หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 711

“ตอนที่เราอยู่ที่ไอร์แลนด์ ฉันไม่ได้ร้องไห้ตอนที่เราได้รับทะเบียนสมรสมานะคะ แต่เพราะคุณพูดว่าฉันร้องไห้ไงล่ะ! ฉันไม่ได้ตั้งใจจะร้องออกมา แต่ฉันหยุดน้ำตาไม่ให้ไหลตอนที่คุณพูดแบบนั้นไม่ได้” ฉันอธิบาย “ฉันปล่อยให้เลขาแยร์กับทัคเกอร์เห็นช่วงเวลาที่น่าอายของฉัน”

ได้ยินแบบนั้น แซคคารี่เลยหัวเราะออกมา “เธอยังจำมันได้อีกเหรอ?”

“แน่นอนสิคะ ฉันไม่ลืมความความโกรธของฉันง่ายขนาดนั้นนะ”

“เบล” จู่ ๆ เขาก็เรียกชื่อฉัน

“หืม?” ฉันเลิกคิ้วขึ้น

“วันนั้นเธอดูน่าเกลียดกว่าตอนที่เธอบังคับไม่ให้ตัวเองร้องไห้ออกมานะ”

คำพูดของแซคคารี่ทำให้ฉันพูดไม่ออก

และการที่ฉันเงียบไป แซคคารี่เลยถามอีกครั้ง “เธอโกรธเหรอ?”

ฉันใช้การตอบของเขา “ไม่ค่ะ”

“คุณนายชิค คุณโกหกอีกแล้วนะ” เขาพูด

ฉันไม่ได้โกรธสักหน่อย มีอะไรให้ฉันต้องโกรธด้วยงั้นเหรอ? แซคคารี่รู้เรื่องนั้น เขาก็แค่อยากจะล้อฉัน

เราเล่นกับลูก ๆ อีกสักพักก่อนที่ฉันจะตามแซคคารี่กลับไปที่คฤหาสน์

หลังจากที่เรามาถึงที่คฤหาสน์ เขาก็ต้องจมกับกองงานอีกครั้ง เขาอยู่ในห้องทำงานตลอดเวลาที่เขาทำงาน

ไม่นานหลังจากนั้น ยาราก็ส่งข้อความมาหาฉัน

[ยารา: เจ้าบ้าวอลเลซ ช่างชั่วร้ายจริง!]

ยาราไม่เคยโกรธขนาดนี้มาก่อน และมีไม่กี่อย่างที่จะทำให้เธอหัวร้อนได้! ฉันรีบตอบเธอกลับไปอย่างเป็นห่วง

[แคโรไลน์: เกิดอะไรขึ้น?]

ฉันพยักหน้าแล้วหอมแก้มของเขา เขาอมยิ้มอย่างไม่รู้ตัว

“เธอเริ่มติดฉันแล้วนะ” เขายิ้ม

“ใช่สิคะ ฉันก็ติดคุณมาตลอดอยู่แล้วนะ” ฉันตอบ

หลังจากนั้น ฉันก็หันกลับจะเดินออกไป และตอนที่ฉันกำลังจะเดินออกไปจากห้อง แซคคารี่ก็หยุดฉันไว้ “อย่ากลับดึกนะ”

ฉันหันกลับไปมองเขา “คุณคิดถึงฉันขนาดนั้นเลยเหรอ?” ฉันหัวเราะออกมาตอนที่ฉันถาม

แซคคารี่มองมาที่ฉันแล้วไม่ได้ตอบอะไร

ตอนที่ฉันกำลังจะออกจากคฤหาสน์ ฉันเห็นลีโออยู่ด้านนอกเลยถามเขาด้วยความแปลกใจ “ทำไมนายถึงกลับมาล่ะ?”

เขาลาไปเป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์ แต่เขาก็คอยรายงานฉันตลอด ถึงอย่างนั้นแล้ว เขาก็ไม่ได้บอกฉันว่าเขาจะกลับมาเมื่อไหร่