ในห้องทำงาน
ฟู่ซีเสินงอนิ้วชี้แล้วเคาะบนโต๊ะเป็นจังหวะ
ราวกับว่ากำลังรออะไรอยู่
ผ่านไปประมาณ 5 นาที ผู้ช่วยเว่ยก็กลับมา
“คุณชาย แม้ว่าจะมีผลพลิกผันบ้างแต่ก็หาเจอครับ”
หนังตาของเขาค่อยค่อยเปิดขึ้น : “พลิกผันอะไร?”
“การที่จะเอาคลิปจากกล้องวงจรปิดบนถนนที่ผ่านไปแล้ว5 ปีมันไม่ง่ายเลยครับ หลังจากนั้นชายคนหนึ่งที่ซ่อมคอมพิวเตอร์บอกว่าเขามีมัน เมื่อห้าปีที่แล้ว อุบัติเหตุครั้งนั้นเป็นอุบัติเหตุครั้งใหญ่เขาจึงเก็บมันไว้ เขารู้ว่าผมกำลังหามันอยู่ เขาจึงมอบมันให้กับผม”
พอพูดจบก็มองไปที่เขาอย่างระมัดระวัง: “รถของคุณอานในคลิปที่จริงแล้วถูกรถsaloonคันสีฟ้าชน คุณจะดูไหมครับ?”
ปีนั้นรถที่จ้าวฉี่ฉิงขับคือAudiสีฟ้า
“ไม่ต้อง” ฟู่ซีเสินสีหน้าชาแล้วพูดต่อ “เอาของมาให้ฉันและไปจัดการคนนั้นอย่าให้เขาพูดออกไป”
“รับทราบครับ”
ผู้ช่วยเว่ยอยู่กับเขามานานเขาเข้าใจดีว่าคุณผู้ชายไม่อยากให้เรื่องนี้แพร่งพรายออกไป
แต่ก็ไม่อยากให้คุณผู้หญิงติดคุก
ฟู่ซิเสินจ้องเขม็งไปที่ปากกาในมือของเขาอย่างครุ่นคิด
สักพัก เขาหยิบเสื้อและกลับไปที่คฤหาสน์ตระกูลฟู่
ถึงห้องโถงก็ได้ยินเสียงหัวเราะน่ายินดี
หลี่ซูหรงกับอานหนิงไม่รู้พูดถึงเรื่องน่าตลกอะไร บรรยากาศดีน่าสนุกมาก ถึงขั้นทำให้คนอย่างฟู้ซีเสินต้องนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่อีกฝั่ง
หลี่ซูหรงสังเกตุไปที่ประตูแล้วลุกขึ้น : “อาเสินกลับมาแล้ว”
อานหนิงก็ลุกขึ้นอย่างอ่อยโยน
ฟู่ซีเสินพยักหน้า แล้วส่งเสื้อให้คนใช้ “กำลังคุยเรื่องอะไรกันหรอครับ หัวเราะเสียงดังเลย?”
อานหนิงมองไปที่หลี่ซูหรงแล้วยิ้ม : “คุณป้ากำลังพูดเรื่องนายตอนเด็กๆ สนุกมาก”
หลี่ซูหรงทำเป็นโกรธ : “อานหนิง เรียกคุณป้าได้ยังไง เธอกำลังจะเป็นลูกสะใภ้ฉันนะ เรียกว่าแม่ถึงจะถูก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังจากหย่าแล้ว อดีตภรรยาของผมหวานขึ้นมาก