ตอน บทที่ 664 จาก หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 664 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนติก หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ ที่เขียนโดย ถงเก่อ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
แซคคารี่รีบปล่อยฉันให้เป็นอิสระ เขาเดินไปที่เตียงนอน เอาขาวางพาดเก้าอี้ และเอามือวางบนหัวเข่าราวกับเขากำลังพยายามทำเท่ห์ ด้วยท่าทางแบบนั้น มันดูไม่เหมือนเขาเลยสักนิด!
ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยเสื้อโค้ทสีดำ ยิ่งทำให้เขาดูแปลกตาไปกันใหญ่ ฉันรู้ว่าเขาโกรธ และต้องการให้ฉันปลอบเขา!
หรือบางที เขาอาจต้องการให้ฉันยอมรับผิด!
ทว่าฉันกลับจงใจไม่ทำอย่างที่เขาต้องการ!
ในทางกลับกัน ฉันก็แกล้งเขามากขึ้นกว่าเดิม!
ร่างเล็กนั่งลงข้างเขา ถอดรองเท้าออก และขึ้นไปนั่งบนเตียง อุณหภูมิในห้องช่างอบอุ่นราวกับเป็นฤดูใบไม้ผลิแม้ข้างนอกจะมีหิมะตกอย่างหนัก ฉันรีบถอดแจ็คเก็ตที่สวมออก
ใต้แจ็คเก็ตยังคงมีสเวตเตอร์อยู่อีกหนึ่งตัว
ฉันไม่ได้ถอดมันออก แต่กลับนอนลงบนเตียงแทน!
เมื่อเห็นว่าฉันไม่ได้ขยับ แซคคารี่จึงหันมามองด้วยสายตาเย็นเยือก และเอ่ยถามขึ้นอย่างดึงดัน “เขาหล่อจริง ๆ อย่างนั้นสินะ?”
แซคคารี่ยังคงติดใจเรื่องนั้นอยู่ ร่างเล็กพยายามกลั้นหัวเราะ และแสร้งถามอย่างไร้เดียงสา “หรือไม่จริงล่ะคะ? บลูสันน่ะมีออร่าสุด ๆ และรูปลักษณ์เขายังหล่อเหลาอีกต่างหาก!”
แซคคารี่พูดไม่ออก
ท่าทีของเขาดูมืดมนเป็นพิเศษในขณะที่นั่งอยู่ข้างเตียง จู่ ๆ เขาก็คว้าข้อเท้าของฉัน และดึงฉันเข้าไปในอ้อมแขน ก่อนที่ฉันจะได้ขยับตัว เขาก็ก้มหน้าลงมาประทับจูบลงบนริมฝีปากฉัน!
แซคคารี่หอบหายใจหนัก ในขณะที่นิ้วเรียวยาวของเขาลูบไล้ไปตามร่างกายฉัน ฉันที่ไม่อาจต้านทานการกระทำของเขาได้ จึงแทบละลายกลายเป็นของเหลว หัวใจฉันโหยหาเขาอย่างมาก และเปลี่ยนจากการอยู่เฉย ๆ มาเป็นรุกเขาแทน ฉันขึ้นไปนั่งคร่อมบนตัวเขา และกำลังจะถอดเสื้อผ้าของเขาออก!
ฉันไม่สามารถควบคุมความต้องการของตัวเองได้อีกแล้ว ทันใดนั้น แซคคารี่ก็ผละออกจากฉัน ฉันชะงักไป ก่อนเขาจะพูดขึ้น “ฉันจะออกไปเดินเล่น”
เขาจะไปเดินเล่น? ในตอนที่กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มเนี่ยนะ!
นั่นเป็นการกลั่นแกล้งกันไม่ใช่หรือไง?
ฉันเรียกเขาอย่างอ่อนโยน “พี่รอง!”
เขาเหล่มองฉันด้วยสายตาเย็นชา และเอ่ยถาม “อะไร?!”
ในห้องนั่งเล่นนั้นมีเปียโนอยู่หนึ่งหลัง ด้วยการมองเพียงพริบตา ฉันก็สามารถรู้ได้ว่าเปียโนนั่นต้องมีราคาสูงอย่างแน่นอน
บลูสันก็อยู่ที่นั่นด้วย เขากำลังชงชาอยู่
เมื่อพวกเขาเห็นฉันเดินเข้ามา ชายทั้งคู่ก็มองมาที่ฉันในเวลาเดียวกัน
แซคคารี่ถามพร้อมขมวดคิ้ว “ทำไมเธอไม่รออยู่ในห้อง?”
เมื่อพูดจบ เขาก็ลุกขึ้น และพยายามพาฉันกลับไปที่ห้อง
บลูสันถาม “คุณชอว์ รับน้ำชาหน่อยไหมครับ?”
ฉันที่กำลังจะตอบตกลง แต่แซคคารี่กลับดึงมือฉัน และพาออกมาจากห้องนั่งเล่น ราวกับว่าเขาไม่ต้องการให้ฉันมองบลูสันอีกแม้แต่ครั้งเดียว!
ในตอนที่ออกมาจากห้องนั่งเล่น แซคคารี่ก็เอ่ยถาม “ทำไมเธอไม่นอนพักผ่อน?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ