ในขณะที่เธอพยายามจะถามคำถามบอดี้การ์ดต่อ รูปร่างที่คุ้นเคยก็ปรากฏกายขึ้นที่ชั้นสองของคฤหาสน์ ชายคนนั้นสวมชุดที่ดูไม่เป็นทางการนัก เสื้อสเวตเตอร์สีขาวที่เข้าคู่กับกางเกงสีอ่อน ผมด้านหน้าที่ถูกตัดแต่งเป็นอย่างดี และแสงออร่าความหล่อเหลาที่เขาแผ่ออกมา!
ซัมเมอร์รู้สึกหวาดเกรงเข้าไปใหญ่ หลังจากได้เห็นเขา!
เธอยิ้มบาง ๆ และเรียกเขาอย่างเอาอกเอาใจ “สตีเฟน”
บลูสันสั่งด้วยเสียงทุ้ม “เข้ามาสิ”
ซัมเมอร์อดกลั้นความกลัวที่อยู่ภายในไว้ และเดินเข้าคฤหาสน์ไป ในตอนนั้นบลูสันก็ได้เดินเข้าไปข้างในแล้ว เพราะกลัวว่าเขาจะหนาว ซัมเมอร์จึงรีบหันหลังไปปิดประตูเพื่อไม่ให้ลมหนาวด้านนอกพัดเข้ามา
บลูสันเข้ามายืนอยู่ข้างเธอ และถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา “คุณนายไอ คุณรู้หรือเปล่าว่าทำไมคุณถึงถูกพามาที่นี่?”
ซัมเมอร์พยักหน้า และยอมรับผิด “ฉันขอโทษค่ะ”
ดวงตาบลูสันดูเหนื่อยล้า เขากระพริบตาสองสามครั้งก่อนจะนั่งลงบนโซฟาอย่างเงียบ ๆ ซัมเมอร์รู้สึกได้ว่าเขากำลังเศร้า เธอครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนเดินไปนั่งข้างเขา และอธิบายแผนของเธอให้ฟัง “ฉันอยากจะยื่นคำขาดให้เขา มันไม่ใช่การทรยศคุณเลยนะคะ”
บลูสันไม่พูดอะไร ซัมเมอร์รู้ดีว่าเขากำลังโกรธอยู่
เธอเคยมีความสัมพันธ์มาแล้วสองสามครั้งในอดีต และรู้ดีว่าผู้ชายก็ต้องการการปลอบโยนเช่นเดียวกัน เธอนิ่งไปสักครู่ก่อนจะหันไปจิ้มแก้มเขา “พี่ชาย”
เสียงของเธอนั้นอ่อนโยน ดวงตาบลูสันเบิกกว้าง
ดวงตาเขาช่างงดงาม มีเสน่ห์ดึงดูดอย่างน่าเหลือเชื่อ
ซัมเมอร์เรียกอย่างนุ่มนวล “ฉันไม่เคยคิดที่จะทรยศคุณเลยนะคะ ฉันแค่ต้องการไปคุยกับเขาที่อิตาลี แค่นั้นเองค่ะพี่ชาย! ฉันขอบคุณ คุณไปตลอดชีวิตนี้ ฉันขอบคุณสำหรับการดูแลของคุณ แต่ฉันไม่ต้องการเป็นภาระคุณ… นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันต้องไปคุยกับเขาเป็นการส่วนตัว”
ทันใดนั้นบลูสันก็ถามเธออย่างเย็นชา “ทำไมตอนนั้นคุณถึงมาตามหาผมที่ไอร์แลนด์เพื่อแต่งงานด้วย?”
ในตอนนั้น มันเป็นเพียงแค่การแสวงหาความคุ้มครองจากเขาเท่านั้น!
แค่หลอกใช้เขา...
เธอไม่สามารถพูดออกไปได้ แต่การที่เธอไม่ได้พูดมันออกไปนั้นก็ไม่ได้แปลว่าบลูสันจะหลงลืมมัน จู่ ๆ บลูสันก็ยกมือขึ้นสัมผัสแก้มเธอ รอยแผลเป็นบนแก้มของเธอนั้นยังคงอยู่ และค่อย ๆ ฟื้นตัว อย่างไรก็ตาม มันดีขึ้นมากและจะหายดีในไม่ช้า
เขาวางหน้าผากตัวเองลงบนหน้าผากเธอ ก่อนจะเอ่ยถาม “ในตอนนั้น คุณต้องการการปกป้องจากผม แล้วในตอนนี้ที่ผมกำลังปกป้องคุณอยู่ ทำไมคุณถึงหนีผมไปล่ะ? ที่รัก คุณแค่กลัวว่าคุณจะสร้างปัญหาให้ผม ความคิดของคุณนั้นเป็นผลมาจากอดีต หรือมันจะเป็น...”
คำพูดหรือความรู้สึกบางอย่างเกือบจะหลุดออกมาจากปากเขา
ซัมเมอร์ถามอย่างงุนงง “อะไรนะคะ?”
ดวงตาเธอเบิกกว้างช้า ๆ เธออยากจะหนีไปจากตรงนี้ แต่ชายตรงหน้าเขาจับแก้มเธอเอาไว้ หน้าผากเขาประทับกับหน้าผากเธอ และไม่ยอมให้เธอถอยหลังไปไหน ราวกับเขาโหยหาคำตอบจากเธอ
นั่นเป็นคำตอบที่ซัมเมอร์ก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรเช่นเดียวกัน!
เธอพึมพำ “สตีเฟน”
“ที่รัก เรียกผมว่าพี่ชายสิ”
“พี่ชาย...”
เมื่อจูบนั้นประทับลงบนริมฝีปากเธอ ซัมเมอร์ก็รับรู้ได้ถึงกลิ่นสะอาดที่มาจากตัวเขาราวกับสายลมอันอ่อนโยนที่พัดโชยลงบนใบหน้าเธอ มันช่างสบายและชวนให้หลงไหล
เสียงอ่อนโยนของเขาดังขึ้นจากด้านข้าง “ที่รักผมไม่เคยคบกับผู้หญิงมาก่อน และไม่มีประสบการณ์เลย คราวหน้า...”
ซัมเมอร์มองเขาด้วยสายตาพร่ามัว “หืม?”
“อย่าหัวเราะเยาะผมล่ะ หากผมไม่ได้สูงถึงมาตราฐาน”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ซัมเมอร์ก็รู้ความหมายของเขาทันที!
เธอต้องการจะถอยกลับ แต่ก็รู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้น!
เธอรู้สึกผิดเล็กน้อยที่เธอต้องการเข้ารับการศัลยกรรมตกแต่งเยื่อพรหมจารีย์...
ลึก ๆ แล้ว เธอต้องการทำให้เขามีความสุข
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ