นอกจากนั้น เขายังเป็นคนที่เข้าใจผู้คนดีมาก
เขาเหมือนกับอาจารย์เเละเพื่อนในชีวิตของฉัน
เมื่อนึกถึงเเล้ว ฉันก็อยากคุยกับเขาขึ้นมา
เเต่ฉันก็รู้สึกโมโหอยู่ในตอนนั้น
ฉันครุ่นคิดอยู่สักพักก่อนจะตอบข้อความเขากลับไป
ฉันเล่าให้เขาฟังเรื่องทุกอย่างที่เเม่ของเเซคคารี่ทำ
ฉันถึงกับบอกเขาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับวอลเลซ!
ฉันเห็นเขาก้มหน้าไปมองที่ข้อความเเต่ก็ไม่ได้ตอบข้อความของฉันกลับมาทันที เเต่เขากลับพาดิกสันเดินเล่นต่อเเทน
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ซีซี่ก็ปรากฏตัวอยู่ข้าง ๆ พวกเขา
ซีซี่พาดิกสันกลับไปด้วยกันกับเธอ
เหลืออยู่เเต่เเลนซ์ที่ยังคงยืนอยู่ที่ถนนด้านนอก
เเลนซ์เดินเข้ามาในร้านน้ำชาน้องเเมวพร้อมกับขายาวของเขา เขานั่งลงตรงข้ามฉันเเล้วถามอย่างตรงไปตรงมา “เธอคิดอย่างไรกับเรื่องนี้?”
ฉันถอนหายใจเเล้วพูดกลับไป “มันไม่มีทางแก้ไขหรอก”
ฉันรู้สึกว่าไม่มีทางเเก้ไขเรื่องนี้ได้เเล้ว
“เธอโทษเเซคคารี่หรือเปล่า?” เขาถาม
ฉันตอบกลับไปตรง ๆ “มันไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเเต่มันก็ยังมีช่องว่างในใจของฉัน”
เเลนซ์เทชาลงในเเก้วของเขาเเล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “มันเป็นสถานการณ์ที่ค่อนข้างลำบากไม่ว่าจะเกิดขึ้นกับใครก็ตาม คนที่เธอเเคร์มากที่สุดไม่ใช่เเซคคารี่เเต่เป็นวอลเลซใช่ไหม?”
ฉันพยักหน้า “วอลเลซจะต้องรู้เรื่องนี้ในไม่ช้าก็เร็ว”
มันไม่มีความลับอะไรที่สามารถเก็บไว้ได้ตลอดไปหรอก
แต่ฉันก็ยังหวังว่าวอลเลซจะไม่รู้เรื่องนี้ในตลอดชีวิตของเขา!
เเลนซ์ตอบกลับมาพร้อมขมวดคิ้ว “ฉันได้ยินมันไม่ค่อยดีที่จะจัดการกับวอลเลซสักเท่าไหร่ เเล้วเขาก็ชอบทำตามใจตัวเองด้วย เขาฟังเเค่ดัชเชสเท่านั้นตอนที่เขาอยู่ที่ศาลของฝรั่งเศส ตอนนี้ที่เธอได้จากไปแล้ว… วอลเลซไม่มีใครที่เขาเกรงกลัวอีกต่อไป เขาคงจะทำเรื่องต่าง ๆ ในเเบบเห็นเเก่ตัวเเน่”
“ใช่ ฉันกังวลเรื่องนี้นี่เเหละ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ