หลังจากหย่าแล้ว อดีตภรรยาของผมหวานขึ้นมาก นิยาย บท 15

ประมาณบ่ายโมงหลี่ซูหรงกลับมาด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจมาก

ฟู่เสี่ยวเฟิงที่กำลังเล่นเกมส์อยู่ก็ถาม : “แม่ ใครทำให้แม่โกรธกลับมา?”

หลี่ซูหรงทิ้งกระเป๋าลงบนโซฟา โกรธอย่างมาก : “เพราะเด็กบ้าจ้าวฉี่ฉิงนั้น!”

“ใครนะ?” ฟู่เสี่ยวเฟิงหยุดเล่นเกมส์แล้วหันมา : “แม่ไปเจอเธอ?”

“ทำไมฉันต้องไปเจอหล่อนด้วยละ ในวันนั้นที่ร้านแบรนด์หรูที่เธอและคู่รักทั้งสองรวมหัวรังแกฉัน และไม่รู้ว่าพวกหล่อนทำอะไรหรือพูดอะไร วันนี้ฉันไปซื้อของกับเพื่อน รปภ.ไม่อนุญาติให้ฉันเข้าไป บอกว่าฉันขึ้นบัญชีดำ?”

หลี่ซูหรงแทบจะกัดฟันด้วยความโกรธและพูดต่ออย่างขมขื่น : “พวกเราไปกันมีคุณนายทั้งหกคน ทุกคนเข้าไปได้หมดมีแค่ฉันที่เข้าไปไม่ได้? เกรียดจริงๆ! แกไม่เห็นสายตาที่คุณนายเหล่านั้นมองฉัน ราวกับว่าฉันเป็นคนชั้นต่ำ ฉันเกรียดยายเด็กบ้าจ้าวฉี่ฉิงนั้นจริงๆ!”

อาจจะเป็นเพราะเธอเสียงดัง ฟู่ซีเสินและอานหนิงก็ลงมาจากข้างบน

“มีอะไรหรอ?”

ฟู่ซีเสินติดกระดุมที่ข้อมือ เข้าสวมใสเสื้อสูทสีฟ้าสง่ามาก

อานหนิงก็แต่งตัวได้อย่างออนโยนมาก กระโปร่งสีขาว

หลี่ซูหรงก็พูดให้ฟังคราวๆ

ฟู่ซีเสินเลิกคิ้ว : “ผมหย่ากับเธอแล้ว ทางที่ดีแม่ไม่ต้องเข้าใกล้เธอ”

จ้าวฉี่ฉิงไม่ได้เป็นเหมือนที่คนอื่นเข้าใจว่าเธอง่าย และเขาก็เข้าในนิสัยของแม่ตัวเองดี เลี่ยงไม่ให้เกิดปัญหาในภายภาคหน้า เขาจึงเตือนแม่เขาไป

แต่ในใจหลี่ซูหรงรู้สึกไม่ยุติธรรม : “เป็นเธอที่หาเรื่องแม่ก่อนเถอะ” สักพัก เห็นทั้งสองจะออกไปข้างนอกจึงมองไปที่อานหนิงแล้วยิ้ม : “อานหนิง พวกลูกจะไปไหนกันหรอ?”

อานหนิงยิ้ม : “ได้ยินว่าคุณย่าป่วย หนูก็เลยจะไปเยี่ยมท่านหน่อย”