านหัวเราะขึ้นเบา ๆ “แคโรเราไม่ได้เจอกันมาครึ่งปี ฉันไปเข้ารับการรักษาอาการป่วยในอาร์บาเซีย หลังจากที่รักษาหายแล้วฉันจึงกลับมา เธอไม่คิดถึงฉันบ้างเลยเหรอ?”

สภาพจิตใจที่ไม่มั่นคงของดิกสันเกิดจากเวนดี้ ฉันเข้าใจว่าเขาต้องคอยต่อสู้กับการเปลี่ยนแปลงของตัวเอง และยังเข้าใจว่าความผิดพลาดที่เกิดจากการเปลี่ยนไปของเขา ไม่ควรนำมากล่าวโทษกับบุคลิกปกติที่เขามี!

ทว่าการเข้าใจเขาก็อย่างหนึ่ง แต่ฉันยังไม่สามารถให้อภัยเขาได้

เพื่อต่อต้านเขา ฉันไม่มีทางลดกำแพงลงไปชั่วชีวิต

ฉันตอบเขาอย่างขอไปที “อืม ดีใจด้วยนะ”

จากตำแหน่งของฉัน ฉันสามารถเห็นรอยยิ้มอันอบอุ่นปรากฏบนใบหน้าของดิกสัน ราวกับเป็นหนุ่มข้างบ้าน เขารวบรวมความกล้าและถามขึ้น “ผมไปเยี่ยมคุณได้ไหม?”

น้ำเสียงเขาดูระมัดระวัง การได้เห็นเขาเป็นแบบนี้ทำให้ฉันรู้สึกแย่ ในท้ายที่สุด ในอดีตเขาก็คือชายที่ฉันรักมากที่สุด

ครั้งหนึ่ง ฉันเคยคิดว่าฉันจะได้อยู่เคียงข้างเขาไปตลอดชีวิต ถึงขนาดที่ฉันยอมสละชีวิตได้เพื่อเขา

ความรักเช่นนี้มันช่างอุ่นใจและน่าอิจฉา

ทว่า มันมาถึงจุดนี้ได้ยังไง?

ชีวิตนั้นมีผลลัพธ์ที่ไม่สามารถควบคุมได้มากมายเหลือเกิน

ความสูญเสียของเขา เป็นเพราะบางสิ่งที่มันเกินการควบคุมของเขา

เขาต้องการช่วยชีวิตฉัน แต่ฉันกลับทิ้งเขาไป

ยิ่งกว่านั้น ฉันทิ้งเขาไปด้วยความตั้งมั่นแน่วแน่

ร่างเล็กถอนใจ ก่อนทิ้งความรู้สึกสิ้นหวังในชีวิตที่อยู่ในใจออกไป และพูดขึ้น “ดิกสัน ฉันจะไปเมืองถงเร็ว ๆ นี้”

ฉันพูดราวกับให้อภัยในอดีตของเขา

และยังเป็นการปลดปล่อยตัวฉันจากอดีต

ซึ่งถือเป็นการยุติความรักของเราที่เคยมีให้กัน