หลังจากหย่าแล้ว อดีตภรรยาของผมหวานขึ้นมาก นิยาย บท 86

ฟู่ซีเสินพอที่จะจินตนาการถึงท่าทางที่ทำอะไรไม่ถูกของผู้ช่วยเว่ย

ต่อมาผู้ช่วยเว่ยก็ถือโทรศัพท์อย่างหมดหนทาง และวิดีโอคอลหาจ้าวฉี่ฉิง

โชคดีที่เขาไม่ได้พูดอะไรที่ไม่ควรพูด จากนั้นเขาก็ปิดวิดีโอ

ในเวลานี้โทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้น เป็นคือข้อความจากจ้าวฉี่ฉิง

ตื่นหรือยัง？

ฟู่ซีเสินเปิดช่องแชทและพิมพ์ข้อความ แต่รู้สึกว่าไม่เหมาะสม เขาจึงพิมพ์ใหม่อีกครั้ง

หลังจากพิมพ์อยู่หลายครั้ง เขาก็วางโทรศัพท์ลงข้าง ๆ และทำงานต่อ

ในอีกด้านหนึ่ง จ้าวฉี่ฉิงมองดูข้อความที่อีกฝ่ายกำลังพิมพ์ เธอก็กำลังคิดว่าจะส่งซุปแก้สร่างเมาให้เขาดีหรือไม่

ไม่คิดเลยว่าหลังจากรออยู่นานก็ไม่มีข้อความตอบกลับจากฟู่ซีเสิน เธอถอนหายใจและโยนโทรศัพท์ไปข้าง ๆ

เธอไม่ควรจะรู้สึกอะไร แบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว ไม่แน่ว่าผู้ชายคนนั้นอาจจะกำลังหัวเราะเยาะเธออยู่

จ้าวฉี่ฉิงรู้สึกสับสนวุ่นวาย เธอจึงเก็บของและเตรียมไปเยี่ยมชมกองถ่าย

เธอเตรียมยาแก้ฟกช้ำไปด้วย และไปที่กองถ่ายคนเดียว

เมื่อได้ยินว่าผู้ลงทุนกำลังจะมา ผู้กำกับก็กำชับให้ทีมงานทุกคนกระตือรือร้น และสร้างความประทับใจให้กับจ้าวฉี่ฉิง

แต่คนที่จ้าวฉี่ฉิงสนใจมีเพียงหรงเยี่ยนและจ้าวหลิงหลิง

“หลิงหลิง ทำไมเธอไม่แต่งตัวหน่อยล่ะ？ได้ยินมาว่าผู้ลงทุนละครเรื่องนี้เป็นท่านประธานของบริษัทใหญ่”

นักแสดงที่ได้ยินข่าวซุบซิบรีบมาบอกจ้าวหลิงหลิง ในละครพวกเธอเป็นเพื่อนสนิทกัน พวกเธอพูดคุยกันเป็นการส่วนตัวและเข้ากันได้ดีมาก

“เธอไม่ใช่ผู้ชาย” จ้าวหลิงหลิงไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไร และเล่นโทรศัพท์มือถือของตัวเองต่อ

“เพราะเป็นผู้หญิงเหมือนกันไง ถึงสนิทสนมกันได้ง่าย”

เมื่อเห็นว่าเธอไม่สนใจ นักแสดงตัวประกอบคนนั้นก็ตามเธอไป

จ้าวฉี่ฉิงเดินตรงไปที่ห้องรับรองของหรงเยี่ยน และในขณะเดียวกันก็กำชับผู้กำกับว่าอย่าให้ส่งผลกระทบกับความคืบหน้าในการถ่ายทำ

“บาดแผลของหรงเยี่ยนได้รับการรักษาแล้ว ประธานจ้าวไม่ต้องห่วง”

จ้าวฉี่ฉิงยอมรับสถานะของหรงเยี่ยนในที่สาธารณะ แสดงให้เห็นว่าเขามีความสำคัญกับเธอมาก และแน่นอนว่าผู้กำกับไม่กล้าที่จะละเลย

“ขอบคุณผู้กำกับที่ช่วยดูแลหรงเยี่ยน ได้เห็นความทุ่มเทในการแสดงของเขา บางทีบริษัทเซิ่งฮุยอาจพิจารณาเพิ่มการลงทุน”

คำตอบที่คลุมเครือของจ้าวฉี่ฉิง ยิ่งทำให้ผู้กำกับแน่ใจ

เขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา และพาจ้าวฉี่ฉิงไปที่ห้องรับรองของหรงเยี่ยน

“หรงเยี่ยนกำลังถ่ายทำอยู่ ประธานจ้าวอยากไปดูไหมครับ？” ผู้กำกับอธิบายให้จ้าวฉีฉิงฟังอยู่ด้านหลัง

“ไม่เป็นไร ฉันจะรอเขาอยู่ที่นี่ รบกวนคุณแล้ว”

เมื่อได้ยินว่าจ้าวฉี่ฉิงจะรออยู่ที่นี่ ผู้กำกับก็ยิ้มอย่างสุภาพและจากไป

ในเวลานี้หรงเยี่ยนกำลังมุ่งมั่นกับบทบาทที่เขาได้รับ แม้ว่าเขาจะไม่ได้เรียนด้านการแสดง แต่เขากลับมีความเข้าใจเป็นอย่างดี

และสามารถตีความความหมายที่แท้จริงของตัวละครได้อย่างสมบูรณ์แบบ

ผู้ช่วยผู้กำกับและผู้เขียนบททำหน้าที่แทนผู้กำกับชั่วคราว พวกเขาอดไม่ได้ที่จะชื่นชมในฝีมือการแสดงของหรงเยี่ยน

“คัด” หลังจากเสร็จสิ้น หรงเยี่ยนก็พยักหน้าให้พวกเขา และกลับไปที่ห้องรับรองของเขา

“เป็นยังไงบ้าง？” ไม่รู้ว่าผู้กำกับมาถึงสถานที่ถ่ายทำตั้งแต่เมื่อไหร่ และถามถึงสถานการณ์ก่อนหน้านี้

“เยี่ยมมาก ไม่รู้ว่าประธานจ้าวไปหาต้นกล้าดี ๆ แบบนี้มาจากที่ไหน ในอนาคตเขาจะต้องเป็นนักแสดงยอดเยี่ยมอย่างแน่นอน”

ด้วยคำชมของเซิ่นหม่าจวิน ทำให้ผู้กำกับยิ่งแน่ใจว่าในตอนนั้นเขาตัดสินใจไม่ผิดที่เลือกเขามาเป็นพระเอกเรื่องนี้

ในเวลานี้หรงเยี่ยนกลับไปที่ห้องรับรอง เขาเปิดประตู และแววตาเปล่งประกายเมื่อเห็นจ้าวฉี่ฉิง

“พี่ฉี่ฉิง พี่มาได้ยังไง？”

“ได้ยินมาว่านายบาดเจ็บ ฉันเลยมาดูหน่อย”

สาเหตุที่ทำให้ทัศนคติของจ้าวฉี่ฉิงที่มีต่อหรงเยี่ยนเปลี่ยนไป เป็นเพราะเธอบังเอิญเห็นรูปถ่ายที่หลงเหลืออยู่ในหนังสือของพ่อเธอ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นรูปถ่ายของหรงเยี่ยนกับพ่อของเธอ