สิ่งที่เอวาพูดทำให้ผู้คนรอบตัวพึมพำ
"ถูกตัอง เธอไม่เป็นตัวของตัวเองเกินไปหน่อยเหรอ?”
“เธอคิดว่าเธอเป็นใคร? เธอถูกพวก เคธี่มอ นิสัยเสีย แต่คนอื่นๆไม่จำเป็นต้องทำเช่นเดียวกัน”
นี่เป็นครั้งแรกที่เคธี่ถูกขายขี้หน้า ด้วยความโกรธและความไม่พอใจ เธอจึงกระโดดขึ้นไปบนเอวาและพยายามผลักคนหลัง แต่ล้มลงกับพื้นเสียงดังตุบเมื่อคนหลังหลบเธอ
เอวายกมือขึ้นด้วยท่าทางทำอะไรไม่ถูก “ทุกคนเห็นแล้วใช่ไหม? ฉันไม่ได้แตะต้องเธอด้วยซ้ำ” เธอกล่าว จากนั้นเธอก็ก้มลงขู่ด้วยเสียงอันไพเราะว่า “ฉันรู้ว่าคุณเป็นคนผลักฉันตกสระน้ำเมื่อครู่นี้ เคธี่ ถ้าเธอกล้ายุ่งกับฉันอีก ฉันสัญญาว่าแมทธิวสุดที่รักของเธอจะเป็นคนแรกที่รู้เรื่องนั้น” จากนั้นเธอก็ขึ้นเสียงถามด้วยรอยยิ้มว่า “ให้ฉันช่วยไหมค่ะคุณมอ”
เมื่อเคธี่ได้ยินดังนั้น ใบหน้าน้อยๆ ของเธอก็ซีดเผือดราวกับกระดาษทันที และเธอรีบลุกขึ้นและวิ่งหนีไป
ในขณะเดียวกันอเล็กก็เฝ้าดูสิ่งเหล่านี้จากระยะไกลอย่างเงียบ ๆ เขาคิดว่าเอวาจะปล่อยให้ตัวเองถูกเหยียบเหมือนพรมเช็ดเท้า แต่ดูเหมือนเธอจะไม่โง่อย่างที่คิด โดยที่เขาไม่รู้ตัว ริมฝีปากของเขาโค้งเป็นรอยยิ้มจาง ๆ ราวกับว่าเขาพบเหยื่อที่น่าสนใจ
เมื่อเรื่องตลกจบลงเอวา ก็หมดความสนใจที่เพิ่งค้นพบไปอย่างรวดเร็ว เธอเหลือบมองแอชลินแล้วพูดว่า “ขอโทษค่ะคุณแอชลิน แต่ใกล้ถึงเวลาที่ฉันต้องไปแล้ว”
“ขอโทษสำหรับเรื่องเมื่อกี้” แอชลินตอบกลับด้วยความเป็นมิตร แต่ภายในใจเธอโกรธเคธี่ที่หลอกตัวเองว่าฉลาด
เอวาหันกลับมาเพียงเพื่อจะได้ยินเสียงฉีกดังขึ้นข้างหลังเธอ ซิปแตก? เชี่ย! สิ่งเลวร้ายจะมาในสาม! เธอทำได้เพียงกำซิปให้แน่นเพื่อไม่ให้ชุดของเธอหล่นลงมา แม้ว่าเธอจะหันหลังให้กับแอชลิน แต่เธอก็นึกภาพการเย้ยหยันที่มองด้วยความละอายใจของหญิงสาวได้
เมื่อเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นแมทธิวซึ่งอยู่ข้างๆ เอวา อยากจะถอดเสื้อสูทให้เอวา แต่ที่น่าแปลกใจคืออเล็กกลับสวมเสื้อสูทของเขาให้เธอก่อนที่เขาจะทำ “ชุดคุณไปโดนอะไรมา” ถามชายคนนั้นเสียงทุ้ม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจบริสุทธิ์ของเธอ