หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 471

ฉันกลัวเวรกรรมหรือเปล่านะ?

ฉันเป็นคนที่ทำผิดเหรอ!

ฉันเป็นคนที่แทงตัวเองก่อนหน้านี้หรือไง?

ฉันเคยคิดที่จะเอารอยแทงนี้กลับคืนไปให้แซคคารี่หลายต่อหลายครั้ง อย่างไรก็ตาม ฉันยังคงกลัว และใจของฉันก็อ่อนลงเมื่อเวลานั้นมาถึง!

ฉันยืนอยู่ข้างหน้าเขาและพูดว่า "แซคคารี่!"

ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าฉันไม่ใช่พี่รองของฉันอีกต่อไป

เขาสูงมากจนฉันต้องเงยหน้าขึ้นมองเขา

แซคคารี่หลับตาลงเล็กน้อย และมองมาที่ฉันอย่างเฉยเมย ฉันอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ฉันพบว่าทุกสิ่งที่ฉันพูดในตอนนี้มันคงไม่จำเป็นแล้ว

ฉันเวียนหัวไปหมด ฉันเดินไปหาเขาแล้วชี้มีดไปที่บริเวณท้องของเขา เขาไม่หลบ และการแสดงออกอย่างไม่เกรงกลัวของเขาทำให้ฉันรู้สึกรำคาญ ราวกับว่าเขาแน่ใจว่าฉันจะไม่ทำร้ายเขา!

“เบล ฉันควรให้เธอแทงฉันคืน” เขารู้ด้วยว่าเขาควรได้รับการแทงนี้

อย่างไรก็ตาม ฉันไม่ต้องการที่จะทำมัน

ฉันอยากให้เขาใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับความรู้สึกผิดนี้

สติของฉันเริ่มเข้าสู่ภวังค์และขาของฉันอ่อนแอมากจนฉันไม่สามารถรองรับร่างกายของตัวเองได้ ฉันอยากจะเดินถอยหลังกลับไปข้างทักเกอร์ แต่ร่างกายของฉันก็ทรุดลงไปที่พื้นอย่างรวดเร็ว แซคคารี่ตอบสนองอย่างรวดเร็วและประคองฉันไว้ในอ้อมแขนของเขา เขาถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “มันเกิดอะไรขึ้น?”

ตั้งแต่แซคคารี่ออกจากเมืองถง และมาที่ไอร์แลนด์ เขาแทบจะไม่ติดต่อหรือตอบกลับข้อความของฉันเลย อย่างไรก็ตาม เขามักจะรอจนกว่าฉันจะเข้านอนก่อน ฉันรู้สึกมีความสุขมากในตอนนั้น

ฉันแน่ใจว่า ฉันพบผู้ชายที่ใช่สำหรับฉันในชีวิตนี้!

อย่างไรก็ตาม เขาทำให้ฉันตาสว่างเมื่อหนึ่งเดือนที่แล้ว!

มันเหมือนกับฉันกำลังยืนยืนอยู่เพียงลำพังบนแผ่นน้ำแข็งบาง ๆ ในทะเลน้ำแข็งขนาดใหญ่ ถ้าฉันขยับตัวเล็กน้อย รอยแตกนับไม่ถ้วนก็จะปรากฏขึ้นบนน้ำแข็ง และจุดจบของฉันก็คือ การตกลงไปในทะเล และตายเพราะขาดอากาศหายใจเมื่อน้ำทะเลปกคลุมฉัน

ฉันวางคางลงบนไหล่ของแซคคารี่อย่างอ่อนแรง ทักเกอร์เรียกชื่อฉันอย่างกระวนกระวายใจ ขณะที่แซคคารี่ถามอย่างเฉยเมย “เธอเป็นยังไงบ้าง?”

ฉันสั่งให้ทักเกอร์ไม่บอกใครเกี่ยวกับสุขภาพของฉัน เขารีบอธิบาย “นายหญิงเคยถูกคนอื่นเตะเข้าที่หัว ดังนั้นเธอจึงรู้สึกเวียนหัว เธออาจจะกำลังปรับตัวได้ยากเพราะเธอเพิ่งมาถึงที่ที่หนาวเย็นเช่นนี้ ผมกำลังเรียกหมอมาที่นี่แล้ว”

ชายคนนั้นพูดช้า ๆ “เธอถูกเตะ…”