หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 470

คริสยืนอยู่ข้างเขาพร้อมกับอาวุธในมือ

คริสไม่มีความกลัว เขาใช้โทรศัพท์มือถือโทรออกหาใครซักคน และโทรศัพท์ในกระเป๋าของฉันก็เริ่มดังขึ้น

ฉันไม่รับสาย และมันก็ไม่มีความจำเป็นในตอนนี้

ฉันจ้องมาที่คริสอย่างเย้ยหยัน เขาปาโทรศัพท์ของเขาลงกับพื้น ฉันหลับตาแล้วถามว่า “อีกนานไหมกว่าทุกอย่างจะจบลง?”

“อีกประมาณสิบนาทีครับนายท่าน”

ฉันพยักหน้าเป็นคำตอบ และหลับตาลงเพราะฉันไม่สามารถทนดูฉากต่อไปนี้ได้ หลังจากเจ็ดถึงแปดนาที ฉันได้ยินทักเกอร์พูดขึ้นว่า “มันจบแล้วครับนายท่าน! คริสถูกจับแล้ว”

“โอเค แล้วแซคคารี่ล่ะ?” ฉันถาม

“นายท่านแซคคารี่ยอมมอบตัวด้วยตัวเขาเองครับ คนของเรากำลังพาพวกเขามาหาคุณและพวกเขาอยู่ห่างออกไปประมาณสิบเมตร”

ทักเกอร์ยังคงเรียกแซคคารี่ในฐานะนายท่านแซคคารี่อยู่

ทั้งที่เขาเป็นศัตรูของเราในเวลานี้

เขาเคารพแซคคารี่เสมอมา

ฉันถามเขาต่อว่า “แล้วอาจารย์ซิลาสอะไรนั้นล่ะ?”

“เขาไม่ได้อยู่ในไอร์แลนด์”

ฉันลืมตาขึ้นและพบว่าไม่มีใครคอยคุมแซคคารี่ ฉันคิดว่านี่คือความเคารพที่ทักเกอร์มอบให้เขา ในทางเปรียบเทียบกันแล้ว คริสอยู่ในสภาพที่ค่อนข้างน่าอายทีเดียว เขาถูกมัด และมีบาดแผลตามร่างกายมากมาย

พวกเขาโยนเขาต่อหน้าฉันเหมือนถุงมันฝรั่ง ในทางกลับกัน แซคคารี่ยืนอยู่ข้างคริส และเขาก็ไม่รู้สึกสะทกสะท้านกับทุกสิ่ง

นี่คือสิ่งที่ควรจะเป็นสินะ ผู้ชายอย่างแซคคารี่ไม่กลัวอะไรเลย โดยเฉพาะเมื่อเขาได้พบกับฉันที่ขี้ใจอ่อน