หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 82

เห็นได้ชัดจากคืนนั้น โจเซฟ คอนเนอร์ เป็นที่โปรดปรานของครอบครัวชอว์

เขายังได้รับการดูแลจาก ดิกสัน เกร็ก

ในสายตาของครอบครัวคอนเนอร์ โจเซฟได้รับการสนับสนุนจากทั้งครอบครัวชอว์และเกร็ก

ฉันมีความสงสัยว่าใครบางคนในครอบครัวคอนเนอร์ต้องการให้โจเซฟตาย

มันเป็นความสงสัยที่ไม่มีมูลความจริงโดยไม่มีหลักฐาน

ผู้ช่วยของฉันจะตรวจสอบเรื่องนี้และส่งมอบข้อมูลให้ซัมเมอร์เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย ฉันหันไปหาเขาแล้วพูดว่า "ชัค ปฏิบัติกับซัมเมอร์เหมือนที่คุณทำกับฉัน ไม่ว่าเธอจะขออะไรก็ตาม จงทำให้ดีที่สุดเพื่อตอบสนองความต้องการ เธอเหมือนเป็นคนในครอบครัวและสำคัญสำหรับฉันเป็นพิเศษ”

“เข้าใจครับ ท่านประธานชอว์” ชัคตอบ

ผู้ช่วยของฉันเดินออกไปเพื่อกลับไปทำงานของเขาต่อด้วยการจัดที่นั่ง ฉันมองดูแขกที่เดินออกไปรอบ ๆ บ้าน พวกเขาย้อนความทรงจำจากไม่กี่เดือนก่อนหน้านี้ ภาพของฉันนอนอยู่ในโลงศพขณะที่แขกมาร่วมแสดงความเสียใจในใจฉัน

คำพูดของดิกสันอยู่ในใจ ชีวิตเป็นสิ่งที่คาดเดาไม่ได้ จงภูมิใจในสิ่งที่คุณมี

เขาบอกใบ้อะไร?

ฉันถอนหายใจออกมาในขณะที่ฉันเข้ามาในห้องของฉัน เมื่อมองหาดิกสันแต่แล้วเขาไม่ได้อยู่ตรงนั้นเลยเขาทิ้งโน้ตเล็กๆไว้ข้างเตียงว่า “แม่ไม่สบายผม จะบินไปหนานจิงในภายหลัง”

ฉันวางโน้ตไว้ข้าง ๆ และถอดรองเท้าออก ฉันกระโดนขึ้นไปบนเตียงนุ่ม

หลังจากเมื่อคืนวานนอนไม่หลับ เมื่อฉันทิ้งตัวลงบนหมอนทำให้ฉันนอนหลับลงทันที

ช่วงเวลาต่อมาฉันเริ่มรู้สึกได้ว่าเสียงของท้องคำรามของฉันดังออกมา แล้วช่วงเวลานั้นมันเป็นเวลากลางคืนแล้ว หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ ฉันก็มุ่งหน้าลงไปชั้นล่าง ผู้คนได้แยกย้ายกันไป ในห้องนั่งเล่น มีพวงหรีดที่ทำจากดอกไม้สีขาวที่มีคำว่าส่งวิญญาณสู่สุคติของโจเซฟอยู่ด้านบน

ซัมเมอร์คุกเข่าต่อหน้าหีบศพ

ชายคนหนึ่งยืนห่างออกไปไม่กี่ฟุต เขาสูงและหล่อในชุดสูทสีดำ เขามีความสง่างามที่มักเกี่ยวข้องกับผู้มั่งคั่ง นาฬิกาโรเล็กซ์ที่ข้อมือของเขาช่วยให้สภาพของเขาดีขึ้นอย่างชัดเจน

‘ผู้ชายคนนี้เป็นใคร?’ ฉันคิดกับตัวเอง

เมื่อชายคนนั้นสังเกตเห็นการปรากฏตัวของฉัน เขาพยักหน้ารับทราบก่อนออกจากห้องไป ฉันเฝ้าดูขณะที่เขาเดินออกจากคฤหาสน์ของชอว์ ฝีเท้าของเขาชัดเจนและมั่นคง

ฉันสงสัยเกี่ยวกับตัวตนของผู้ชายคนนั้นเมื่อฉันเข้าใกล้ซัมเมอร์ คำถามของฉันเกี่ยวกับอาหารเย็นถูกพบกับปฏิกิริยาการส่ายหัวอย่างไม่ลดละ ความหิวของเธอยังคงหลบเลี่ยง เธอไม่อยากกินข้าวในขณะนั้น

เธอนอนเฝ้าโจเซฟตลอดทั้งคืน การนอนหลับไม่เพียงพอได้ทำลายความอยากอาหารของเธอ

เช้าวันรุ่งขึ้นเป็นการฝังศพของโจเซฟ เรามารวมตัวกันที่สุสานเพื่อทำพิธีฝังศพและฉันก็ได้พบชายคนเดียวกัน เขามายืนอยู่ได้ไม่นานเขาก็วางก้านดอกฝ้ายลงบนหลุมศพของโจเซฟและจากไป

ฉันจับได้ว่าเขามองซัมเมอร์ก่อนออกไป

ฉันลดเสียงลงขณะที่พูดกับผู้ช่วย “คุณช่วยดูว่าคนนั้นเป็นใครให้หน่อย?”

ชัคหันไปตามการจ้องมองของฉัน จากนั้นเขาก็สบตาฉันและพูดว่า “ท่านประธานชอว์ ผมรู้ว่านั่นคือใคร หลังจากเสร็จพิธีการฝังศพ ผมจะให้ข้อมูลแก่คุณ”

ฉันเปล่งเสียงชื่นชมแล้วถามว่า “เขาชื่ออะไร?”