และฉันก็บังเอิญที่จะไม่มีปัญหาเรื่องเงินพอดี
ฉันไม่อยากให้ซัมเมอร์รู้ว่าฉันใช้เงินไปหมดเท่าไหร่ นั่นคือเหตุผลว่าทำไมฉันถึงให้ลีโอไปเป็นเพื่อนเดินเล่นกับเธอใกล้ ๆ
ในขณะเดียวกัน ฉันเดินเข้าไปในร้านอาหาร พนักงานต้อนรับที่โต๊ะด้านหน้าเป็นผู้หญิงที่สวยและยังอ่อนเยาว์อยู่ ตอนที่ฉันเดินเข้าไป เธอกำลังก้มหน้าจดบัญชีของเธออยู่ ฉันจึงเดินเข้าไปถามว่า “เจ้าของร้านอยู่ไหนเหรอคะ?”
เธอไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมาตอนที่ตอบฉัน “ฉันนี่แหละค่ะ คือเจ้าของร้าน”
ฉันพูดอย่างสุภาพว่า “คุณจะขายร้านนี่ให้ฉันได้ไหมคะ? ฉันมีเพื่อนที่อยากจะเปิดร้านพอดี ฉันตกลงจะจ่ายให้เท่าที่คุณต้องการค่ะ”
เธอยังคงไม่เงยหน้าของเธอขึ้นมาในขณะที่ปฏิเสธฉัน “ฉันขอปฏิเสธค่ะ”
ทำไมเจ้าของร้านถึงดูเย็นชาจังนะ?
ฉันถามอย่างไม่แน่ใจว่า “ฉันต้องทำอย่างไรคุณถึงจะขายร้านให้คะ?”
“ไม่ว่าอะไรก็ตาม คำตอบก็คือไม่ค่ะ” เธอตอบกลับ
“คุณไม่ได้เปิดร้านเพื่อหาเงินหรอกเหรอคะ?”
“ฉันไม่เคยขาดแคลนเรื่องเงิน” เธอย้อนกลับมา
ฉันยอมแพ้อย่างพูดไม่ออก ฉันมาเจอกับคนที่สามารถตั้งรับฉันได้ดีมาก และไม่ขาดเเคลนเรื่องเงินหรือต้องการเงินอีก ฉันถอนหายใจออกมาเเล้วเริ่มเล่าเรื่องของฉัน
“เพื่อนของฉันคือเจ้าของคนเก่าของที่นี่ค่ะ เธอเปิดร้านน้ำชาก่อนหน้านี้ เเละอยากจะเริ่มต้นธุรกิจของเธอ ฉันก็เลยอยากจะสานฝันนั้นให้กับเธอ”
เจ้าของร้านจู่ ๆ ก็ขัดขึ้นระหว่างที่ฉันกำลังพูด ในที่สุดเธอก็เงยหน้าของเธอขึ้นมา สายตาของเธอสบกับสายตาของฉัน เธอมีดวงตาที่สวยงามมาก กลมโตและแวววาวเหมือนกับองุ่น ทันใดนั้น เธอก็คลี่ยิ้มที่เผยให้เห็นเขี้ยวของเธอออกมา
เธอถามฉันอย่างมีความสุข “คุณพูดถึงร้านนน้ำชาน้องแมวหรือเปล่าคะ? ครอบครัวของเจ้าของร้านมีชื่อว่าจาคอปส์ใช่ไหมคะ?”
ความกระตือรือร้นของเธอจู่ ๆ ก็ทำให้ฉันตกใจ ฉันไม่ชินกับมันเลย
“ใช่ค่ะ” ฉันตอบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ