หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 493

เมื่อซัมเมอร์ได้ยินเสียงของฉัน แววตาเธอก็เปล่งประกายขึ้น

“แคโร” เธอเรียกชื่อฉัน

บาดแผลบนใบหน้าของซัมเมอร์ยังไม่หายดี ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยคราบสีเหลืองจากยา และดูน่าหวาดกลัว

ถึงอย่างนั้น ดวงตาของเธอก็ส่องประกายไปด้วยแสง มันเป็นความเปล่งประกายเดียวที่เธอยังเหลืออยู่

ฉันตอบอย่างนุ่มนวล “ฉันเอง”

“แคโร ขอบคุณที่มานะ” เธอกล่าว

เสียงของเธอเต็มไปด้วยความซาบซึ้งใจ

ฉันถามอย่างแผ่วเบา “มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า?”

ซัมเมอร์พยักหน้าหลังจากได้ยิน เธอพูดอย่างอ่อนแรง “ไม่มีอะไรมากหรอก ฉันก็แค่คิดถึงโจเซฟ เขาจากฉันไปเกือบสองปีแล้ว ตลอดสองปีที่ผ่านมา ฉันมีชีวิตอยู่แต่ก็ไม่ต่างอะไรจากศพที่เดินได้ ความอบอุ่นเดียวที่ฉันมีก็คือเธอกับชาร์ลส แต่ตอนนี้... ฉันเพิ่งรู้ว่าฉันไม่สามารถลืมเขาได้เลย!”

ฉันรู้สึกโล่งใจที่ได้ยินซัมเมอร์พูดถึงชาร์ลสอย่างตื้นตันใจ นั่นหมายความว่า เธอไม่ได้มาที่นี่ก็เพราะชาร์ลสรังแกเธอ

ฉันถามเธอด้วยเสียงอ่อนโยน “ถ้าอย่างนั้น เธออยากจะทำอะไรล่ะ?”

“ฉันอยากจะหย่ากับชาร์ลส และอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนโจเซฟ”

ในตอนนั้น ฉันไม่รู้ว่าเธอได้เซ็นใบหย่าและได้ใบรับรองการหย่ามาเรียบร้อยแล้ว เธอพูดเช่นนั้นก็เพราะไม่ต้องการให้ฉันเป็นห่วง เธอกลัวว่าฉันจะอารมณ์เสีย และตามหาชาร์ลสไม่ว่ายังไงก็ตาม

นั่นคือเหตุผลว่าทำไมในเวลานั้นซัมเมอร์ถึงโกหกฉัน

เธอโกหกฉันและบอกว่าต้องการหย่ากับชาร์ลส

“เธออยากจะหย่ากับชาร์ลส? เธอเสียสติไปแล้วเหรอ?”

ซัมเมอร์นั่งอยู่บนรถเข็นและพูดด้วยท่าทางใจเย็น “ฉันคิดดีแล้ว คนที่ฉันรักก็ยังคงเป็นโจเซฟ! แคโร ฉันอยากรู้สึกซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเอง”

แม้กระทั่งรถเข็นที่เธอนั่งอยู่ก็เคยเป็นของโจเซฟ

ฉันรู้ว่าเธอรักโจเซฟมาก เธอรักโจเซฟจนแทบขาดใจ เธอยอมที่จะสละชีวิตตัวเองและทุกสิ่งเพื่อเขา เธออยากแม้กระทั่งจะไปอยู่เคียงข้างเขาหลังจากการตายของเขา!

ในช่วงสิบปีหรือมากกว่านั้นโดยไม่มีโจเซฟ เธอฝังตัวเองไว้ในสุสานที่ขุดขึ้นภายในใจ เธอฝังตัวเองไว้ในสุสานด้วยรักที่มีต่อโจเซฟ!