หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 83

“ชาร์ลส คอนเนอร์” ชัคกล่าว

สมาชิกของครอบครัวคอนเนอร์อย่างนั้นหรอ?

คอนเนอร์มีคนที่ดูรุนแรงขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?

ข้อมูลอาจมาในภายหลัง ฉันมองไปที่หลุมศพของโจเซฟ ภาพขาวดำจ้องกลับมาที่ฉันและทำให้ฉันนึกถึงคำพูดที่เขาพูดเมื่อสองสามวันก่อน “ผมต้องการความมั่นคง และช่องว่างทางชนชั้นทางสังคมระหว่างผมกับซัมเมอร์ ผมไม่อยากลากชื่อเธอมาแปดเปื้อน ดังนั้นผมจึงวางแผนที่จะทิ้งเธอไว้สักช่วงนึง เมื่อผมมีชื่อเสียงร่ำรวยมีระดับความสำเร็จ หวังว่า เธอจะยังคงเป็นของผม"

แม้จะมีแรงกดดันมหาศาลจากครอบครัวคอนเนอร์ แต่โจเซฟก็ไม่ยอมแพ้กับความฝันที่จะได้อยู่ร่วมกับซัมเมอร์ ใครจะรู้ว่าค่ำคืนแห่งโชคชะตานั้นเกิดขึ้น

ขบวนแห่ศพดำเนินไปอย่างราบรื่นและซัมเมอร์ยังคงสงบสติอารมณ์ของเธอตลอดช่วงท้ายเมื่อหีบศพถูกปิด เธอเดินไปที่หลุมศพและร้องไห้ออกมา

ฉันรีบเดินไปข้างเธอและดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอดของฉัน ไหล่ของเธอสั่นขณะที่สะอื้นผ่านร่างเล็กๆของเธอ “แคโร เขาไปแล้ว เขาจากไปตลอดกาลจริงๆ”

เสียงร้องที่เจ็บปวดของเธอทำให้น้ำตาของฉันไหลออกมา “เขาจะอยู่กับเธอตลอดไป ความรักที่เธอแบ่งปันจะไม่มีวันตาย เธอได้ยินฉันไหม?”

การร้องไห้ไม่ได้บรรเทาลง “แต่ฉันจะไม่เจอเขาอีกแล้ว!”

มันเป็นเรื่องจริง ซัมเมอร์จะไม่ได้เจอหน้ากับโจเซฟอีก

ไม่มีอะไรที่ฉันจะพูดเพื่อชักชวนให้ซัมเมอร์ออกจากเรื่องนี้ไปได้

วินาทีนั้นผ่านไปและค่ำคืนก็ใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว ซัมเมอร์นั่งข้างหลุมศพอย่างไม่ขยับ หลังจากส่งแขกออกไปแล้ว ชัคก็กลับมาพร้อมกับเสื้อคลุมของเรา

คืนในเดือนมีนาคมอากาศหนาวจัดและซัมเมอร์ก็หนาวจัด

ผู้ช่วยของฉันประคองตัวเธอและพูดกับฉันว่า “คุณจาคอปส์ไม่ได้กินข้าวมาสองวันแล้ว ผมจะส่งเธอไปโรงพยาบาลและหาคนมาขับรถให้คุณ ท่านประธานชอว์”

ฉันส่ายหัว "ฉันจะไปกับเธอ เธอต้องการใครสักคนที่อยู่เคียงข้างเธอ”

“ท่านประธาน คุณยุ่งมาทั้งวัน ผมคิดว่าคุณจาคอปส์จะรู้สึกเป็นผลดีจากการได้ใช้เวลาอยู่คนเดียว” คำพูดของผู้ช่วยของฉันดังอยู่ในหูของฉันและฉันก็ขับรถกลับไปที่คฤหาสน์ชอว์

ความเหนื่อยล้าพุ่งเข้ามาหาฉัน ในขณะที่ฉันนอนอยู่บนเตียง ฉันปลดล็อกโทรศัพท์และเห็นผู้ช่วยของฉันส่งข้อมูลเกี่ยวกับชายคนนั้นจากงานศพมาให้ฉัน

เขาเป็นสมาชิกคนหนึ่งของครอบครัวคอนเนอร์ ซึ่งเป็นสมาชิกอาวุโสในนั้น

ชายคนนั้นคือลุงของโจเซฟ

อย่างไรก็ตาม เขาดูเด็กเกินไปที่จะเป็นลุง

ฉันเลื่อนดูไปเรื่อย ๆ และเห็นว่าเขาอายุแค่ 32 ในปีนี้

ความชื่นชมของฉันที่มีต่อผู้ชายคนนี้เพิ่มมากขึ้นเมื่อฉันอ่านข้อมูลมากขึ้น

เขาถูกแยกออกจากตระกูลคอนเนอร์เมื่ออายุ 9 ขวบและเติบโตในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เขาได้รับทุนเพื่อศึกษาต่อในระดับปริญญาด้านการเงินในสแตนฟอร์ด จากนั้น ผ่านการซื้อขายหุ้น เขาเริ่มก่อตั้งบริษัทของตัวเองเมื่ออายุ 20 ปี

จากนั้นอาชีพของเขาก็เริ่มต้นขึ้น เขาสร้างอาณาจักรในยุโรปและเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ บริษัทชอว์ยังเป็นเด็กเมื่อเทียบกับสิ่งที่คอนเนอร์มี

นี่ไม่ได้หมายความว่าบริษัทชอว์อ่อนแอ เรามีลำดับความสำคัญที่แตกต่างกันและปัจจุบันส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่ตลาดในประเทศ ชายคนนี้สร้างอาณาจักรทั้งหมดในยุโรปด้วยตัวคนเดียว โดยไม่ได้รับการสนับสนุนจากครอบครัวคอนเนอร์

ดูเหมือนว่า ชาร์ลส คอนเนอร์ เป็นคนที่หลั่งเลือด หยาดเหงื่อ และน้ำตาเพื่อความสำเร็จของเขา

เขาเป็นคอนเนอร์คนเดียวที่มางานศพของโจเซฟ

นี่คือผู้ชายที่ฉันชื่นชม

หากใครจ้องมองนานพอ ชาร์ลส คอนเนอร์ และดิกสัน เกร็กก็มีคุณสมบัติที่คล้ายกัน

แม้ว่าดิกสันจะถูกส่งต่อการลงทุนใหม่ให้กับธุรกิจของครอบครัว แต่บริษัทก็มีขนาดเล็กและไม่เป็นที่รู้จักจนกระทั่งเขานำพาตัวพวกเขาเองไปสู่ความสำเร็จ

วันนี้ ครอบครัวเกร็กและชอว์เป็นพันธมิตรกัน

ครอบครัวเกร็กถือเป็นคนสำคัญของยุคปัจจุบัน ในด้านเทคโนโลยี

บริษัทชอว์อยู่เบื้องหลังพวกเขาในพื้นที่นั้น

ฉันโยนโทรศัพท์เพื่อไปอาบน้ำ ฉันทานยาก่อนเป่าผมให้แห้งแต่อาการคลื่นไส้ที่เกิดจากยาทำให้ฉันหยุด ฉันรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำและล้างท้องของฉัน

ฉันจ้องไปที่โถชักโครกและพึมพำกับตัวเอง “นี่เป็นสัญญาณของการเสื่อมสภาพหรือเปล่า?”

ความคิดนั้นทำให้ฉันหนาวสะท้านไปถึงกระดูก บางทีหมออาจจะประเมินอายุขัยของฉันมากเกินไป ฉันมุ่งตรงไปที่โทรศัพท์และโทรหาเฮนรี่

“แคโร” เสียงของเฮนรี่ดังขึ้นจากโทรศัพท์

“พี่ชาย” เสียงของฉันแตกในตอนท้าย

น้ำเสียงของฉันทำให้เฮนรี่เป็นห่วงและเขาก็ถามว่า “แคโร เป็นอะไรไป?”