หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 79

ดิกสันหยุดมือที่กำลังรัดเข็มขัดให้ฉันทันที เราสองคนหันมามองหน้ากันอย่างตกใจ ฉันแทบไม่เชื่อกับสิ่งที่ได้ยิน

ชัคถอนหายใจก่อนอธิบาย “คืนก่อน คุณคอนเนอร์ตกลงไปในทะเลสาบ คนอื่น ๆ ไปถึงที่นั้นช้าไป ทำให้ช่วยเขาไว้ไม่ทันครับ ส่วนตอนนี้ตระกูลคอนเนอร์กำลังจะจัดงานฌาปนกิจศพ และพวกเขาเชิญคุณด้วย”

ฉันถามกลับทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้สติ “งานจะจัดขึ้นเมื่อไหร่?”

“วันนี้ครับ” ชัคตอบ

หญิงสาวแทบช็อก “ทำไมเร็วขนาดนั้น?”

“เพราะคุณคอนเนอร์ ยังไงดีล่ะ เพราะเขาเป็นลูกนอกสมรสสำหรับคนในตระกูล เพราะฉะนั้นจึงไม่มีใครรู้ถึงการมีตัวตนของเขา พร้อมทั้งตระกูลคอนเนอร์คงอยากปิดข่าวให้ไวที่สุด...”

ฉันพูดแทรก “ชัค ไปเจรจากับตระกูลคอนเนอร์ ไกล่เกลี่ยให้พวกเขามอบอำนาจการจัดงานฌาปนกิจให้เรา แล้วเรายินดีจะสานต่อความสัมพันธ์ทางธุรกิจที่ดีระหว่างสองบริษัทตลอดปีนี้”

“ได้ครับ” ชัครีบตอบ

หลังจากที่วางสายไป ฉันยังคงนั่งนิ่งไม่สามารถดึงสติกลับมาได้ มือหนาแตะลงข้างแก้มเนียนแผ่วเบา “ผมยืนยันได้เลยว่า โจเซฟ คอนเนอร์ นั้นต่างออกไปจากลูกชายอีกสองคนของตระกูลคอนเนอร์ เขาไม่ได้ฝักใฝ่อยากจะได้อยากจะมีในทางธุรกิจ ผมเคยถามเขาว่าทำไมถึงกลับไปอยู่กับพวกคอนเนอร์ เขาบอกว่า เขาไม่สามารถลบคนคนหนึ่งออกไปจากใจได้”

“และคน คนนั้นก็ไม่ใช่ฉัน” ฉันบอกกับดิกสันด้วยน้ำตาที่รื่นริน

ซัมเมอร์ จาคอปส์ จะทรมานขนาดไหนถ้ารู้ว่าโจเซฟไม่ได้มีชีวิตอยู่แล้ว?

“ผมรู้ เขาเล่าเรื่องอนาคตที่เคยวาดฝันให้ผมฟังด้วยสีหน้าที่มีความสุข แถมยังบอกอีกว่าจะต้องแต่งงานกับเธอคนนั้นให้ได้ แม้แต่คนอย่างผมยังรู้สึกได้ถึงความรู้สึกของเขา จากทายาทคอนเนอร์ทั้งหมด ผมเลือกเขา แม้ว่าเขาจะไม่ได้สัญญา ผมก็วางแผนให้เขาเซ็นสัญญากับตระกูลเกร็กอยู่แล้ว”

ดิกสันเงียบไปครู่หนึ่ง พลันถอนหายใจ “คุณก็รับรู้ถึงความจริงใจนั่น คุณยังช่วยเขาด้วยสัญญาของ ชอว์ คอปเปอเรชั่น ทั้ง ๆ ที่เขาควรจะได้ใช้ชีวิตที่สงบสุขในอนาคต แต่ความไม่แน่นอนในชีวิตนั้นเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา สุดท้ายแล้วเขาก็...”

ดิกสันไม่ได้พูดอะไรต่อ พลันสิ่งที่ซัมเมอร์เคยพูดกับฉันก็วกกลับเข้ามาในความคิด “ผู้ชายคนนั้น... เขาอาจจะดูเหมือนอันตพาล แต่เขาเป็นคนที่มีจิตใจงดงามมาก ๆ เลยนะ ฉันเข้าใจความอ่อนแอของเขา ความรู้สึกของเขา ศักดิ์ศรีของเขา และความกล้าของเขาผ่านความรักที่เขามี”

ชายที่พร้อมสละทุกอย่างในชีวิตเพื่อ ซัมเมอร์ จาคอปส์ นั้นไม่มีอีกแล้ว

หายไปอย่างไม่มีวันกลับ

เมื่อคิดถึงความรู้สึกเหล่านั้นแล้วหัวใจของฉันเจ็บจนแทบขาดใจ