หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 683

เรารู้กันดีว่าเขาเป็นผู้ชายเเบบไหน เเลนซ์บอกว่ามันเป็นปัญหาที่ฉุกละหุกซึ่งฉันจะต้องจัดการกำมันให้เสร็จในไม่ช้านี้!

เเต่ฉันไม่มีช่องทางการติดต่อกับโนเอลเลย

เเล้วมันจะดีอย่างไรถ้าฉันติดต่อโนเอลไป?

ฉันถามเเลนซ์อย่างสงสัย

เเลนซ์ตอบฉันกลับมา “การตายคือจุดจบที่ดีที่สุดของเธอ”

การตายคือจุดจบที่ดีที่สุดของสเตลล่า

ฉันตอบกลับไปตรง ๆ “ฉันใช้โนเอลไม่ได้”

ฉันฆ่าสเตลล่าโดยใช้โนเอลไม่ได้หรอก!

นอกเหนือจากนั้น ฉันเเค่คิดที่จะจัดการกับสเตลล่า เเต่ไม่เคยคิดที่จะจบชีวิตเธอ ฉันบอกเเลนซ์เกี่ยวกับความคิดของฉัน “ฉันทำไม่ได้หรอก”

“ถ้าหากเธอไม่ทำมัน วอลเลซก็จะทำอยู่ดีในอนาคต เเต่เเซคคารี่จะหยุดวอลเลซซึ่งมันจะกลายเป็นปัญหาที่ใหญ่มาก เเล้วมันก็จะไม่มีอะไรดีเกิดขึ้นถ้าหากพวกเขาทั้งสองคนสู้กัน!” เเลนซ์กำลังพูดความจริงอยู่

“ฉันเข้าใจเเล้ว ให้ฉันคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ก่อนเเล้วกันนะ”

เเลนซ์บอกลาเเล้วพูดขึ้น “เอาล่ะ ฉันต้องไปเจอดิกสันเพราะเขามีนัดกับจิตเเพทย์ เพื่อช่วยให้เขากลับมาเป็นปกติตอนบ่ายนี้!”

ฉันถามอย่างกังวล “เขาจะกลับมาเป็นปกติไหม?”

แลนซ์ตอบอย่างมั่นใจ “แน่นอน”

“โอเค ขอบคุณที่คอยดูเเลเขานะคะ​”

แลนซ์ตอบกลับมาด้วยรอยยิ้ม “ไม่เป็นไรหรอก ยังไงเขาคือน้องชายของฉัน”

ซัมเมอร์มาถึงร้านน้ำชาน้องเเมวไม่นานหลังจากที่เเลนซ์จากไปเเล้ว เธอถามฉันตอนที่เธอเห็นสีหน้ากังวลของฉัน “เธอกำลังคิดอะไรอยู่เหรอ?”

ฉันเล่าบทสนทนาระหว่างฉันกับเเลนซ์ให้เธอฟัง เพราะฉันรู้สึกเป็นกังวล เเละไม่มีใครให้เเบ่งปันเรื่องนี้ด้วย!

ซัมเมอร์ถามอย่างตกใจ “เเม่ของเเซคคารี่ฆ่าเเม่ของเธองั้นเหรอ?”

“ใช่เเล้ว ฉันไม่มีใครให้พึ่งพาเลย ฉันไม่อยากให้เเซคคารี่จัดการเรื่องนี้เเทนฉัน เเล้วมันก็เเย่สำหรับฉันที่ต้องจัดการเรื่องนี้ด้วย! เเลนซ์คอยโน้มน้าวฉัน เเต่สิ่งที่เขาพูดก็ถูกนั้นเเหละ วอลเลซเป็นลูกระเบิดเวลา เเล้วถ้าเกิดฉันไม่จัดการกับเเม่ของเเซคคารี่ล่ะก็ มันคงจะนึกภาพไม่ออกเลยตอนที่วอลเลซรู้เรื่องนี้ขึ้นมา เเต่มันก็เป็นเรื่องยากสำหรับฉันนะ… มันเหมือนกับว่าฉันกำลังอยู่ในกองไฟ ฉันรู้ว่าฉันควรจะทำอะไรเเต่ฉันก็ไม่สามารถฆ่าเเม่ของชายที่ฉันรักได้!”

ซัมเมอร์จับมือฉันเเล้วพูด “เธอมั่นใจเหรอว่าเธอต้องฆ่าหล่อน?”

“ใช่เเล้ว เเต่ฉันยังโน้มน้าวตัวเองไม่ได้เลย”

ฉันมั่นใจว่าฉันต้องฆ่าเธอ เเต่วอลเลซจะมาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ไม่ได้!

ซัมเมอร์ปลอบฉันด้วยรอยยิ้มตอนที่เธอเห็นว่าฉันมั่นใจเเค่ไหน เธอพูดขึ้น “เเคโร ไม่ต้องกังวลไปนะ ใครสักคนจะเข้ามาช่วยเธอออกจากกองไฟนี้เเน่นอน!”