ฉันตอบแผ่วเบา “ก็ฉันเหงานี่คะ”
แซคคารี่เลิกคิ้วขึ้นและถาม “เหงา?”
หิมะตกเบาลงแล้ว ฉันมองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหิมะโปรยปรายภายในสวน และพูดเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ “ก็คุณทิ้งฉันไว้แบบนั้น!”
แซคคารี่ไม่ได้ต่อบทสนทนา เขายังคงเย็นชากับฉัน ดูเหมือนจะเป็นเพราะฉันชมบลูสันก่อนหน้านี้!
เขาคิดว่าฉันถูกรูปร่างของบลูสันยั่วยวน!
นั่นเป็นเพราะแซคคารี่รู้ว่าฉันหลงเสน่ห์รูปลักษณ์ของเขา!
เราเดินกลับมาที่ห้อง เมื่อเข้ามาข้างใน ฉันรีบกอดแขนแซคคารี่ เขามองฉันด้วยสายตาเย็นชา และถาม “นี่มันอะไร?”
ฉันเผชิญหน้ากับเขา ก่อนเอ่ยถาม “คุณโกรธฉันเหรอคะ?”
เขาตอบนิ่ง ๆ “ไม่”
ไม่อีกแล้ว
เสียงใสถามต่อ “พี่รองหึงหรือเปล่าคะ?”
เสียงทุ้มตอบอย่างเย็นชา “ไม่”
“สำหรับฉันแล้ว พี่รองหล่อที่สุดเลยนะคะ!”
ฉันเขย่งขาขึ้นไปจุ๊บคางแซคคารี่ ก่อนฉันจะเอามือกุมหน้าเขาไว้ และตรึงสายตาเขาไว้กับฉัน ฉันยิ้มและอธิบาย “สำหรับฉันแล้ว รูปลักษณ์ของคุณนั้นหาใครเปรียบไม่ได้เลย! พี่รองคะ ไม่มีใครเทียบกับคุณได้! ยิ่งไปกว่านั้น ฉันก็จะยังรักคุณ แม้คุณจะไม่หล่อเหลา เพราะฉันรักคุณที่คุณเป็นตัวเอง ไม่ใช่เพราะรูปลักษณ์ของคุณ คุณเข้าใจที่ฉันพูดไหมคะ?”
แซคคารี่ตอบพร้อมรอยยิ้มเล็กน้อย “ไร้สาระ!”
สำหรับเขาที่ตอบฉันแบบนั้นแปลว่าเขาไม่โกรธฉันแล้ว!
ฉันจุ๊บคางเขาอีกครั้ง แต่ว่าฉันกลับเสียการทรงตัว และกำลังจะล้ม แซคคารี่จึงรีบยื่นมือออกมาคว้าเอวของฉันไว้อย่างไม่ทันตั้งตัว
ในลานกระท่อมของบลูสัน ในห้องที่แสนอบอุ่นนั่น...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ