หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 663

แซคคารี่รีบปล่อยฉันให้เป็นอิสระ เขาเดินไปที่เตียงนอน เอาขาวางพาดเก้าอี้ และเอามือวางบนหัวเข่าราวกับเขากำลังพยายามทำเท่ห์ ด้วยท่าทางแบบนั้น มันดูไม่เหมือนเขาเลยสักนิด!

ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยเสื้อโค้ทสีดำ ยิ่งทำให้เขาดูแปลกตาไปกันใหญ่ ฉันรู้ว่าเขาโกรธ และต้องการให้ฉันปลอบเขา!

หรือบางที เขาอาจต้องการให้ฉันยอมรับผิด!

ทว่าฉันกลับจงใจไม่ทำอย่างที่เขาต้องการ!

ในทางกลับกัน ฉันก็แกล้งเขามากขึ้นกว่าเดิม!

ร่างเล็กนั่งลงข้างเขา ถอดรองเท้าออก และขึ้นไปนั่งบนเตียง อุณหภูมิในห้องช่างอบอุ่นราวกับเป็นฤดูใบไม้ผลิแม้ข้างนอกจะมีหิมะตกอย่างหนัก ฉันรีบถอดแจ็คเก็ตที่สวมออก

ใต้แจ็คเก็ตยังคงมีสเวตเตอร์อยู่อีกหนึ่งตัว

ฉันไม่ได้ถอดมันออก แต่กลับนอนลงบนเตียงแทน!

เมื่อเห็นว่าฉันไม่ได้ขยับ แซคคารี่จึงหันมามองด้วยสายตาเย็นเยือก และเอ่ยถามขึ้นอย่างดึงดัน “เขาหล่อจริง ๆ อย่างนั้นสินะ?”

แซคคารี่ยังคงติดใจเรื่องนั้นอยู่ ร่างเล็กพยายามกลั้นหัวเราะ และแสร้งถามอย่างไร้เดียงสา “หรือไม่จริงล่ะคะ? บลูสันน่ะมีออร่าสุด ๆ และรูปลักษณ์เขายังหล่อเหลาอีกต่างหาก!”

แซคคารี่พูดไม่ออก

ท่าทีของเขาดูมืดมนเป็นพิเศษในขณะที่นั่งอยู่ข้างเตียง จู่ ๆ เขาก็คว้าข้อเท้าของฉัน และดึงฉันเข้าไปในอ้อมแขน ก่อนที่ฉันจะได้ขยับตัว เขาก็ก้มหน้าลงมาประทับจูบลงบนริมฝีปากฉัน!

แซคคารี่หอบหายใจหนัก ในขณะที่นิ้วเรียวยาวของเขาลูบไล้ไปตามร่างกายฉัน ฉันที่ไม่อาจต้านทานการกระทำของเขาได้ จึงแทบละลายกลายเป็นของเหลว หัวใจฉันโหยหาเขาอย่างมาก และเปลี่ยนจากการอยู่เฉย ๆ มาเป็นรุกเขาแทน ฉันขึ้นไปนั่งคร่อมบนตัวเขา และกำลังจะถอดเสื้อผ้าของเขาออก!

ฉันไม่สามารถควบคุมความต้องการของตัวเองได้อีกแล้ว ทันใดนั้น แซคคารี่ก็ผละออกจากฉัน ฉันชะงักไป ก่อนเขาจะพูดขึ้น “ฉันจะออกไปเดินเล่น”

เขาจะไปเดินเล่น? ในตอนที่กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มเนี่ยนะ!

นั่นเป็นการกลั่นแกล้งกันไม่ใช่หรือไง?

ฉันเรียกเขาอย่างอ่อนโยน “พี่รอง!”

เขาเหล่มองฉันด้วยสายตาเย็นชา และเอ่ยถาม “อะไร?!”