หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 736

โจชัวร์กำลังสนุกกับเกมส์ แล้วคำท้าของเขาก็มากเกินไป ยิ่งในตอนที่เรากำลังเล่นเกมส์นี้แล้วด้วย และฉันก็ไม่เห็นด้วยกับคำท้านี้เล็กน้อย เพราะสุดท้ายแล้ว ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างฉันตอนนี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นแซคคารี่

เราทำมันได้ในพื้นที่ส่วนตัว แต่การจูบกันต่อหน้าผู้คนมันดู….

สายตาห้าคู่จับจ้องมาที่พวกเราอย่างจริงจัง โจชัวร์พูดขึ้น “พี่รองห้ามปฏิเสธนะ!”

แซคคารี่เงียบอยู่สักพักก่อนที่เขาจะถามโจชัวร์ “การลงโทษของคำท้านี้คุ้มไหม?”

โจชัวร์ครุ่นคิดก่อนแล้วนึกได้ว่าเขาไม่ควรจะเล่นเยอะเกินไป เขาเลยอธิบาย “สองอย่าง สำหรับพี่กับเบล! โถ่ พวกคุณสองคนอยากจูบกันจะตาย แต่แค่แกล้งทำเป็นเหมือนว่าโดนบังคับแค่นั้นแหละ!”

โจชัวร์กล้าพูดแบบนี้กับเราอย่างไม่เกรงกลัว! มันโอเคถ้าเกิดเขาจะตะโกนใส่ฉัน แต่เขากล้ามากที่ตะโกนใส่แซคคารี่ด้วย

ฉันเป็นห่วงโจชัวร์ แต่ว่าฉันก็รู้สึกเป็นห่วงตัวเองมากกว่า ฉันรู้ว่าถ้าเราปฏิเสธที่จะจูบกัน โจชัวร์จะไม่ปล่อยเราไปง่าย ๆ แน่นอน!

ฉันพยายามที่จะหาข้ออ้างเพื่อปฏิเสธการลงโทษนี้ ฉันเลยหยิบแอปเปิ้ลขึ้นมากัด ตอนที่ฉันทำแบบนั้น จู่ ๆ แซคคารี่ก็โน้มเข้ามากัดแอปเปิ้ลซีกตรงข้ามของฉัน

การกระทำของเขาทำให้ฉันตะลึง

ท่าทางของแซคคารี่นั้นเป็นเหมือนกับปกติ เขากัดแอปเปิ้ลห่างจากปากของฉันไปนิดเดียว แล้วกลืนลงคอ โจชัวร์ถึงกับทึ่งจนตาของเขาเบิกกว้าง

“พี่รอง พี่….พี่ …. พี่โกงนี่! ผมบอกให้พี่จูบบนปากของเธอนะ!” สุดท้ายแล้วโจชัวร์ก็ทำได้แค่เก็บคำพูดเหล่านั้นเพื่อตอบรับการกระทำของแซคคารี่

แซคคารี่มองไปที่เขาอย่างเยือกเย็น

โจชัวร์กลัวเลยรีบเปลี่ยนคำพูดใหม่ “แบบนั้นก็ไม่เป็นไร แต่ผมจะไม่ปล่อยให้ตาต่อไปง่ายอีกแล้วนะ! มาเถอะ มาเริ่มตาต่อไปกัน”

โจชัวร์โยนลูกเต๋าคนแรก แล้วเขาก็ได้เลขห้า หลังจากนั้นก็เป็นตาของมาร์ตี้ เขาได้เลขสี่ ซัมเมอร์กับบลูสันได้คะแนนรวมกันเป็นห้าคะแนน

ทีมของเขารวมกันได้สิบสองคะแนน

ส่วนทีมของพวกเรา เอสันเป็นคนโยนลูกเต๋าคนแรกและได้เลขหก ในขณะที่แซคคารี่เป็นคนที่โชคดีตลอด เขาโยนได้เลขหกอีกแล้ว ฉันประทับใจกับโชคของเขามาก!

คะแนนของเขาทั้งสองคนรวมกันได้เป็นสิบสองคะแนน ซึ่งทำให้เราชนะแล้วไม่ว่าฉันจะโยนลูกเต๋าได้เลขอะไรก็ตาม แต่ถึงอย่างนั้น ฉันก็ยังคงโยนลูกเต๋า แต่ก็ไม่คิดว่าฉันจะได้เลขหนึ่งอีกครั้ง

ฉันแปลกใจ “ฉันถูกเจ้าแม่แห่งความโชคร้ายเข้าสิงหรือไงนะ?”

เอสันปลอบฉัน “น้องสาวรอง ยังไงเราก็ชนะอยู่ดีใช่ไหมล่ะ?”

เราชนะในรอบที่สอง แต่มีแค่ฉันที่โยนได้เลขหนึ่ง ไม่เพียงแค่นั้น เรายังแข่งกับทีมที่มีจำนวนคนด้อยกว่าเราอีก!

จู่ ๆ ฉันก็รู้สึกเศร้าแทนแซคคารี่กับเอสัน

“ขอโทษที่เป็นตัวถ่วงนะ” ฉันถอนหายใจ

ในตอนที่คนอื่น ๆ ไม่ได้ให้ความสนใจมาที่เรา แซคคารี่ก็ลูบหลังฉันเบา ๆ เขากำลังปลอบฉันอยู่

ฉันมองไปด้านข้างแล้วพบกับสายตาที่อ่อนโยนของเขา ฉันครุ่นคิดแล้วแก้ตัวให้ตัวเอง “ฮ่า ๆ ฉันก็แค่โชคร้ายชั่วคราวน่ะค่ะ บางทีครั้งหน้าฉันอาจจะโชคดีแล้วก็ได้”

แซคคารี่เชื่อฉัน “อืม เดี๋ยวก็โชคดี”

เนื่องจากที่ทีมของโจชัวร์แพ้ในครั้งนี้ เอสันเลยถามพวกเขาว่าจะพูดความจริงหรือรับคำท้า พวกเขาทั้งหมดเลือกที่จะพูดความจริง เอสันจะเป็นคนที่ถามคำถามทั้งหมด

เอสันยกยิ้มแล้วถามโจชัวร์ “นายชอบใคร?”

คำถามของเอสันทำเอาโจชัวร์ทำตัวไม่ถูก

โจชัวร์ถามกลับ “ถ้าฉันไม่มีคนที่ชอบจะนับหรือเปล่า?”

เอสันเปลี่ยนคำถามของเขาแทน “ใครคือคนที่นายไปไหนมาไหนด้วยบ่อยที่สุด?”

โจชัวร์คิดอย่างรอบคอบก่อนจะตอบคำถาม “มอริส”

ฉันสงสัยกับคำตอบของโจชัวร์ มันดูแปลก โจชัวร์กับมอริสเถียงกันทุกครั้งที่พวกเขาเจอหน้ากัน แถมยังสบถใส่กันตลอดด้วย ทำไมพวกเขาถึงใช้เวลาด้วยกันบ่อยนะ?

ฉันนึกถึงครั้งที่แล้วตอนที่ฉันเห็นโจชัวร์กับมอริสอยู่ด้วยกัน มีประกายเกิดขึ้นในหัวของฉัน แต่ฉันก็ไม่สามารถจับใจความของมันได้อยู่ดี

เอสันมองมาทางฉันแล้วถาม “น้องสาวรอง เธอมีคำถามอะไรเพิ่มไหม?”

แซคคารี่ไม่สนใจที่จะถามคำถามน่าเบื่อพวกนี้ เขาไม่สนใจในความลับของพวกเขาสักนิด ฉันกับเอสันเลยเป็นคนถามคำถามแทน!

ฉันคิดว่าฉันควรจะถามคำถามที่เบี่ยงเบน พวกเราจะได้ไม่ต้องรู้สึกกระอักกระอ่วนในภายหลัง ฉันเลยถามคำถามง่าย ๆ กับมาร์ตี้ “มาร์ตี้ ช่วงนี้มีผู้หญิงคอยตามจีบนายหรือเปล่า?”

ฉันคิดว่ามันเป็นแค่คำถามธรรมดา แต่สายตาของมาร์ตี้กลายเป็นมืดหม่นลงทันที โจชัวร์สังเกตได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ “มีเหรอ?”

มาร์ตี้หลี่ตาไปที่โจชัวร์ “มันไม่ใช่เรื่องปกติที่จะมีผู้หญิงคอยตามจีบฉันหรือไง?”

“โธ่” โจชัวร์ส่งเสียง “ก็นายเอาแต่ทำตัวเป็นฤาษีอยู่บ้าน แล้วตอนที่นายไม่อยู่บ้าน นายก็คอยไปช่วยพี่รองเรื่องงาน นายจะไปมีเวลาเจอกับผู้หญิงที่ไหนเล่า?”

นอกจากฉันแล้ว เอสันก็ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ใครกำลังตามจีบนายอยู่?”

โจชัวร์ลืมไปว่ามาร์ตี้เป็นเพื่อนสนิทของเขาเหมือนกัน เรื่องที่เขามีในหัวทั้งหมดคือการซุบซิบ เขาเลยร่วมถามด้วย “ใครน่ะ? อย่าโกหกฉันนะ!”

หลังจากที่เขาพูดแบบนั้น เขาก็หยิบเบียร์ขึ้นมาจิบแล้วอมยิ้ม!