หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 597

มันเป็นเวลาสองทุ่มแล้ว แต่แซคคารี่ก็ยังไม่กลับบ้าน

บังเอิญว่ายาราชวนฉันไปดูการแสดงดนตรี เธอบอกว่าแลนซ์นั้นเป็นผู้ทำการแสดง

ฉันตอบข้อความของเธอ

[แคโรไลน์: เธอบอกว่าแลนซ์หยุดพักผ่อนไม่ใช่เหรอ?]

[ยารา: เขามาแสดงแทนเพื่อนในนาทีสุดท้าย!]

ฉันที่รู้สึกเบื่อกับการอยู่บ้านจึงตอบรับคำเชิญของยารา

ฉันผ่านร้านน้ำชาน้องแมวในขณะที่มุ่งหน้าไปตึกการแสดงดนตรี ฉันเห็นแอนนีโมนีนั่งอยู่ที่โต๊ะข้างหน้าต่าง เธอนั่งเท้าคางและเหม่อมองไปยังการจราจรที่วุ่นวายข้างนอกหน้าต่าง เธอไม่ทันสังเกตเห็นฉันจากที่ไกล ๆ นั่น

ฉันสงสัยเหลือเกินว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เธอดูเหม่อลอยมาก!

ฉันเดินเข้าไปหาและหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเธอ เธอยิ้มกว้างจนเผยให้เห็นเขี้ยวทั้งสอง เธอกวักมือเพื่อเป็นการเชิญฉันเข้าไปในร้านน้ำชา

มีเพียงแสงไฟสลัวจากโคมไฟสไตล์โบราณเพียงไม่กี่ดวงเท่านั้นที่เปิดอยู่ แม้จะเป็นยามค่ำคืน ร้านน้ำชาก็ยังคงเปล่งประกายแห่งความอบอุ่นใจออกมา

ฉันสั่นหัว “เธออยากไปดูการแสดงดนตรีหรือเปล่า?” ฉันถาม

เป็นเพราะกระจกหน้าต่างที่กั้นอยู่ ทำให้เธอไม่ได้ยินเสียงของฉัน ฉันจึงพูดให้ดังขึ้น และถามเธออีกครั้ง “เธออยากไปดูการแสดงดนตรีกับฉันหรือเปล่า?”

แอนนีโมนีได้ยินหลังจากฉันพูดดังขึ้น

เธอส่ายหน้าและตอบเสียงดัง “ไม่ค่ะ ขอบคุณนะคะ ฉันจะอยู่ที่นี่ และขึ้นไปพักผ่อนตอนสามทุ่มตรง!”

เมื่อแอนนีโมนีไม่ไปงานแสดง ฉันจึงออกมาจากร้านน้ำชา หลังจากนั้นฉันมองไปที่เธอในขณะที่ฉันกำลังจะหันหลังกลับมา เธอช่างดูโดดเดี่ยว

ดูเหมือนเด็กสาวคนนี้ได้เผชิญกับเรื่องราวมากมาย

“แคโรไลน์ ทางนี้!”

ใครบางคนเรียกชื่อฉันจากทางด้านหลัง ฉันหันหลังกลับไปและเจอกับยาราในชุดเดรสรัดรูปตัวยาว

ฉันแอบถอนใจ เด็กสาวนี่ช่างดูสวยอยู่ตลอดเวลาจริง ๆ!

ฉันเดินไปหาและถาม “แล้วแลนซ์ไปไหนล่ะ?”

ยารายิ้ม “เขาไปเตรียมตัวอยู่ข้างหลังเวที”

ยารากับฉันเดินเข้าไปในตึกจัดการแสดงดนตรี ยาราบอกว่าการแสดงนั้นได้ผ่านไปครึ่งทางแล้ว การแสดงของแลนซ์จะเริ่มขึ้นในอีกสิบนาที!

เธอเข้าถึงกำหนดการของแลนซ์ได้อย่างเต็มที่