มาร์ตี้ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดชื่อออกมาเบา ๆ ตอนที่เอสันได้ยิน เขาก็ตัวแข็งทื่อ
โจชัวร์สังเกตว่าบรรยากาศเริ่มมาคุขึ้น เขาเลยพยายามเปลี่ยนบรรยากาศโดยการคุยเรื่อยเปื่อย “รีบถามบลูสันกับซัมเมอร์สิ บางทีมันน่าจะสนุกกว่านะ”
ฉันถามซัมเมอร์ “เธอเคยเขียนจดหมายรักมาก่อนหรือเปล่า?”
“เอ่อ เคยนะ” ซัมเมอร์ตอบตรง ๆ
ฉันถามอย่างแปลกใจ “ทำไมฉันถึงไม่รู้ล่ะ!”
“ฉันเขียนตอนที่ฉันยังเด็กอยู่ แต่ว่าก็ไม่เคยส่งมันน่ะ”
มันเป็นเวลานานมากตั้งแต่เธอบอกว่าเธอเขียนจดหมายตอนที่เธอยังเด็ก!
โจชัวร์ดูกังวลเพราะว่าฉันถามคำถามไม่เก่ง แต่ฉันก็ไม่อยากจะทำให้ซัมเมอร์ไปอยู่ในจุดที่ลำบาก
หลังจากนั้น ฉันก็ตั้งใจถามคำถามยาก ๆ กับบลูสันผู้เงียบขรึมที่นั่งอยู่ข้างซัมเมอร์ “บลูสัน คุณมีคนที่คุณชอบหรือเปล่า?”
มันเป็นคำถามที่ยาก บลูสันเลยใช้เวลาสักพักก่อนที่จะตอบคำถามอย่างชัดเจน “แน่นอน ทุกคนต้องมีคนที่รักกันทั้งนั้น”
โจชัวร์บ่น “เธอไม่เห็นต้องถามคำถามนี้เลย คุณไออยู่ที่นี่ แน่นอนว่าเขาชอบซัมเมอร์ เธอถามคำถามอะไรเนี่ย?”
โจชัวร์โมโหเลยอยากเปลี่ยนทีมอีกครั้ง
ในเวลาเดียวกัน เสียงที่เยือกเย็นก็ดังขึ้นมาจากด้านหลังของฉัน
“พวกนายกำลังสนุกกันเลยหนิ ฉันเห็นว่ากำลังขาดผู้เล่นอยู่คนหนึ่งพอดี ขอฉันเล่นด้วยได้ไหมล่ะ?”
ฉันหันกลับไปถามด้วยความประหลาดใจ “ทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่ได้?”
“แซคคารี่เชิญฉันมา เขาบอกว่าทุกคนมาปิกนิกกันข้างนอก ฉันเลยคิดว่าจะมาดูสักหน่อย เนื่องจากว่าว่างอยู่พอดี ไม่คิดเลยว่าจะมาเจออดีตภรรยาอยู่ที่นี่ด้วย”
ชาร์ลสนั่งลงตรงข้ามซัมเมอร์อย่างคุ้นเคย ในตอนนั้นฉันเห็นสีหน้าของซัมเมอร์ซีดลง แต่บลูสันยังคงดูนิ่งเฉยไม่เปลี่ยนแปลง
ฉันมองไปที่แซคคารี่ แล้วเขาก็ส่ายหน้าช้า ๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ