หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 507

“เธอบอกว่าเธอชอบพวกมันไม่ใช่เหรอ?” เขาตอบ

“ฉันไม่เก่งเรื่องตั้งชื่อน่ะค่ะ” ฉันยอมรับออกไป

แซคคารี่ไม่ได้ถามอะไรต่อ ฉันก็ไม่มีปัญหากับความเงียบของเขาเพราะว่าเขาเป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยพูดอยู่แล้ว

ฉันเดินเข้าไปแล้วจับมือเย็น ๆ ของเขาขึ้นมาไว้แน่น

“พี่รองคะ ทำไมคุณถึงตั้งชื่อรานีว่าอิซาเบลล่ะคะ?” ฉันถามอย่างสงสัย

แซคคารี่ตอบ “เพราะว่าเธอเคยใช้ชื่อนั้นหลอกฉันตอนที่เราเจอกันครั้งแรกไง สำหรับฉันแล้ว มันเป็นชื่อที่มีความหมาย เธอคือเบล, รานีคือเบลล่า ทั้งสองคนคือเด็กน้อยของฉัน”

เขาพูดจาหวาน ๆ อย่างตั้งใจ

ให้ตายเถอะ ผู้ชายคนนี้ช่างยั่วยวนเสียจริง!

ฉันจ้องไปที่เขาด้วยสายตาลุ่มหลงและถามเขาไปว่า “แล้วราฟล่ะคะ?”

เขาหยุดครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดว่า “เขาถูกสุ่มชื่อเอาน่ะ”

ฉันพูดไม่ออก มันดูเหมือนว่าฉันคงจะต้องรักราฟมากกว่าในอนาคตแล้วล่ะ

ฉันยิ้มออกมาแล้วเขย่งขึ้นไปหอมแก้มของเเซคคารี่ สายตาของเขาจมหายไป ในขณะที่น้ำเสียงของเขาแหบพร่า “รู้ขีดจำกัดของเธอหน่อยนะ” เขาเตือน

ในตอนนั้น ฉันไม่รู้ถึงความรู้สึกของแซคคารี่ ฉันลืมไปว่าเขาไม่ได้เจอเรื่องเเบบนี้มานาน ฉันยังคงท้าทายเขาต่อไปและพูดว่า “คุณคือผู้ชายที่ฉันรัก ดังนั้นมันจึงไม่ผิดที่จะหอมคุณใช่ไหมล่ะคะ ฉันก็แค่อยากจะหอมคุณก็แค่นั้นเอง”

และทันใดนั้นเอง คลื่นที่อบอุ่นก็สะท้อนออกมาจากสายตาของแซคคารี่

ฉันหายใจเข้าเฮือกใหญ่ “คุณ—!”

อย่างไรก็ตาม ทำไมเขาถึงไม่นอนกับฉันนะ? ฉันรู้สึกแปลกใจกับสิ่งนั้น หรืออาจเป็นไปได้ว่ามันยังอยู่ในช่วงกลางวันอยู่?

ฉันกลิ้งไปมาบนเตียง ไม่สามารถเข้าใจถึงการกระทำของเขาได้ ทันใดนั้น ฉันก็ได้ยินเสียงสุนัขเห่าขึ้นอีกครั้ง ฉันลุกขึ้นและเดินไปตรงระเบียง ฉันจึงเห็นคนงานกำลังประกอบบ้านสุนัขกันอยู่ ไม่เพียงเเค่เท่านั้น พวกเขายังสร้างสนามเอาไว้เล่นที่มีหลังคากันฝนข้าง ๆ บ้านสุนัขอีกด้วย

มาร์ตี้ได้คิดมาดีจริง ๆ