หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 598

ฉันตอบ “ขอบคุณนะคะ”

ฉันขอบคุณที่เขาเป็นทั้งครูและเพื่อน เขาช่วยสอนและแนะนำฉันในตอนที่ฉันหาทางออกไม่เจอ และขอบคุณในความกล้าหาญของเขา

เขาเป็นชายที่คู่ควรกับความรักในอดีตของฉัน เขาเป็นชายที่อ่อนโยนและอบอุ่น ซึ่งแตกต่างจากความชั่วร้ายของดิกสันโดยสิ้นเชิง!

ดิกสัน...

ฉันนึกขึ้นได้ถึงข้อความของเขาอีกครั้ง

ทำไมเขาถึงเจ็บปวดกันนะ?!

ฉันสั่นหัวและเตือนตัวเองไม่ให้คิดอะไรไร้สาระ!

“สาวน้อย เปลี่ยนเป็นชุดเดรสนี้สิ” แลนซ์แนะนำ

ฉันพยักหน้า “ได้ค่ะ”

ฉันรีบเปลี่ยนเป็นชุดเดรสสีฟ้าน้ำทะเล ฉันรอประมานสองนาที ก่อนผู้ช่วยของแลนซ์จะมาบอกฉันว่าการแสดงกำลังจะเริ่มขึ้น

ฉันสูดหายใจเข้าก่อนจะเดินขึ้นไปบนเวที ฉันเดินไปที่หน้าเวที และทำความเคารพ ฉันสังเกตเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยนั่งอยู่ตรงที่นั่งแถวหลัง ๆ

หญิงสาวยิ้มและนั่งลงตรงหน้าเปียโน เธอวางนิ้วลงบนแป้นเปียโนเพื่อเป็นการเตรียมพร้อม ในโน๊ตเพลงแรกที่ฉันบรรเลง ท่วงทำนองแห่งความเศร้าก็หลั่งไหลออกมาเพื่อบอกเล่าเรื่องราวด้วยความรู้สึกที่ไพเราะ!

ถนนแห่งสายลม

สายลมไม่ได้อยู่ที่ตรงนี้

สายลมเป็นแค่เพียงผ่านไปมา...

สายลมที่พัดผ่านในวัยเด็กของเรา...

ทั้งที่ลมไม่เคยพัดพรากอะไรไป...

บทเพลงนั้นยาวนานประมาณสี่นาที และจบลงอย่างรวดเร็วเพียงชั่วพริบตา