หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 710

จู่ ๆ แซคคารี่ก็เรียกพ่อของฉันว่า ‘คุณพ่อ’ ไม่เพียงแค่นั้น เขายังสุภาพมากด้วย เหมือนกับคนอายุน้อยปฏิบัติกับคนที่อายุมากกว่า พ่อแม่ของฉันยังสับสนกับน้ำเสียงของเขาเลย เขาทำให้ฉันแปลกใจเหมือนกัน และฉันก็ไม่แน่ใจว่าแซคคารี่วางแผนอะไรมา!

พ่อของฉันถามอย่างกังวล “นายเป็น....”

ถึงแม้ว่าพ่อของฉันจะดูประหม่าเล็กน้อย และพูดอย่างระมัดวัง แต่เขาก็ไม่ได้ซ่อนความสุขบนใบหน้าเขา เขายิ้มแล้วพูดอย่างรู้ทัน “นายจดทะเบียนสมรมกับแคโรแล้วใช่ไหม?”

แซคคารี่พยักหน้า “เราจดทะเบียนกันที่ไอร์แลนด์เมื่อไม่นานมานี้ครับ เสร็จแล้วก็มาจดทะเบียนอีกทีที่นี่ครับ” เขาอธิบายอย่างละเอียด “แบบนี้ทั้งสองประเทศจะรู้ถึงการจดทะเบียนของเรา แคโรกับผมเซ็นสัญญาเป็นเวลาหนึ่งร้อยปี”

เขาเรียกฉันว่าแคโรต่อหน้าพ่อแม่ของฉัน

พ่อของฉันไม่ใช่คนไม่มีความรู้ ในความเป็นจริงแล้ว เขาเป็นคนที่มีการศึกษาสูงสุดในครอบครัวของเรา ตอนที่เขายังเด็ก เขาจบการศึกษาในด้านการบัญชีและกฎหมาย

ถึงแม้ว่าเขาจะจบการศึกษาแค่ระดับปริญญาตรี แต่เขาก็มีไหวพริบที่ดี เขารู้ระบบการจดทะเบียนสมรสที่ไอร์แลนด์ เขาเลยดีใจที่ได้ยินคำอธิบายของแซคคารี่

สายตาของเขาอ่อนโยนขึ้นตอนที่เขามองไปที่แซคคารี่ “การแต่งงานของนายกับแคโรเป็นหนึ่งสิ่งที่พ่อกังวลมากที่สุดมาตลอด พ่อรอคอยให้ทั้งสองคนแต่งงานกัน ลูกทั้งสองเหมาะสมกันมาก อีกทั้งเราก็ยังไม่ได้แจ้งเกิดให้หลานทั้งสองคนเลย และพ่อก็อยากจะจัดงานแต่งให้แคโรมานานแล้ว ตอนนี้ที่ทั้งสองคนจดทะเบียนกันแล้ว พ่อเลยรู้สึกโล่งใจมาก!”

ตอนที่พ่อของฉันถามแซคคารี่ว่ายุ่งหรือเปล่า ฉันก็เดาออกได้เลยว่าเขาจะถามเรื่องการแต่งงานของเรา ท้ายที่สุดแล้ว แม่ของฉันก็เพิ่งจะเตือนฉันว่าช่วงนี้พ่อกังวลเกี่ยวกับฉันพอตัวทีเดียว!

แซคคารี่เรียกเขาว่าคุณลุงตอนที่เขามาเยี่ยมครั้งที่แล้ว และมันกวนใจพ่อมาก แซคคารี่ไม่ผิดที่เรียกเขาว่าคุณลุง เพราะมันเป็นสิ่งที่เหมาะสมในตอนนั้น และหลังจากนั้นมา แม่ก็คอยจู้จี้ฉันมาตลอด เธอบอกให้ฉันบอกแซคคารี่ให้เรียกพ่อของฉันเหมือนที่ฉันเรียกเขา

ฉันไม่เคยบอกแซคคารี่เรื่องนั้นเลย ฉันรู้ว่าผู้ชายคนนี้ใส่ใจเรื่องมารยาท เขาคอยนึกถึงสิ่งต่าง ๆ และวางแผนที่จะจัดการกับเรื่องเหล่านั้นในแบบของเขา แซคคารี่เป็นคนที่ใส่ใจคนอื่นและคิดถึงสิ่งที่ทำให้พ่อแม่ของฉันเป็นกังวล นั่นคือเหตุผลว่าทำไมฉันไม่ถึงเคยทำเรื่องไม่จำเป็นให้เขาไม่สบายใจ!

แซคคารี่เป็นคนที่พูดน้อยมาตลอด เขารับฟังพ่อของฉันพูดอย่างใจเย็น และจะตอบคำถามแค่ประเด็นที่สำคัญแค่นั้น

“คุณพ่อพูดถูกครับ ผมยังไม่ได้พิจารณาเรื่องนั้นดีสักเท่าไหร่ ผมจะจัดเวลาเพื่อจัดการเรื่องงานงานแต่ง และถ้าตอนนั้นมาถึง ผมจะคุยกับคุณพ่ออีกครั้ง ถึงตอนนั้นแล้ว ได้โปรดอย่าถือสาที่ผมรบกวนเลยนะครับ” แซคคารี่ตอบ

“แล้วเรื่องของการแจ้งเกิดให้ลูก ๆ ทั้งสอง ผมเป็นคนฟินแลนด์และใช้สัญชาติฟินแลนด์ ในระหว่างที่ราฟสืบทอดตำแหน่งดยุคของฝรั่งเศส ผมวางแผนที่จะให้เขารับสัญชาติฟินแลนด์กับฝรั่งเศส ส่วนเบลล่า ผมจะให้เธอรับสัญชาติฟินแลนด์กับไอร์แลนด์ครับ”

พ่อของฉันตกตะลึงกับการวางแผนของแซคคารี่

บรรยากาศระหว่างการทานมื้อค่ำจริงจังขึ้น พ่อของฉันรับไม่ได้ที่จะให้หลานทั้งสองไปรับสัญชาติของประเทศอื่น ฉันเข้าใจได้ในกรณีของราฟ เนื่องจากที่เขาสืบทอดตำแหน่งนั้น แต่ฉันไม่คิดว่าแซคคารี่จะวางแผนให้เขารับทั้งสองสัญชาติ

ไม่เพียงแค่นั้น เขาไม่แม้จะให้เบลล่ามีสัญชาติของประเทศเรา

สีหน้าของแซคคารี่ยังคงสงบนิ่ง เขาอธิบายต่อด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแต่ไม่โน้มน้าว