“เรื่องอะไรคะ?” ฉันถามออกไปอย่างสงสัย
เขาตอบกลับมาเบา ๆ “เรื่องการประพฤติตัวไม่เหมาะสม”
จู่ ๆ ฉันก็คิดว่าการที่เขาเดินทางไปยุโรปเป็นเรื่องดี
ฉันแกล้งทำเป็นเหนื่อยอย่างตั้งใจ “ฉันอยากนอนเเล้วค่ะ”
แซคคารี่กอดฉันเเน่นในความเงียบ หลังจากนั้นไม่นาน ฉันก็เผลบหลับไปจากกลิ่นของเขา
ตอนที่ฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้า แซคคารี่ไม่ได้อยู่ในห้องอีกต่อไป ฉันเดินเท้าเปล่าลงไปข้างล่างเพื่อมองหาเขา เเละเจอเขาอยู่ที่ชั้นล่าง กำลังพูดคุยกับเลขาแยร์อยู่
เลขาเเยร์สังเกตเห็นฉันลงมา เขาจึงทักทายฉันอย่างอ่อนน้อม “คุณชอว์”
ฉันพยักหน้าเเล้วถามเขา “ชัคอยู่ไหนเหรอ?”
“เลขาชัคยังคงหลับอยู่ครับ”
ฉันถามเขาอย่างแปลกใจ “เขาดื่มหนักเมื่อคืนเหรอ?”
โดยปกติเเล้ว ผู้ช่วยของฉันจะไม่ดื่มระหว่างการเดินทางเพื่อธุรกิจ
นอกซะจากว่าเขาถูกบังคับให้ปล่อยวางเรื่องงาน
เลขาแยร์ส่ายหน้า เขาอธิบายด้วยรอยยิ้มของเขา “เมื่อคืนเลขาชัคเผลอตกลงไปในเเม่น้ำตอนที่เขากำลังเดินอยู่ เขาเลยไข้ขึ้นเเละไปโรงพยายามเมื่อคืนนี้ เรากลับมาถึงคฤหาสน์ค่อนข้างดึก เขาเลยยังหลับพักผ่อนอยู่ครับ”
ฉันถามอย่างเป็นห่วง “เขาโอเคดีใช่ไหม?”
“อืม ผมเดาว่าอาการของเขาน่าจะไม่ดีสักเท่าไหร่ ผมแนะนำคุณชิคว่าให้ผมรอชัคตื่นขึ้นก่อนเเล้วค่อยเดินทางกลับเมืองอู๋พร้อมกันครับ แต่เนื่องจากชัคเป็นเลขาของประธานชอว์ ผมเลยอยากฟังความเห็นจากคุณก่อน”
จนมาถึงตอนนั้น ฉันก็ยังคงไม่เเน่ใจว่าผู้ช่วยของฉันไปสนิทกับผู้ช่วยของแซคคารี่ตั้งเเต่เมื่อไหร่ พวกเขาเหมือนเพื่อนที่หวังว่าจะได้เจอกันเร็วกว่านี้
ฉันตกลงกับคำแนะนำของเลขาแยร์
“ฉันคงต้องฝากให้เธอดูแลเขาหน่อยนะ ฉันไม่ค่อยยุ่งเท่าไหร่ ช่วยบอกชัคทีว่าฉันให้เขาลาสามวัน”
“ได้ครับ คุณชอว์เป็นคนจิตใจดีมาก” เลขาเเยร์ตอบกลับ
หลังจากนั้น เลขาแยร์ก็พูดคุยกับแซคคารี่ต่อไม่นานก่อนที่เขาจะขอตัวลา พวกเขาคุยกันเรื่องธุรกิจเป็นส่วนใหญ่ ฉันเดินเข้าไปยืนผิงชายหนุ่มของฉัน
“เราจะกลับไปเมืองอู๋เมื่อไหร่คะ?” ฉันถาม
“หลังจากที่เรากินข้าวเช้าเสร็จ” เขาตอบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ