ใบหน้าลูคัสนั้นซีดเซียวราวกับว่าร่างกายของเขากำลังอ่อนแอมาก ๆ ฉันรู้ว่าฉันไม่ควรจะเข้าใกล้เขา แต่ฉันก็ยังคงต้องถามออกไปด้วยความเป็นห่วง “บาดแผลของคุณกำเริบเหรอคะ?”
ร่างกายของลูคัสเต็มไปด้วยรอยแทงและฝกช้ำก่อนที่เขาจะไปซีเรีย เขายังใช้เวลาทั้งวันทั้งคืนขับรถพาฉันไปหาชาร์ลส และไม่ต้องพูดถึงว่าเขารับกระสุนแทนฉันด้วย
“ผมโอเคดีครับ มันก็แค่บาดแผลเล็ก ๆ น่ะ” ลูคัสพูดพร้อมกับยืนขึ้นอย่างยากลำบาก “แซคคารี่อยู่บนชั้นสอง เขาจะออกมาทีหลัง อย่าให้เขาเห็นเราสองคนอยู่ด้วยกันเลยครับ”
เขาหมายความว่าอย่างไรกัน…
ทำไมมันถึงฟังดูเหมือนว่าพวกเรากำลังแอบคบกันล่ะ?
ฉันอ้าปากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาพูดแทรกขึ้นมาก่อน “ผมเข้าใจนิสัยของแซคคารี่ดี มีหลายอย่างที่เขาไม่อยากพูดออกมาและเขาก็ไม่เต็มใจที่จะโทษมันกับคนอื่น เขาชอบเก็บทุกอย่างไว้กับตัวเอง ผมเลยไม่อยากให้เขาเข้าใจเราสองคนผิด ดังน้ันคุณอยู่ห่าง ๆ ผมเถอะครับ…”
ลูคัสกลัวว่าแซคคารี่จะเข้าใจฉันผิด
เพราะความบาดหมางระหว่างพวกเขานั้นยังฝังรากลึกอยู่
“คุณมอร์ ระหว่างเราสองคนมันไม่มีอะไรค่ะ แซคคารี่จะไม่เข้าใจผิดหรอก แต่ขอบคุณที่เตือนนะคะ” ฉันพูด
ลูคัสเม้มปากของเขาแล้วพูด “ผมกำลังทำสิ่งนี้เพื่อคุณ…”
จู่ ๆ น้ำเสียงเย็นยะเยือกก็ดังขึ้นจากชั้นสอง “ทำไมล่ะ? คุณมอร์รู้จักผมดีกว่าตัวผมเองหรอกเหรอ? ทำไมคุณถึงพูดว่าผมจะเข้าใจคุณสองคนผิด? คุณนายชิคไม่ได้พูดหรอกเหรอว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างคุณสองคน?”
ฉันเลื่อนสายตาขึ้นไปมองใบหน้าที่เย็นชาของแซคคารี่
ลูคัสตอบกับมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่ถ่อมตัวหรือจะเอาชนะ “‘งั้นผมก็แค่คนที่ผ่านมาน่ะครับ ผมจะไม่รบกวนคุณอีกต่อไป ดูแลตัวเองด้วยนะครับ”
เขาเรียกฉันว่าคุณตั้งแต่เริ่มแรก
เขาไม่แม้แต่จะเรียกฉันด้วยชื่อจริงของฉัน
มันทำให้คนอื่นคิดว่าเราคือคนแปลกหน้ากัน
จะเป็นไปได้ไหมว่าลูคัสจงใจทำสิ่งนี้?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ