ผู้รักษาการณ์แห่งสนามรบ
หนังสือเล่มนั้นดูค่อนข้างเก่า
ฉันรับมันมา พลิกไปที่หน้าแรกและพบกับลายเซ็นของแซคคารี่บนนั้น บรรทัดล่างยังมีวันที่กำกับไว้
ต้นศตวรรษที่ 20
นี่เป็นหนังสือที่เขาเป็นเจ้าของตอนช่วงวัยรุ่น
มันยังมีที่คั่นหนังสือคั่นระหว่างหน้าเอาไว้ ฉันไม่ได้เปิดไปที่หน้านั้น แต่ส่งหนังสือให้ลีโอแทน “เก็บเอาไว้”
ฉันไม่แน่ใจว่าทำไมเวลถึงให้หนังสือเล่มนี้มา เขาบอกว่าฉันควรได้อ่านมัน ดังนั้นฉันก็จะอ่านมันเมื่อมีเวลาว่าง
ลีโอติดตามฉันกลับมาที่คฤหาสน์ชอว์ ไม่เพียงแต่พ่อกับแม่ของฉันที่อยู่ที่นั่น แอนดรูก็อยู่ด้วยเช่นกัน คุณแม่บอกว่าเขากลับมาเนื่องในวันตรุษจีน
ในที่สุดเขาก็ยอมรับว่าตระกูลชอว์คือ บ้านของเขา
คุณพ่อค่อนข้างประหลาดใจที่เห็นฉันกลับบ้าน “ทำไมจู่ ๆ ถึงมาที่เมืองอู๋ล่ะ? อีกสามวันก็ถึงวันเกิดลูกแล้ว แล้ววันนั้นก็เป็นวันก่อนตรุษจีน ลูกมีแผนที่ฉลองยังไง? แซคคารี่จะมาฉลองด้วยหรือเปล่า?”
ในสายตาของพ่อกับแม่ แซคคารี่คือลูกเขยและสามีในอนาคตของฉัน เขามีส่วนร่วมในทุกอย่างของฉัน
การนึกถึงความเหี้ยมโหดของชายผู้นั้นในวันนั้น มันทำให้หัวใจฉันเจ็บแปลบและรู้สึกเจ็บหน้าท้องลาง ๆ ฉันโกหก “ค่ะ เราวางแผนกันว่าจะไปฉลองวันตรุษจีนที่ฟินแลนด์ ถึงตอนนั้น หนูก็คงไม่ได้อยู่ฉลองกับพ่อแม่”
ฉันไม่ต้องการให้พวกท่านรับรู้เหตุการณ์ระหว่างฉันกับแซคคารี่ในช่วงวันตรุษจีน ฉันอยากให้พวกท่านฉลองตรุษจีนอย่างมีความสุข
แม่ถามขึ้นอย่างสงสัย “แล้วหลังจากฉลองเสร็จ ลูกจะกลับมาตอนไหนล่ะ?”
ถ้าฉันกลับมาบ้านตัวคนเดียว แม่จะต้องเป็นห่วงแน่ ๆ แต่ว่าแซคคารี่... ฉันไม่สามารถพาลูกเขยมาเจอพวกท่านได้อีกแล้ว
ถึงตอนนั้น พวกท่านคงจะเป็นห่วงฉันมากกว่านี้
เสียงเล็กโกหกขึ้นอีกครั้ง “ช่วงนี้หนูยุ่งมาก ตระกูลชิคมีเรื่องอีกมากมายที่ต้องไปจัดการ เดี๋ยวหนูจะกลับมาหาหลังจากจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้วนะคะ”
แอนดรูที่นั่งอยู่บนโซฟาเอ่ยถามขึ้นทันที “แล้วเธอจะแต่งงานเมื่อไหร่? ฉันจะได้วางแผนเก็บเงินไว้ให้เธอ!”
เขาถามขึ้นก่อนที่พ่อกับแม่จะหันมามองฉันพร้อมกัน
ฉันพยายามอย่างเต็มที่เพื่อปกปิดเรื่องนั้น “อาจเป็นปีหน้า ขึ้นอยู่กับตารางงานของพวกเรา ช่วงนี้แซคคารี่เขายุ่งมาก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ