หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 726

ทำไมเอเลนถึงพูดเช่นนั้น? เธอหมายความว่าอย่างไร ‘มาถึงจุดจบ’?!

ฉันจำได้ว่าก่อนหน้านี้เธอบอกฉันว่าเธอมีอาการไตวายเพียงเล็กน้อย

ฉันถามเธอด้วยความหวาดกลัว “สุขภาพของคุณ...”

“คุณชอว์ ฉันมีเวลาเหลือไม่มากแล้วค่ะ”

“คุณบอกว่ามันเป็นเพียง...”

เอเลนขัดจังหวะสิ่งที่ฉันกำลังจะพูด เธอพูดด้วยน้ำเสียงน่าสงสาร “คุณชอว์ ฉันไปเยี่ยมเจดไม่ได้ค่ะ ในอนาคต ฉันคงจะต้องฝากเธอไว้ในการดูแลของคุณ!”

เอเลนขอให้ฉันช่วย มันดูเหมือนเป็นคำพูดสุดท้ายของเธอ...

“แน่นอนค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วง แต่ว่าสุขภาพของคุณ...”

ฉันอยากจะกระตุ้นให้เธอไม่หมดหวัง แต่เธอก็ขัดฉันอีกครั้ง “ขอบคุณนะคุณชอว์ นี่ก็ดึกมากแล้ว ฉันง่วง ฉันไปพักผ่อนก่อนนะคะ”

เธอวางสายไปก่อนที่ฉันจะได้พูดอะไรอีก

ดวงตาฉันแดงก่ำในตอนที่ฉันกลับเข้ามาในห้อง ฉันเห็นแซคคารี่กำลังอุ้มเจด และเธอก็ไม่ได้ส่งเสียงอะไรในอ้อมแขนของเขา กลับกัน เธอกลับเรียกหาปะป๊า เด็กน้อยช่างดูน่าสงสารเหลือเกิน

เจดไม่อ้วกอีกแล้ว เธอเริ่มเหนื่อยจากการร้องไห้ มันใช้เวลาเพียงชั่วครู่ก่อนเธอจะหลับไปในอ้อมแขนแซคคารี่ ยังคงมีน้ำตาเกาะอยู่ที่ขนตาของเธอ ฉันเดินเข้าไปลูบคางเธอเบา ๆ

ฉันถามคุณแม่ “แอนดรูอยู่ไหนคะ?”

“เขายุ่งอยู่ที่เมืองเอส แม่ก็ไม่แน่ใจว่าเขาทำอะไรอยู่” คุณแม่บอกฉัน

เขาทำงานอย่างหนักในเมืองเอสเพื่อเอเลน เขาต้องการให้เอเลนกับเจดมีครอบครัวที่มั่นคง ทว่าเอเลนไม่มีเวลาเหลือมากนักแล้ว

หลังจากที่แซคคารี่ปลอบเจดให้หลับไป เขาก็วางเธอลงบนเตียง พวกเราไม่ได้อยู่ที่โรงพยาบาลนานนัก และกลับออกมาหลังจากนั้น ในขณะที่อยู่ในระหว่างทางกลับบ้าน ฉันที่อดกลั้นไม่ไหวจึงร้องไห้ออกมาเสียงดัง

ฉันร้องไห้สะอึกสะอื้น และบอกแซคคารี่ที่กำลังขับรถ “แม่ของเจดมีอาการไตวาย คุณรู้ไหมว่าทำไมเธอถึงไตวาย? แอนดรูคือคนที่บังคับให้เอเลนบริจาคไตของเธอให้ควินซี่ ในตอนที่เธอเหลือไตเพียงข้างเดียว เธอก็ฝืนตัวเองและให้กำเนิดเจด เธอต้องผ่าตัดคลอด เพราะร่างกายของเธอไม่สามารถให้กำเนิดโดยธรรมชาติได้! ถึงอย่างนั้นเจดก็เป็นโรคลูคิเมีย และหลังจากที่เจดหาย เธอก็เป็นไตวาย เธอช่างเป็นผู้หญิงที่เคราะห์ร้ายนัก!”

เธอเป็นลูกสาวคนเดียวของตระกูลสโตน และเธอเป็นผู้บริหารของสโตน คอปเปอร์เรชั่น เธอนั้นเหมือนกับฉัน เธอควบคุมอำนาจในเมือง! และเธอยังยืนอยู่ที่จุดสูงสุดของเมืองเอสอีกด้วย!

อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงอย่างเราบางทีก็จบลงด้วยการใช้ชีวิตอย่างน่าเวทนา

หลังจากเอเลนวางสายไป เธอเหม่อมองไปยังท้องฟ้าในเมืองเอส ท้องฟ้ายามราตรีปกคลุมไปทั่วราวกับหมึกดำ และมีแสงส่องสว่างเล็กน้อยจากดวงดาวที่อยู่ห่างออกไป

เอเลนรักเมืองเอสมาตั้งแต่เธอยังเด็ก เมืองเอสเป็นเมืองที่มีแดดจ้า อบอุ่น และมีท้องฟ้าสีครามอยู่เสมอ

ตอนที่เธอกลับมาจากต่างประเทศครั้งแรก เธอคิดว่าเธอจะไม่มีวันจากเมืองเอสไปอีกแล้ว เธอไม่เคยคาดคิดว่าจะมาจบลงที่เมืองอู๋เพียงเพราะต้องการไล่ตามผู้ชาย เมืองอู๋ที่ฝนตกและชื้นแฉะ เป็นเมืองที่หิมะตก และเหน็บหนาว