"เป็นแบบนั้นได้อย่างไรกัน?”
ทำไมจู่ ๆ ฉันถึงต้องตะโกนแบบนั้นออกมาตอนหลับด้วย?!
ฉันถามด้วยความประหม่า “มีอีกไหมคะ?”
“คุณตะโกนชื่อซีซาร์”
ซีซาร์เป็นชื่อของสุนัขฉัน ตัวที่ฉันเคยเลี้ยงตอนเด็ก ๆ
ฉันไม่ได้บอกเขาถึงเรื่องความฝันเมื่อวานนี้ ฉันเพียงอธิบาย “ซีซาร์เป็นสุนัขที่ฉันเคยเลี้ยงในอดีต”
เขาตอบรับด้วยเสียงฮัม ก่อนจะตอบ “คุณผู้หญิง คุณวาดรูปดอกไม้ไว้ข้างดวงตาเหรอครับ? ที่จริงแล้ว คุณสามารถยกหางมันขึ้นได้อีกเล็กน้อยนะครับ”
ความเห็นของเขาทำฉันทึ่ง “คุณรู้เรื่องการแต่งหน้าเหรอคะ? ยังไงคะ?”
“ถ้าคุณยกปลายขึ้นอีกเล็กน้อย มันจะช่วยเสริมผิวหน้าของคุณ แต่ว่าอย่ามากจนเกินไปล่ะ เพียงเส้นบาง ๆ ก็เพียงพอ การแต่งหน้าแบบนั้นเหมาะกับความงามของคุณ” ชายคนนั้นพูดและนิ่งไป
เขาจิบชาก่อนจะพูดต่อ “ผมเคยเป็นช่างแต่งหน้ามาก่อน แต่ทำงานได้เพียงปีเดียว และผมก็เคยเป็นเชฟ คนขับรถ และเรียนจิตวิทยาด้วย สามารถพูดได้เลยว่าชีวิตผมผ่านอะไรมามากมาย”
ฉันถามถึงส่วนที่ทำให้ฉันสนใจ “คุณเคยเรียนจิตวิทยาเหรอคะ?”
“อืม ผมเรียนอยู่แปดถึงเก้าปี ผมเป็นครูสอนจิตวิทยาและสอนบ้างเป็นครั้งคราว ถึงอย่างนั้น นั่นก็เป็นตอนที่ผมอยู่ต่างประเทศ ตั้งแต่ที่ผมกลับมาเมืองอู๋ ผมก็เลิกไปครับ”
ฉันพูดจากใจ “คุณนี่น่าทึ่งมากเลยนะคะ”
เขาสั่นหัวเล็กน้อยก่อนจะวางถ้วยชาลง เขาเอ่ย “ผมไม่ใช่คนที่น่าทึ่งอะไร ผมผ่านมาเยอะเพราะผมเปลี่ยนงานเมื่อผมหมดความมุ่งมั่น ในบางทีผมก็เป็นพวกขี้แพ้”
ฉันพยายามปลอบใจเขา “มันเป็นเรื่องปกติค่ะที่ชีวิตจะมีขึ้นมีลง”
“อืม คุณนี่เป็นคนมองโลกในแง่ดีจังเลยนะครับ” ชายคนนั้นเอ่ย
“ไม่หรอกค่ะ มันเป็นเพราะฉันผ่านอะไรมาเยอะ”
ดูเหมือนคำพูดของฉันจะทำให้เขานึกอะไรบางอย่างได้ เขากล่าว “เหมือนกันครับ ชีวิตผมผ่านอะไรมามากมาย โดยเฉพาะการโดนเหล่าพี่น้องทรยศหักหลัง”
ฉันถามด้วยความสงสัย “พี่น้องแท้ ๆ เหรอคะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ