แซคคารี่ฟื้นตัวจากบาดแผลได้ดี แต่เนื่องจากที่เขาไม่ชอบบรรยากาศในห้องพักและรำคาญวอลเลซ เขาเลยขอออกจากโรงพยาบาล ซึ่งฉันเห็นด้วยกับเขาเลยพาเขากลับบ้าน
เอเลนกับแอนดรูคอยดูแลเด็ก ๆ และพี่เชอริลก็ยังคงอยู่ที่นั่น เธอบอกว่าเฮนรี่จะมารับเธอกลับหลังจากมื้อค่ำ หลังจากบอกแบบนั้นแล้ว เธอก็พูดต่ออย่างอิจฉา “ที่นี่สบายมากเลยล่ะ คงจะดีถ้าฉันได้อยู่ที่นี่กับครอบครัวที่มีสีสันและเต็มไปด้วยเด็ก ๆ”
ฉันแนะนำ “พี่อยู่ที่นี่ต่อได้นะคะ”
คฤหาสน์ไม่ได้ขาดอะไรเลย โดยเฉพาะห้องพัก
พี่เชอริลส่ายหน้าแล้วพูด “พี่ชายของเธอคงจะไม่ยอมด้วยหรอก ตอนนี้เขาเริ่มไปสนิทกับดิกสันแล้วล่ะ บ้านของแซคคารี่เลย…”
ฉันเข้าใจความหมายของเธอทันที
แต่โชคดีที่แซคคารี่อยู่ที่ชั้นบน ไม่ได้อยู่ที่ห้องนั่งเล่น
ตั้งแต่ที่เขาจับคู่ฉันกับดิกสัน เฮนรี่ก็อยู่ข้างดิกสันมาตลอด เขารู้สึกว่าดิกสันเป็นคนที่ดีมาเสมอ
แต่จะให้อธิบายว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมาก่อนนั้นเป็นเรื่องที่ไม่ได้ตั้งใจได้อย่างไรกัน?
“ช่างมันเถอะค่ะ อย่าพูดถึงมันเลย”
ฉันเปลี่ยนเรื่องแล้วถามเธอ “เราจะทานอะไรเป็นมื้อค่ำดีคะ?”
“มาทำเกี๊ยวแล้วใช้เวลาให้สนุกกันเถอะ”
พี่เชอริลดูท่าทางจะชอบช่วงเวลาที่รื่นเริง
“โอเคค่ะ ขอฉันดูก่อนนะคะว่ามีวัตถุดิบที่บ้านครบหรือเปล่า”
ฉันเปิดตู้เย็นดูแล้วพบว่ามีวัตถุดิบทุกอย่างครบ แถมยังมีซี่โครงหมูที่สดใหม่ด้วย ฉันคิดว่ามันน่าจะดีถ้าทำซุปกระดูกหมูให้กับแซคคารี่
ฉันไม่ได้อยู่ที่ชั้นล่างเป็นเวลานาน แต่ฉันกลับรู้สึกอยากไปอยู่กับแซคคารี่เลยเดินขึ้นชั้นบนไป และเนื่องจากที่เบลล่าติดฉัน ฉันเลยพาเธอขึ้นไปด้วย
ฉันเปิดประตูออกพร้อมกับหัวเราะแล้วพูด “มาดูกันสิว่าคุณพ่อทำอะไรอยู่ ไปแอบกินขนมแล้วไม่บอกเบลล่าหรือเปล่านะ?”
แซคคารี่กำลังมองออกไปยังนอกหน้าต่าง ตอนที่เขาเห็นฉันพาลูกเข้ามา เขาก็เดินเข้ามาอุ้มเบลล่าจากอ้อมแขนของฉัน
เบลล่าเป็นเด็กที่เชื่อฟังแซคคารี่มาตลอด เธอไม่เคยอาละวาดใส่เขาเลย เขาหยิกแก้มเธอเบา ๆ แล้วถาม “คิดถึงคุณพ่อไหม?”
เบลล่ายังคงเด็กอยู่และไม่รู้ว่ามันหมายความว่าอย่างไร เธอเรียกพ่อของเธอด้วยน้ำเสียงอันหวานบริสุทธิ์แบบซื่อ ๆ
แต่มันก็เพียงพอที่จะทำให้เขามีความสุขแล้ว
เขาอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา
และในตอนที่ฉันกำลังจะนั่งลงบนเตียงพร้อมพวกเขา ยาราก็โทรเข้ามาหาฉัน “ช่วยด้วย! ฉันต้องการความช่วยเหลือเรื่อง ‘ดอกบัวขาว’!”
ฉันหัวเราะกลับไปแล้วถาม “เธอจัดการ ‘ดอกบัวขาว’ แค่นี้ไม่ได้เหรอ?”
ความแข็งแกร่งของยาราไม่ใช่อะไรที่จะมาหัวเราะเยาะได้!
“‘ดอกบัวขาว’ นี้มันสุดยอดเป็นพิเศษเลยนะ!”
มันไม่มีทางที่เธอจะจัดการสถานการณ์นี้ได้ ฉันเข้าใจถึงความต้องการของยาราเลยถามเธอ “พูดมันออกมาเลย เธออยากจะให้ฉันช่วยเรื่องอะไร?”
“ไปงานเลี้ยงคืนนี้เป็นเพื่อนฉันหน่อยได้ไหม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ