หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 676

ฉันถามเขากลับไปด้วยความสงสัย “พวกเขาคือใครเหรอ?”

วอลเลซยกยิ้มขึ้นเเต่ไม่ได้พูดอะไรกลับมา เขามีท่าทางร่าเริงอย่างกับเด็กน้อย เเละความเศร้าเสียใจจากการจากไปของเเม่พวกเราก็หายไป มันเหมือนกับว่าเขาได้เกิดขึ้นมาใหม่อีกครั้ง!

วอลเลซรออยู่ที่หน้าประตูระหว่างที่ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้า หลังจากฉันเปลี่ยนชุดเสร็จ เขาก็จูงมือฉันเดินลงไปชั้นล่างด้วยความเร่งรีบ ฉันเห็นเเซคคารี่กำลังยืนเฝ้าโลงศพเเม่ของฉันอยู่ตรงโถงทางเดิน!

เขาพยักหน้าให้ฉันตอนที่เขาเห็นฉันเดินลงมาชั้นล่าง

ฉันชี้ไปที่วอลเลซเเล้วพูดเเเบบไม่ออกเสียง “เขาบอกว่าเขาจะพาฉันไปพบกับคนกลุ่มหนึ่ง แล้วฉันก็ไม่รู้ว่าพวกเขาคือใคร ฉันขอไปพบพวกเขาก่อนนะคะ”

ฉันไม่รู้ว่าเเซคคารี่จะเข้าใจสิ่งที่ฉันพูดไหม เเต่วอลเลซก็พาฉันออกมาจากปราสาท เขาถามคนรับใช้ตอนที่เขาพลาดกับคนพวกนั้น “พวกเขาอยู่ไหนล่ะ?”

“พวกเขาเพิ่งจะจากไปไม่กี่นาทีก่อนนี้เองครับ” สีหน้าของวอลเลซดูกังวลขึ้นมาเล็กน้อย เขารีบหยิบร่มจากมือของคนรับใช้เเล้วจูงมือฉันวิ่งข้ามสวนขนาดใหญ่ ฉันหยุดหอบหายใจตอนที่เรามาถึงตรงทางเข้าของปราสาท เเละเห็นว่าคนคู่หนึ่งกำลังเดินขึ้นรถพร้อมกับลูกของพวกเขา

วอลเลซตะโกนเรียก “เเม่ครับ!”

คนที่กำลังขึ้นรถหันมามองเขาด้วยท่าทางสงบนิ่ง ตอนที่เธอได้ยินเสียงเรียกของเขา เธอขมวดคิ้วเเล้วถามกลับมา “เธอเรียกฉันว่าอะไรนะ?”

หญิงสาวมีฐานะยืนอยู่ตรงหน้าฉันในชุดเดรสไว้อาลัยสีดำ เธอต้องเป็นแม่ผู้ให้กำเนิดวอลเลซ เเต่ในสายตาของเธอนั้นไม่มีความอ่อนโยนอยู่เลย!

วอลเลซตกตะลึงไปครู่หนึ่ง ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างหญิงสาวจับที่เเขนเสื้อของเธอเเล้วถามอย่างพอใจ “มีอะไรเหรอ วอลลี่?”

วอลเลซเเนะนำฉันให้กับชายหนุ่มด้วยท่าทางที่เเสนตื่นเต้น “นี่คือเเคโรไลน์ครับ ลูกสาวของเเม่ เธอเป็นครอบครัวของผม”

เเม่ที่วอลเลซพูดถึงคือ เเม่ของเขา

ชายหนุ่มยิ้มขึ้นเเล้วพูด “โอเค ครอบครัวของวอลลี่”

เขาดูเกรงกลัวต่อวอลเลซเล็กน้อย

วอลเลซมองไปที่หญิงสาวอย่างคาดหวัง ในขณะที่เธอกำลังจูงมือเด็กผู้ชายอยู่ เขาถามเธออย่างลังเล “เเม่ครับ เขาเรียกเเม่ว่าเเม่ เขาคือพี่ชายของผมเหรอ?”

เด็กชายคนนั้นคือลูกชายของหญิงสาว

แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ไม่รู้ว่าเขามีพี่ชาย

หญิงสาวปฏิเสธ “ไม่ใช่ ผู้ชายคนนี้ไม่มีค่าพอหรอก!”

เขาไม่มีค่าพอ…

วอลเลซรีบตะโกนกลับไป “เเม่ครับ!”